Εξω πάει καλά. Το επιβεβαιώνει ο τρόπος με τον οποίο υποδέχθηκε ο Τύπος τη συνάντησή του με την Ανγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο, τη συμμετοχή του στη νατοϊκή Σύνοδο στις Βρυξέλλες και εκείνη στο G7 στην Ταορμίνα, την περίφημη πια πρώτη χειραψία του με τον Ντόναλντ Τραμπ, την παρθενική συνάντησή του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στις Βερσαλλίες… Και μέσα πάει καλά. Το επιβεβαιώνει προχθεσινή δημοσκόπηση που θέλει το κίνημά του, το La République en Marche, να εξασφαλίζει απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις εκλογές της 11ης και της 18ης Ιουνίου, αποσπώντας 320-350 έδρες και ένα 31% των ψήφων. Και εντούτοις, τα πρώτα απειλητικά σύννεφα έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους πάνω από το Ελιζέ του Εμανουέλ Μακρόν. Το επιβεβαιώνει χθεσινή δημοσκόπηση που θέλει μια πλειοψηφία των Γάλλων, ποσοστό 65%-70%, να επιθυμεί την αποπομπή δύο πρωτοκλασάτων υπουργών της κυβέρνησής του, του (πρώην Σοσιαλιστή) υπουργού Χωροταξίας Ρισάρ Φεράν και της (κεντρώας) υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μαριέλ ντε Σαρνέζ, κρίνοντας «σοβαρές» τις καταγγελίες που τους βαρύνουν. Καθώς και το χθεσινό κύριο άρθρο της «Monde», που αρχίζει ως εξής: «Οταν πρεσβεύεις την αρετή, καλύτερα να είσαι ο ίδιος υπόδειγμα. Και να μην αφήνεις χώρο σε καμία υποψία συγκάλυψης ή υποκρισίας».
Οι Γάλλοι έχουν μια ωραία έκφραση για τα σκάνδαλα: «les affaires», «οι υποθέσεις». Δείχνουν ωστόσο αποφασισμένοι να μην ανεχτούν ούτε υποψία σκανδάλου από συνεργάτες του Εμανουέλ Μακρόν, ενός προέδρου που έκανε ως υποψήφιος (στη διάρκεια μιας προεκλογικής εκστρατείας που σημαδεύτηκε από τις «affaires» του Φρανσουά Φιγιόν και της Μαρίν Λεπέν) σημαία του την «ηθικοποίηση της δημόσιας ζωής» και σκοπεύει να αφιερώσει σε αυτό ακριβώς το θέμα το πρώτο νομοσχέδιο που θα φέρει στην Εθνοσυνέλευση. Παρά την οργή που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, βέβαια, η «υπόθεση Μαριέλ ντε Σαρνέζ» δείχνει να είναι μη θέμα: η Σοφί Μοντέλ, μια ακροδεξιά ευρωβουλευτής που κατηγορείται επισήμως, μαζί με πέντε ακόμα συναδέλφους της, συμπεριλαμβανομένης της Μαρίν Λεπέν, ότι απασχολούσε εικονικά βοηθούς στο Ευρωκοινοβούλιο, κατήγγειλε 19 άλλους γάλλους ευρωβουλευτές, σοσιαλιστές, δεξιούς, κεντρώους και οικολόγους, ότι έκαναν το ίδιο. Η Εισαγγελία του Παρισιού ξεκίνησε τέλη Μαρτίου, ως ώφειλε, προκαταρκτική έρευνα, η «Monde» μιλούσε όμως ξεκάθαρα χθες για «επικοινωνιακό τέχνασμα» του Εθνικού Μετώπου.
Η υπόθεση Ρισάρ Φεράν δείχνει σαφώς πιο σοβαρή. Γιατί από τις 24 Μαΐου, οπότε έκανε τις πρώτες αποκαλύψεις η «Canard Enchaîné», βαίνει εντεινόμενη. Και γίνεται βούτυρο στο ψωμί των πολιτικών αντιπάλων του Μακρόν. Ο Φεράν, άλλωστε, ήταν ο πρώτος βουλευτής που πίστεψε στον Εμανουέλ Μακρόν και προσχώρησε στο En Marche!, το 2016, για να γίνει κατόπιν δεξί χέρι τού τότε υποψήφιου προέδρου και να αναλάβει γενικός γραμματέας του κινήματος. Με δυο λόγια, κατηγορείται ότι «προίκισε» πολλούς οικείους του με συμβάσεις την περίοδο που ήταν γενικός διευθυντής του Ταμείου Αλληλασφάλισης της Βρετάνης, από το 1998 έως το 2012, αλλά και μετά την εκλογή του ως βουλευτή του PS, το 2012. Οι πρώτες καταγγελίες της «Canard Enchaîné» έχουν ως εξής: το Ταμείο Αλληλασφάλισης της Βρετάνης αναζητούσε χώρο να μετεγκαταστήσει ένα κέντρο υγείας του στο κέντρο της Βρέστης. Ο Φεράν οργάνωσε την αγορά ενός χώρου από τη δικηγόρο σύντροφό του Σαντρίν Ντουσέν, ώστε να τον μισθώσει αμέσως στο Ταμείο. Επειδή μάλιστα εκείνη απουσίαζε και το θέμα βίαζε, υπέγραψε στο όνομά του προσύμφωνο πώλησης, με τον όρο να τον υποκαταστήσει αστική επιχείρηση ακινήτων πριν από την πώληση. Πριν ακόμα δημιουργήσει την επιχείρηση αυτή, η Ντουσέν υπέβαλε προσφορά στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου, που την επέλεξε αρχές του 2011 μεταξύ τριών προσφορών.
Την Τρίτη προσέθεσε όμως και η «Monde» μερικές καταγγελίες στο τραπέζι. Η εφημερίδα αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, πως η σύντροφος του Φεράν υπέγραψε με το Ταμείο της Βρετάνης και πολλές συμβάσεις για νομικές συμβουλές∙ πως η πρώην σύζυγός του, η εικαστικός Φρανσουάζ Κουστάλ, πήρε από την πλευρά της πολλά συμβόλαια «διαρρύθμισης χώρων»∙ πως ο Φεράν απασχόλησε ως βουλευτής, το 2014, ως κοινοβουλευτικό βοηθό τον γιο του για τέσσερις μήνες χωρίς να το δηλώσει στην αρμόδια Ανώτατη Αρχή για τη Διαφάνεια της Δημόσιας Ζωής∙ και πως, διατηρώντας ακόμα ρόλο ειδικού συμβούλου στο Ταμείο Αλληλασφάλισης της Βρετάνης, προώθησε στην Εθνοσυνέλευση (ευνοϊκό) νόμο για τα συγκεκριμένα Ταμεία.
