Για τους περισσότερους που τη γνώριζαν ήταν η «Καιτούλα». Μια ευειδής παρουσία στην ελληνική σκηνή και οθόνη, ένας άνθρωπος με ταλέντο, ήθος και ανιδιοτέλεια. Για τον καρκίνο όμως ήταν ένας ακόμη στόχος. Χθες η Καίτη Παπανίκα έφυγε από τη ζωή στα 75 της χρόνια. Είχε γεννηθεί τον Ιούνιο του 1942 στη Νέα Φιλαδέλφεια και σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου με δασκάλους την Κατίνα Παξινού, την Αννα Συνοδινού, τον Θάνο Κωτσόπουλο, τον Δημήτρη Μυράτ, τον Λυκούργο Καλλέργη, την Ελένη Χαλκούση και τον Αλέξη Σολομό (αποφοίτησε μάλιστα με άριστα). Παράλληλα σπούδασε κλασικό τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών. Μαθήτρια ακόμη, πήρε μέρος σε φεστιβάλ απαγγελίας ποίησης στο Παρίσι, βραβεύτηκε και κηρύχθηκε επίτιμος δημότης.
Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το1964στο έργο«Υπόγειο της Λέλας»του Βασίλη Ιμπροχώρη που παρουσιάστηκε από τον θίασο Στέφανου Στρατηγού – Γκέλυς Μαυροπούλου στοθέατρο Αττικόν. Στον θίασο Διαμαντόπουλου – Αλκαίου συναντήθηκε με τον συνάδελφό της Θόδωρο Κατσαδράμη και έκτοτε είχαν κοινή πορεία στη ζωή, αποκτώντας έναν γιο.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία«Μας κρύβουν τον ήλιο» του Θάνου Σάντα το 1963 και ευρύτερα γνωστή έγινε υποδυόμενη τη Γαλλιδούλα Ρενέ στην ταινία «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» του Ντίνου Δημόπουλου, το 1968. Επαιξε σε περισσότερες από 50 ταινίες αλλά και βιντεοταινίες, ενώ τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου (1990) για την ερμηνεία της στην ταινία «Αντε γεια» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου. Μάλιστα, για την επιλογή του σκηνοθέτη στον ρόλο είχε μετρήσει η εμφάνισή της στην παράσταση «Τριαντάφυλλο στο στήθος» του Τενεσί Ουίλιαμς (ΚΘΒΕ, 1989, σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα). Είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Σεραφίνα Ντελέ Ρόζε, στη μία και μοναδική συνεργασία της με τον θεατρικό οργανισμό. Η υγεία της ήταν ευάλωτη ήδη από το 2009, αλλά εκείνη δεν το έβαζε κάτω. Οσο διατέλεσε μάλιστα δημοτική σύμβουλος στη Νέα Φιλαδέλφεια παραχωρούσε τον μισθό της σε απόρους. «Ζω την αρρώστια μου με αισιοδοξία» είχε πει σε μία από τις τελευταίες της συνεντεύξεις. Αύριο θα είχε γενέθλια…