Το πιο μάγκικο πρωτάθλημα στον Πειραιά (μεγαλύτερο και από τον άθλο του 1999) πήρε ο Παναθηναϊκός, επιστρέφοντας στον τίτλο του πρωταθλητή έπειτα από δύο χρόνια.

Η αιχμαλωσία του Ολυμπιακού (66-51) στον τελικό των τελικών είναι έργο βασικά δύο ανθρώπων. Του Τσάβι Πασκουάλ (κυρίως) που μεταμόρφωσε την ομάδα του στα πλέι οφ και βελτιωνόταν από παιχνίδι σε παιχνίδι και του νέου ηγέτη του Παναθηναϊκού, του Νικ Καλάθη, που πήρε πάνω του –στα κρίσιμα –το βάρος τού να αντικαταστήσει στον βαθμό που μπορεί τον Δημήτρη Διαμαντίδη.

Είναι τεράστια η επιτυχία των Πρασίνων το γεγονός ότι κατέκτησαν το νταμπλ (με μειονέκτημα έδρας μάλιστα κόντρα στον φιναλίστ της Ευρωλίγκας), την πρώτη κιόλας χρονιά που παίζουν χωρίς τον κορυφαίο παίκτη τους όλων των εποχών, ο οποίος αποχώρησε από την ενεργό δράση.

Η διαφορά χθες ήταν ότι από τη μια υπήρχε μία ομάδα μεν, άδεια από ενέργεια δε και με την ψυχολογία στα… τάρταρα και από την άλλη ένα σύνολο εξαιρετικών παικτών που πολλές φορές μέσα στη χρονιά δεν ήταν ομάδα, αλλά έγιναν στους τελικούς και αυτό το πιστώνεται ο καταλανός τεχνικός, με παίκτες μάλιστα που δεν είχε διαλέξει και κάποιους από αυτούς δεν θα τους έπαιρνε ποτέ.

Την ώρα που οι περισσότεροι λοιδορούσαν την ομάδα (την οποία ο πρόεδρός της ανάγκασε να επιστρέψει με πούλμαν από την Τουρκία) μετά τον αποκλεισμό από τη Φενέρ, ο Πασκουάλ έκανε μια μίνι προετοιμασία γνωρίζοντας καλύτερα τους παίκτες του και αυτό ήταν το κλειδί προς τη μεταμόρφωση.

ΑΦΑΝΤΟΣ. Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός ήταν σε ελεύθερη πτώση αγωνιστικά. Είχε νικήσει αγκομαχώντας τα δύο παιχνίδια στο ΣΕΦ (περισσότερο γιατί δεν πίστεψε ο Παναθηναϊκός στη νίκη) και έχασε εύκολα το πρώτο ματς μπολ για τον τίτλο, όπου δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ανακάτεψε την τράπουλα, αλλά ηττήθηκε κατά κράτος από τον ισπανό συνάδελφό του και έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης, έστω και αν έμεινε προδομένος από παίκτες-κλειδιά οι οποίοι δεν εμφανίστηκαν στους τελικούς.

Μετά τους δύο «τελικούς» με την Εφες και τον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός έμεινε από βενζίνη.

Πρίντεζης, Μάντζαρης και Παπαπέτρου δεν εμφανίστηκαν ουσιαστικά στους τελικούς, ενώ ο Σπανούλης έκανε αισθητή την παρουσία του μόνο στον πρώτο. Ο Μπιρτς θύμιζε ξένο σώμα, ο Γιανγκ έναν φιλότιμο ψηλό που όμως δεν ήταν για επίπεδο τελικών και έμειναν μόνο ο Παπανικολάου, ο εξαιρετικός (αλλά καλά μπλοκαρισμένος χθες) Μιλουτίνοφ και κατά διαστήματα ο Γκριν, που όμως χάθηκε χθες όταν έκαιγε η μπάλα.

ΑΣΦΥΞΙΑ. Μια ομάδα που είχε 80 πόντους μέσο όρο στο γήπεδό της, ο Παναθηναϊκός την κατέβασε στους τελικούς στους 59. Πέρα από τον Καλάθη, κλειδί στους τελικούς ήταν ο Μπουρούσης (που πήρε τελικά πρωτάθλημα στο ΣΕΦ ως αντίπαλος!) αλλά και ο Τζέιμς που έδωσε απαντήσεις στον εαυτό του πρώτα απ’ όλα, καθώς οι παίκτες του Παναθηναϊκού έπαιξαν και για τον εγωισμό τους.

Ολυμπιακός: Γκριν 4, Μπιρτς , Γιανγκ 2, Παπαπέτρου 3 (1), Σπανούλης 9 (1), Αγραβάνης 10 (2), Μιλουτίνοφ 6, Πρίντεζης 4, Παπανικολάου 7 (1), Μάντζαρης 6 (2).

Παναθηναϊκός: Σίνγκλετον 2, Τζέιμς 11 (1 τρ., 9 ριμπ., 6 ασ.), Φελντέιν, Γκιστ 4, Γκάμπριελ 3 (1), Ρίβερς 13 (3), Φώτσης 3 (1), Παππάς 10 (2), Μπουρούσης 8, Καλάθης 12 (2).

Τελευταία Νέα