Η Task Force της Δημοκρατικής Συμπαράταξης επιδιώκει να θέσει οριστικό τέλος στις εσωτερικές διενέξεις, βάζοντας την τελευταία σφραγίδα στην εισήγηση προς το προγραμματικό Συνέδριο του Ιουνίου. Με το νέο κείμενο που προκρίνει και τη συγκρότηση ενός φορέα, όλες οι συνιστώσες εμφανίζονται ικανοποιημένες και, πλέον, με τις βασικές διαφωνίες λυμένες, προχωρούν στις λεπτομέρειες του προσυνεδριακού διαλόγου.
Η συμφωνία πάνω στη συγκεκριμένη εισήγηση ξεπέρασε με περίσσια διπλωματία τα δύο κύρια προβλήματα που αναδείχθηκαν τον τελευταίο καιρό. Το τελικό κείμενο αναφέρει το Συνέδριο του καλοκαιριού ως το πρώτο βήμα για τη δημιουργία του «νέου, ενιαίου φορέα της Παράταξης», αφήνοντας το δίλημμα της μορφής του (ενιαίος και πολυτασικός ή πολυκομματικός) να λυθεί στο εσωτερικό των κομμάτων –ήδη το ΠΑΣΟΚ διαμηνύει πως ενδεχόμενη αυτοδιάλυσή του δεν θα αποφασιστεί από την ηγετική ομάδα, αλλά η απόφαση θα προκύψει από το Συνέδριο του κόμματος, που αναμένεται να συγκληθεί το φθινόπωρο. Σε κάθε περίπτωση, η εισήγηση υπογραμμίζει τον σεβασμό στην οργανωτική αυτονομία όσων συμμετέχουν στο εγχείρημα.
Από την άλλη, το επίμονο αίτημα της ΔΗΜΑΡ και των Κινήσεων Πολιτών για ένα πιο σφιχτό χρονοδιάγραμμα μέχρι το ιδρυτικό Συνέδριο δεν αποτυπώνεται στην εισήγηση, η οποία δείχνει ως καταληκτική ημερομηνία τα τέλη Μαρτίου του 2018, αφήνοντας περιθώριο ελιγμού σε περίπτωση πολιτικών εξελίξεων.
Πρόκειται ωστόσο για ένα κείμενο που υποδεικνύει ξεκάθαρα τα βήματα που θα ακολουθηθούν τους μήνες που έρχονται. Στη θεωρία, τα σημεία της προγραμματικής συμφωνίας βασίζονται στο πόρισμα της Επιτροπής για την Κεντροαριστερά που συναποφασίστηκε το 2016 από ΔΗΣΥ, Ποτάμι και το Δίκτυο της Αννας Διαμαντοπούλου. Στην πράξη, η εκλογή επικεφαλής θα προηγηθεί της δημιουργίας Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου, μητρώου μελών, καθώς και της εκλογής συνέδρων. Ο χρόνος εκλογής επικεφαλής ήταν επίσης σημείο διαφωνίας μεταξύ των συνιστωσών, φαίνεται ωστόσο ότι οι αντιδράσεις κάμφθηκαν. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η τελευταία προσθήκη στο κείμενο, η οποία προήλθε από τις Κινήσεις Πολιτών και καλεί τις λοιπές δυνάμεις του χώρου να συμμετέχουν, αναφέροντας πως σε περίπτωση που αυτές θελήσουν να συμμετάσχουν στον νέο φορέα, όλα τα σημεία που θα αποφασιστούν τον Ιούνιο μπορούν να τεθούν ξανά σε συζήτηση.
Το ιδεολογικό στίγμα. Εκτός των οργανωτικών, η τελική εισήγηση έχει και ευρύτερο πολιτικό ενδιαφέρον καθώς θέτει το ιδεολογικό στίγμα και σκιαγραφεί τη φυσιογνωμία της ΔΗΣΥ. Ξεκαθαρίζει πως η Συμπαράταξη, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως νέος προοδευτικός πόλος, δεν πρόκειται να συμπράξει με τη σημερινή κυβέρνηση και θέτει το όποιο ενδεχόμενο συνεργασίας στο πλαίσιο μιας ευρύτερης εθνικής συνεννόησης. Στο κείμενο αναφέρεται επίσης πως πριν από τις εκλογές η ΔΗΣΥ θα καταθέσει πρόταση για προγραμματική συμφωνία, την οποία θα θέσει ως προϋπόθεση για μετεκλογική κυβερνητική συνεργασία. Σε κάθε περίπτωση, η ΔΗΣΥ απαντά στις κατηγορίες περί ίσων αποστάσεων, ξεκαθαρίζοντας πως «αυτός που κυβερνά, είναι λογικό να δέχεται πολύ μεγαλύτερη κριτική από εκείνον που αντιπολιτεύεται».
