Συλλέκτες τίτλων είναι ο Αλέξης Αλβανός και ο Κώστας Τσιλιμπάρης. Κι αν σε πολλούς τα συγκεκριμένα ονόματα δεν λένε κάτι το ιδιαίτερο, στην οικογένεια του χάντμπολ όλοι γνωρίζουν τους δύο διεθνείς άσους.
Οταν δε μιλάμε για χάντμπολ, η αναφορά γίνεται (και) σε πανευρωπαϊκό επίπεδο! Εξι πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα ο Αλβανός, συν ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ομοσπονδιών. Οσο για τον Τσιλιμπάρη, μετρά 18 κούπες: εννιά κι εννιά! Τι άλλο να ζητήσουν από την (αθλητική) ζωή τους;
Το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι, στο κλειστό του Δαΐς, είχε ενδιαφέρον να βλέπεις δύο μεστωμένους από εμπειρίες άσους να καταθέτουν κάθε ικμάδα των δυνάμεών τους για να πανηγυρίσουν ξανά. Το κατάφεραν με τη φανέλα του ΙΕΚ Ξυνή και γιόρτασαν τον τίτλο. Τα «πώς και γιατί» αυτής της θαυμαστής πορείας στον χρόνο, αμφότεροι τα εξηγούν στην «Ομάδα».
«Πώς άρχισα να παίζω χάντμπολ; Οι μηχανισμοί που λειτουργούν σε ένα παιδί διαφέρουν όταν είναι μακριά άλλοι παράγοντες, όπως η επιρροή ενηλίκων. Στην Κέρκυρα όπου ήμουν, γνώριζα ότι το χάντμπολ δεν ήταν δημοφιλές. Δεν με απασχόλησε. Στα 10 μου χρόνια με ένοιαζε να περνώ καλά. Εχοντας περάσει από στίβο, μπάσκετ και κολύμβηση, έπαιζα χάντμπολ με την παρέα μου και βάζαμε συνεχώς νέους στόχους. Ενα ταξίδι έξω από το νησί, μια διάκριση, κάπως έτσι εντάχθηκα στο άθλημα και τις εθνικές ομάδες» αναφέρει, κάνοντας φλας μπακ, ο Κώστας Τσιλιμπάρης.
–Ναι, αλλά και τερματοφύλακας;
«Σαφώς και δέχεται η θέση μας συνεχώς γκολ, έχει όμως τρομερή ευθύνη. Είναι καθοριστικός ο τερματοφύλακας περισσότερο από κάθε άλλο άθλημα. Στο ποδόσφαιρο μπορεί να μη χρειαστεί να αποκρούσει κάποιο σουτ σε ματς. Εδώ, δεχόμαστε 40 ή και 50 σουτ! Ασε που χρειάζεται έκρηξη, ρεφλέξ, συγκέντρωση, έλεγχος κινήσεων όλων των παικτών, άσκηση σε επαναλαμβανόμενες φάσεις. Πολλοί από τους τερματοφύλακες ποδοσφαίρου γυμνάζονται και με ασκήσεις χάντμπολ» συμπληρώνει ο ηλικίας 38 ετών γκολκίπερ. «Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι. Οι κορυφαίοι είναι και μετά τα 40»!
Τόσο ο Τσιλιμπάρης όσο και ο Αλβανός έχουν να λένε για το πόσο βοήθησε στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος από τα ΙΕΚ Ξυνή ο πρόεδρος Σοφοκλής Ξυνής. Και επίσης ο Πουρνάρας, αλλά και ο πολυπράγμων Αντώνης Γλύκας.
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Στο μέλλον, αν τελεσφορήσουν οι επαφές, θα γεννηθεί μια νέα ομάδα που θα λέγεται Ολυμπιακός. Κι αυτό μπορεί να βοηθήσει στη διάδοση του αθλήματος, γιατί έχει ανάγκη τα βαριά ονόματα. «Εχουμε κάνει κι εμείς λάθη που δεν εξαπλώνεται το άθλημα. Στην Ευρώπη εξελίσσεται με ταχύτητα, εδώ με ρυθμούς χελώνας» τονίζει ο Τσιλιμπάρης. Από κοντά και ο Αλέξης Αλβανός, ένας διεθνής ίντερ 37 ετών που γεμίζει τα δίχτυα γκολ και διακρίνεται παντού, καθόσον έχει παίξει σε υψηλό επίπεδο και στο γερμανικό πρωτάθλημα.
«Τα γήπεδα στη Γερμανία έχουν ακόμη και 20.000 θέσεις. Κάποιες φορές γέμιζαν. Τα συμβόλαια ήταν άξια αναφοράς, οι απολαβές καλές. Στην Ελλάδα δεν υπήρξε η προώθηση που θα έπρεπε. Το μάρκετινγκ για το άθλημά μας είναι πίσω. Χάσαμε βέβαια και εμείς ευκαιρία όταν δεν αξιοποιήσαμε την έκτη θέση που πήραμε στους Ολυμπιακούς του 2004 και στο Παγκόσμιο μία χρονιά μετά» λέει ο Αλέξης Αλβανός.
Με θητεία σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, ετοιμάζεται για το μέλλον: «Θα παίξω κι άλλον χρόνο. Αλλά παράλληλα έχω αναλάβει το τμήμα ακαδημιών, κοιτώ από τώρα την επόμενη ημέρα. Ηταν μεγάλη επιτυχία η φετινή. Ποτέ δεν είναι εύκολο να κατακτήσεις έναν τίτλο πρωταθλήματος» συμπληρώνει.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ. Ο Αλβανός γοητεύτηκε πιτσιρικάς όταν τον κάλεσαν στην Ξάνθη να στελεχώσει ομάδα χάντμπολ. Ξεχώρισε σε αγώνες δημοτικών σχολείων. Ως αριστερόχειρας ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή και τον ζητούσαν σπουδαίες ομάδες και είναι εκπληκτικό πως όπου αγωνίστηκε, πανηγύρισε τίτλο! «Δεν ήταν απλό να πάω έξω. Επρεπε να έχω καλή ψυχολογία για να ανταποκριθώ» θυμάται. Οντως, πέτυχε. Οπως και ο Τσιλιμπάρης, γιατί αμφότεροι αγωνίστηκαν στη Γερμανία που θεωρείται «ατμομηχανή του αθλήματος» και αυτό το λέει με ευστοχία ο τερματοφύλακας.
Αλέξης Αλβανός και Κώστας Τσιλιμπάρης. Πρωταθλητές με το ΙΕΚ Ξυνή και με εντυπωσιακά πλούσια τροπαιοθήκη στο παλμαρέ τους. Γιατί κάποιες ώρες, αξίζει να ρίχνουμε φως και σε πρωταγωνιστές που δεν απολαμβάνουν τη δημοσιότητα που θα τους άξιζε με βάση όσα καταφέρνουν στον τομέα τους.