Αυτό αποδεικνύει τη διαχρονική αδιαφορία που επέδειξαν οι πάντες πάνω στο επίμαχο θέμα και εκθέτει όλες τις πλευρές, συμπεριλαμβανομένης και της αντιπολίτευσης, με το ΠΑΣΟΚ να καταγγέλλει χθες ως υπεύθυνη την κυβέρνηση.
Επειτα από πάμπολλες διαφωνίες για τη νέα τοποθεσία των δύο οικισμών, τελικά στα τέλη 2013 – αρχές 2014 η ΔΕΗ παρουσίασε ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που ουδέποτε ωστόσο εφαρμόστηκε λόγω του νόμου της Μικρής ΔΕΗ, ο οποίος συμπεριελάμβανε τις μονάδες Αμύνταιο Ι και ΙΙ, μαζί με το ομώνυμο ορυχείο. Στην πράξη, όσοι χειρίζονταν την εποχή εκείνη την υπόθεση πάγωσαν τη μετεγκατάσταση, με το σκεπτικό ότι το κόστος θα το αναλάμβανε ο… μελλοντικός αγοραστής της Μικρής ΔΕΗ. Δεν έλαβαν ωστόσο υπ’ όψιν το ενδεχόμενο είτε να ναυαγήσει η πώληση –όπως και τελικά συνέβη –είτε μέχρι να ολοκληρωθεί η χρονοβόρος διαδικασία του διαγωνισμού να συμβεί κάποια μεγάλη κατολίσθηση και να θρηνήσουμε θύματα.
Εν προκειμένω προτίθεται να φέρει ρύθμιση στη Βουλή που να αφορά μόνο την Κοινότητα Αναργύρων καθώς η διαδικασία που προέβλεπε ο νόμος 2011 ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα, με προβλεπόμενη ολοκλήρωση τα… 10 χρόνια από την έναρξή του. Τώρα το υπουργείο δεσμεύεται ότι θα προηγηθεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση –που θα πληρώσει η ΔΕΗ –και θα ακολουθήσει η μετεγκατάσταση, δίχως να δίνει πληροφορίες για το πώς θα γίνει αυτό, γεγονός που μπορεί να σημαίνει ότι οι 180 κάτοικοι θα πάρουν τα χρήματα της αποζημίωσης για να μετακομίσουν όπου θέλουν εκείνοι.
Προς το παρόν, το μόνο βέβαιο είναι η ζημιά που υπέστη η ΔΕΗ, στελέχη της οποίας την αποτιμούν σε πολλές δεκάδες ή εκατοντάδες εκατ. ευρώ. Καταρχήν, το ορυχείο διαθέτει ακόμη 30 εκατ. τόνους κοιτάσματα λιγνίτη, που αποτιμώνται γύρω στα 500 εκατ. ευρώ, ουδείς ωστόσο μπορεί να προβλέψει αν η ζημιά επιτρέπει την εκμετάλλευσή του. Από εκεί και πέρα το κόστος για τους τέσσερις κατεστραμμένους εκσκαφείς υπολογίζεται γύρω στα 50 εκατ. ευρώ, ενώ για όσο διάστημα παραμένει κλειστό το ορυχείο τίθενται εκτός λειτουργίας και οι δύο μονάδες του Αμυνταίου (600 μεγαβάτ), τις οποίες και τροφοδοτεί. Οι τελευταίες βρίσκονταν σε συντήρηση, εφόσον όμως οι καλοκαιρινές ανάγκες το απαιτούσαν, θα έμπαιναν σε λειτουργία. Το μεγαλύτερο ωστόσο πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν τον χειμώνα οι κάτοικοι του Αμυνταίου, αφού οι μονάδες τούς εξασφάλιζαν τηλεθέρμανση.