Τελικά αυτή η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τον εαυτό της. Η χθεσινή Πολιτική Γραμματεία στην οποία είχαμε την πρωτοφανή συνθήκη να μη διαφωνεί και να μη συμφωνεί κανείς με κανέναν –αφού η πυξίδα και το σχέδιο έχουν χαθεί –το απέδειξε περίτρανα.
Είναι προφανές και για να μην υπάρχει αυταπάτη πως το Μέγαρο Μαξίμου προετοιμάζεται να χωνέψει ό,τι κι αν του προταθεί από τους δανειστές το επόμενο διάστημα. Θα φορέσει το κοστούμι της συνθηκολόγησης, ενώ είχε φτιάξει κλίμα πως θα φορέσει γραβάτα διευθέτησης του χρέους. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε αυτό. Το πρόβλημα είναι διαχρονικό. Και ακόμη περισσότερο, αφού η Οικονομία είναι κλίμα, είναι πρόβλημα που δυσχεραίνει το κλίμα στην αγορά. Βρισκόμαστε μάλιστα στην πρωτότυπα δυσάρεστη θέση ο Πρωθυπουργός να κομματικοποιεί τη διαπραγμάτευση, να την καθιστά δικό του εσωτερικό θέμα –με στόχο να αμβλύνει ή να προλάβει τις αντιδράσεις του δικού του κόμματος –ενώ η διαπραγμάτευση αυτή αφορά μια ολόκληρη χώρα και μια ολόκληρη Οικονομία.
Οπως διαφαίνεται δεν θα υπάρξει τίποτε για το χρέος. Ισως ούτε και για την ποσοτική χαλάρωση. Το ακόμη χειρότερο είναι πως ο χρόνος επιδεινώνει τη θέση της χώρας που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο έχοντας αβέβαιη ακόμη και την εκταμίευση της δόσης.
Ας αντιληφθούν οι κυβερνώντες πως όσα κάνουν δεν αφορούν απλώς και μόνον την Πλατεία Κουμουνδούρου, αλλά το σύνολο μιας ταλαιπωρημένης χώρας. Ας αποφασίσουν επιτέλους τι θέλουν και ας σταματήσουν τους λεονταρισμούς και τις απειλές που μας κοστίζουν ακριβά.
