Η χθεσινή ημέρα ήταν μια συμβολική επέτειος για το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα: συμπληρώθηκαν 46 χρόνια από το συνέδριο του Επινέ, όπου ο Φρανσουά Μιτεράν είχε σφραγίσει την επανίδρυση του κόμματος. Και αυτή η ακριβώς η επέτειος σημαδεύτηκε από μια προαναγγελθείσα καταστροφή. Το PS και οι σύμμαχοί του καταποντίστηκαν στο 10%. Και τα έξιτ πολ τούς έδιναν 20-30 έδρες έναντι 328 που είχαν κερδίσει στις προηγούμενες εκλογές του 2012.
Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος ονειρευόταν να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας, κέρδισε το στοίχημά του και πέρασε (σε ποσοστό) με την Ανυπότακτη Γαλλία τους Σοσιαλιστές. Αλλά το ποσοστό του κόμματός του είναι κάθε άλλο παρά ικανοποιητικό: μόλις 11% έναντι 19,5% του Μελανσόν το βράδυ της 23ης Απριλίου, κάτι που μεταφράζεται σύμφωνα με τις εκτιμήσεις σε 8-18 έδρες. Οπως επεσήμανε ο γαλλικός Τύπος, ο Μελανσόν ξαναβρήκε την προκλητικότητα και επιθετικότητα του παρελθόντος –και έχασε ψηφοφόρους…
Το μεγαλύτερο σοκ όμως το υπέστησαν χωρίς αμφιβολία οι Σοσιαλιστές. «Υποχώρηση χωρίς προηγούμενο της Αριστεράς και του Σοσιαλιστικού Κόμματος» χαρακτήρισε τα αποτελέσματα ο πρώτος γραμματέας του κόμματος Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς, που αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο ύστερα από 20 χρόνια συνεχούς παρουσίας στη Βουλή. Το ίδιο συνέβη και με τον υποψήφιο του κόμματος στις προεδρικές εκλογές Μπενουά Αμόν. Ο ανεμοστρόβιλος ήταν πολύ ισχυρός, τόνισε ο Καμπαντελίς, και οι βουλευτικές εκλογές έγιναν σε μικρό χρονικό διάστημα μετά τις προεδρικές, δεν υπήρχε χρόνος για να ανασυνταχθεί το κόμμα.
Τόσο οι Σοσιαλιστές όσο και οι Ανυπότακτοι θεωρούν ανησυχητική τη συγκέντρωση των εξουσιών στο κόμμα του γάλλου προέδρου και καλούν σε γενική κινητοποίηση για τον δεύτερο γύρο, ώστε να περισωθεί ό,τι μπορεί να περισωθεί. Σύμφωνα με τον Μελανσόν, το ύψος της αποχής δείχνει ότι δεν υπάρχει πλειοψηφία στη Γαλλία για την καταστροφή του εργατικού κώδικα, τον περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών ή μια βλαπτική πολιτική για το περιβάλλον.
Ο Εμανουέλ Μακρόν κέρδισε το στοίχημά του και απέδειξε ότι η διάκριση μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς δεν είναι πλέον κυρίαρχη στη γαλλική κοινωνία. Οι Σοσιαλιστές πρέπει να μαζέψουν τα ερείπιά τους. Προηγουμένως, όμως, θα πρέπει να υποστούν την επόμενη Κυριακή έναν ακόμη εξευτελισμό.
