H εκλογή του Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία του Εργατικού Κόμματος τον Σεπτέμβριο του 2015, σε ηλικία 66 ετών, αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στη σύγχρονη βρετανική πολιτική Ιστορία. Βετεράνος σοσιαλιστής που πέρασε 30 χρόνια στα πίσω έδρανα του βρετανικού Κοινοβουλίου υποστηρίζοντας αμφιλεγόμενες θέσεις και ψηφίζοντας πάντα βάσει της συνείδησής του και όχι με κομματική πειθαρχία, πείσθηκε να διεκδικήσει την ηγεσία των Εργατικών επειδή κανένας από τους φίλους του στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος δεν ήθελε να είναι υποψήφιος. Ηταν το απόλυτο αουτσάιντερ όταν πρόλαβε να καταθέσει την υποψηφιότητά του μόλις το τελευταίο λεπτό και κανείς –ούτε καν ο ίδιος –δεν πίστευε ότι θα εκλεγεί. Κάτι όμως, σε αυτόν τον γενειοφόρο, χαμηλών τόνων βουλευτή του Iσλινγκτον φάνηκε να ενθουσιάζει τα μέλη του κόμματος. Ο Κόρμπιν, παρότι κατηγορήθηκε από κάποιους ως παρωχημένος και αιθεροβάμων, έδειξε ότι μπορεί να εμπνεύσει όλους όσοι είχαν χάσει την πίστη τους στο Εργατικό Κόμμα στα χρόνια του Τόνι Μπλερ και του Γκόρντον Μπράουν και να καλλιεργήσει την ελπίδα σε μια ομάδα που μέχρι τότε έδειχνε απαθής: τους νέους ακτιβιστές που συγκινήθηκαν από το μήνυμά του εναντίον της λιτότητας. Χιλιάδες έσπευσαν να εγγραφούν μέλη του Εργατικού Κόμματος μόνο και μόνο για να αναδείξουν τον Κόρμπιν, που αυτοχαρακτηρίζεται «δημοκρατικός σοσιαλιστής» στην εξουσία.
Είναι οι ίδιοι, λένε οι αναλυτές, που προσήλθαν μαζικά στις κάλπες την Πέμπτη, υπέρ των Εργατικών, με τα ποσοστά που αφορούν τους νεαρούς ψηφοφόρους να προκαλούν μεγάλη εντύπωση: η συμμετοχή των νέων από 18 έως 24 στις εκλογές αυξήθηκε 23% σε σύγκριση με τις εκλογές του 2015, φθάνοντας στο 66,4%. Στις ηλικίες 18-34 ετών το 63% ψήφισε Εργατικούς και μόλις το 27% Συντηρητικούς. Ο 68χρονος σήμερα Κόρμπιν εξελίχθηκε σε πόλο έλξης για τους νέους Βρετανούς. Και έβγαλε από τον κάλαθο των αχρήστων την «αριστερή πολιτική», από εκεί όπου την είχε πετάξει, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο Τόνι Μπλερ.
Στην αρχή αυτής της προεκλογικής εκστρατείας οι Εργατικοί υπολείπονταν 20 ποσοστιαίες μονάδες των Συντηρητικών και πολλοί προέβλεπαν πάλι παταγώδη αποτυχία του Κόρμπιν –ο παλιός συνδικαλιστής στον τομέα των ενδυμάτων τούς διέψευσε για άλλη μια φορά.
Από τη στιγμή της εκλογής του στην ηγεσία των Εργατικών, ο βετεράνος πολιτικός που λέει ότι στην πολιτική πρέπει να μάχεσαι μόνο για τα θέματα στα οποία πιστεύεις, προκάλεσε μάχη για την ψυχή του κόμματος ανάμεσα στα απλά μέλη που τον λατρεύουν και στους βουλευτές που τον θεωρούσαν μέχρι προχθές «εκλογικό βαρίδι». Ο Κόρμπιν έχει δεχθεί έντονη κριτική από στελέχη του εσωκομματικού μηχανισμού, ενώ εκδηλώθηκε και μια –αποτυχημένη –προσπάθεια να απομακρυνθεί από την ηγεσία. Στη φετινή προεκλογική περίοδο ο Κόρμπιν εμφανίστηκε δραστήριος, αεικίνητος και οι αναλυτές θεωρούν πως όσο περισσότεροι ψηφοφόροι τον έβλεπαν –αντί να διαβάζουν για τις θέσεις του σε εφημερίδες και άλλα έντυπα –τόσο πιο πολύ τον συμπαθούσαν. Κάθε πρωί βγαίνει για ποδήλατο, δεν έχει αυτοκίνητο, κυκλοφορεί συχνά με τρένο, του αρέσει να κάνει μαρμελάδα με φρούτα από τον κήπο του και είναι οπαδός της Aρσεναλ. Ζει με την τρίτη σύζυγό του και έχει τρεις γιους από προηγούμενο γάμο.
Χαρακτήρισε το προεκλογικό πρόγραμμα των Εργατικών «μανιφέστο για τους πολλούς». Περιελάμβανε αύξηση του κατώτατου μισθού, αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Εκπαίδευση και την Υγεία, εθνικοποίηση σημαντικών βιομηχανιών –και όλα αυτά αυξάνοντας τη φορολογία στους ευπόρους. Η Τερίζα Μέι σχημάτισε κυβέρνηση αλλά, με δεδομένες τις προβλέψεις για βραχύ βίο, ο Τζέρεμι Κόρμπιν ετοιμάζεται ήδη για τις επόμενες εκλογές. Οι οποίες, μάλλον, δεν είναι και τόσο μακριά.
