Χρόνια γνώριζαν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι το ορυχείο στο Αμύνταιο δουλεύει πάνω σε ρήγμα, κανένας όμως δεν πήρε ποτέ την ευθύνη να διακόψει τη λειτουργία του. Οι υπηρεσίες της ΔΕΗ είχαν ενημερώσει από πολύ παλιά τις διοικήσεις της ΔΕΗ για το ρήγμα, υπάρχει μάλιστα και παλαιότερη μελέτη του ΙΓΜΕ, του 2010. Το αποδεικνύουν άλλωστε και τα ενισχυμένα μέτρα ασφαλείας που είχαν ληφθεί στο Αμύνταιο, καθώς η χάραξη των τομών γινόταν με πολύ μεγαλύτερη κλίση απ’ ό,τι σε άλλα ορυχεία. «Ποιος όμως να πάρει το πολιτικό κόστος να διακόψει την εξόρυξη τόσων εκατομμυρίων τόνων λιγνίτη, η οποία δίνει δουλειά σε 900 εργαζομένους, συνυπολογίζοντας και όσους απασχολούνται στον σταθμό Αμυνταίου;», όπως λέει στα «ΝΕΑ» στέλεχος της ΔΕΗ με πείρα ετών στα ορυχεία της Δυτικής Μακεδονίας.

Στην πραγματικότητα, ουδείς μπορεί να αποκλείσει και το ανθρώπινο λάθος στην υπόθεση του Αμυνταίου, όπως για παράδειγμα αν υπήρξαν πρόδρομα συμπτώματα της κατολίσθησης τα οποία και αγνοήθηκαν. Τέτοια ερωτήματα θα κληθούν να απαντήσουν οι δύο επιτροπές που καλούνται να διερευνήσουν ώς τα τέλη Ιουνίου τα αίτια της καταστροφής. Η πρώτη, αυτή της ΔΕΗ, συγκροτήθηκε χθες και καλείται να υποβάλει το πόρισμά της ώς τα τέλη του μήνα. Αλλά προκειμένου να μην υπάρξουν υπόνοιες για «συγκάλυψη ευθυνών», το υπουργείο συστήνει και εκείνο επιτροπή μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες. Δύο επιτροπές για το ίδιο θέμα, αρκεί φυσικά ΔΕΗ και υπουργείο να μην μπλέξουν τα πορίσματά τους.

Πάντως σε ένα δεύτερο ρήγμα που ενεργοποιήθηκε στην περιοχή, δίχως να μπορεί κανείς από τους ειδικούς να υπολογίσει τη συμπεριφορά του, απέδωσε χθες την κατολίσθηση ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης. Στον τρόπο ανάπτυξης του ορυχείου του Αμυνταίου, καθώς σκάβοντας όλο και βαθύτερα για να βρεθείλιγνίτης ενεργοποιήθηκε σειρά από ρήγματα, αποδίδουν από την πλευρά τους κάτοικοι της περιοχής την καταστροφή. Οσο για το ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι ενώ το ίδιο είχε δρομολογήσει όλες τις διαδικασίες για τη μετεγκατάσταση του οικισμού των Αναργύρων, ο ΣΥΡΙΖΑ επί δυόμισι χρόνια δεν έκανε το παραμικρό.

Σε επίπεδο ζημιών, τα μεγέθη που έχουν δει το φως της δημοσιότητας (σ.σ.: 1-2 δισ. ευρώ) δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, σύμφωνα με τον Μ. Παναγιωτάκη.Η ζημιά στον μηχανολογικό εξοπλισμόυπολογίζεται σε 30-40 εκατ. ευρώ. Η μεγάλη ωστόσο ζημιά είναι μακροπρόθεσμη και αφορά το τμήμα του κοιτάσματος που ενδεχομένως να μην είναι πλέον αξιοποιήσιμο, κόστος που θα μπορεί να υπολογίσει κανείς έπειτα από τις πρώτες εργασίες αποκατάστασης.

Τελευταία Νέα