Ευρώπη των πολλαπλών κρίσεων

Στο προοίμιο της Συνθήκης για τη Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα του 1951 ήταν γραμμένο το εξής: «…Αποφασισμένοι να υποκαταστήσουν τους προαιώνιους ανταγωνισμούς με τη συγχώνευση των ουσιαστικών συμφερόντων τους, να δημιουργήσουν με την εγκαθίδρυση μιας οικονομικής κοινότητας τα πρώτα όργανα μιας περισσότερο πλατιάς και ανεξάρτητης κοινότητας μεταξύ λαών που επί μακρόν ήσαν αντίπαλοι σε αιματηρές συγκρούσεις και να θέσουν τις βάσεις θεσμών ικανών να κατευθύνουν ένα πεπρωμένο που εις το εξής θα είναι κοινό».

Σήμερα η Ευρώπη, όμως, δείχνει να έχει απομακρυνθεί από τους αρχικούς της στόχους. Οπως γράφει ο διεθνολόγος Σωτήρης Ντάλης στο βιβλίο του «Η “Δύσκολη” Ευρώπη», «η Ευρώπη των “28” δείχνει σήμερα “ημιεπεξεργασμένη” και βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίση ενότητας στόχων και προσανατολισμών –αλλά και ηγεσίας –ως αποτέλεσμα της μαζικής διεύρυνσης και με τις αμφισβητήσεις της εμβάθυνσης που η τελευταία ενίσχυσε».

Ωστόσο «η Ευρώπη δεν είναι το πρόβλημα, είναι η λύση του προβλήματος», επιμένει ο συγγραφέας, θεωρώντας τη «συγκεκριμένη ουτοπία» και αναλύοντας τα σύγχρονα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Οπως και τη θέση της Ελλάδας «σε μια Ευρώπη των πολλαπλών κρίσεων».