Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τιμήθηκε από τα κόμματα της Βουλής του δημοκρατικού τόξου ως ένας από τους πολιτικούς πρωταγωνιστές της μεταπολεμικής και μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τιμήθηκε και ως πολιτικός αντίπαλος, και αυτό σίγουρα προσδίδει κάτι ιδιαίτερο στην πολιτική φυσιογνωμία του. Ο Αλέξης Τσίπρας τον χαρακτήρισε «έναν σοβαρό και υπολογίσιμο πολιτικό αντίπαλο» αναγνωρίζοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ δέσμιος των όποιων εμφυλιοπολεμικών διχαστικών προκαταλήψεων. Αλλά και ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας αναγνώρισε στο πρόσωπό του «έναν μεγάλο και ικανό αντίπαλο με καθαρό πολιτικό λόγο» παρά τις ιδεολογικές διαφωνίες, οι οποίες πάντως δεν εμπόδισαν το ΚΚΕ επί Χαρίλαου Φλωράκη να συγκυβερνήσει μέσω του ενιαίου τότε (1989) Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου με τη ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (κυβέρνηση Τζαννετάκη και οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα). Βέβαια η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ τηρεί μεγάλες αποστάσεις από τις επιλογές εκείνες του κόμματος, αλλά η Ιστορία δεν ξαναγράφεται.

Στο πολιτικό μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη παρευρέθηκε σύσσωμη η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού μαζί με στενούς συνεργάτες του επί σειράν ετών. Ολοι αναγνώρισαν στο πρόσωπό του μια σημαντική πολιτική μορφή, έναν δυναμικό ηγέτη και έναν τολμηρό και ρεαλιστή πολιτικό που αναλάμβανε μεγάλα ρίσκα, έναν υπερασπιστή της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, τον οποίο υπηρέτησε με πάθος.

ΟΤΑΝ ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΟΙ ΤΟΝΟΙ. Παρότι το κλίμα ήταν βαρύ λόγω του πρόσφατου θανάτου του, δεν έλειψαν οι αναφορές που «έξυναν πληγές». Οπως του άλλοτε βουλευτή της ΝΔ και νυν συγκυβερνήτη με τον ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Καμμένου, ο οποίος εμφανίστηκε σε ρόλο υπερασπιστή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έναντι εκείνων που τον πολέμησαν πολιτικά, μεταξύ των οποίων και ο Αντώνης Σαμαράς που ανέτρεψε την κυβέρνησή του το 1993.

Ο Καμμένος είπε ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων έγινε όπλο στα χέρια του Σαμαρά για να ανατρέψει τον Μητσοτάκη. Ενώ αναφέρθηκε και στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1992 για το θέμα, επισημαίνοντας ότι «ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν εκείνος που προασπίστηκε τον όρο “Μακεδονία”, όπως ήταν η απόφαση των πολιτικών αρχηγών που είχε ληφθεί στις 18-2-1992». Η φράση αυτή εξόργισε την τότε γενική γραμματέα του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, η οποία φώναξε από το έδρανό της ότι «είναι ψέματα». «Εγώ ήμουν εκεί. Εσύ δεν ήσουν» του φώναξε, ενώ για ψέματα έκανε λόγο και ο Κουτσούμπας.

Η διαφωνία της Αλέκας Παπαρήγα έγκειται στο ότι το ΚΚΕ στη σύσκεψη αυτή είχε διαφοροποιηθεί από τα άλλα κόμματα, όπως προκύπτει και από τη δήλωση που είχε κάνει τότε ως γενικός γραμματέας της Προεδρίας ο Πέτρος Μολυβιάτης: «Η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνο αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”».

Η ονομασία των Σκοπίων ήταν η αφορμή για να εκδηλωθεί και μια ακόμα αντίδραση στην αίθουσα εξαιτίας της αναφοράς του Βασίλη Λεβέντη στη φράση που αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ότι το όνομα που θα δοθεί στα Σκόπια δεν θα το θυμάται κανείς σε δέκα χρόνια. Σίμος Κεδίκογλου και Σοφία Βούλτεψη φώναξαν από τα έδρανά τους ότι ποτέ δεν το είπε αυτό ο Μητσοτάκης, ενώ αντιδράσεις ακούστηκαν και από τα έδρανα των κρατικών αξιωματούχων όπου καθόταν ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Γιάννης Πευκιανάκης. «Καλό είναι να αποκατασταθεί η αλήθεια εάν δεν ελέχθη ή εάν ελέχθη με άλλο πνεύμα» σχολίασε ο Λεβέντης.

ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΗΘΟΥΣ. Από τις στιγμές που δεν θύμιζαν τίποτα από την αντιπαράθεση μεταξύ πολιτικών αντιπάλων, ήταν όταν ανεβαίνοντας στο βήμα ο πρόεδρος της ΝΔ για να μιλήσει και ενώ είχε προηγηθεί η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, του έτεινε το χέρι και τον χαιρέτησε, ενώ και ο Πρωθυπουργός πριν φύγει από την αίθουσα κατέβηκε στην πτέρυγα της ΝΔ και χαιρέτησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Ντόρα Μπακογιάννη. Η ειδική συνεδρίαση ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του πρώην πρωθυπουργού.