Στον δεύτερο προεδρικό γύρο, η Μαρίν Λεπέν είχε αποσπάσει το 33,9% των ψήφων. Εναν μήνα αργότερα, στον πρώτο κοινοβουλευτικό γύρο, το κόμμα της έλαβε 13,2% των ψήφων. Θα είναι βέβαια παρόν σε 118 περιφέρειες την ερχόμενη Κυριακή. Και σε 20 από αυτές έκοψε πρώτο το νήμα. Στην περιφέρεια του Πα-ντε-Καλαί όπου είναι υποψήφια, η Λεπέν απέσπασε το 46,02%. Δεν αποκλείεται ωστόσο να είναι η μοναδική εκπρόσωπος του FN στην επόμενη Εθνοσυνέλευση -λαμβάνοντας υπόψη την αρνητική γι’ αυτό μεταφορά ψήφων στον δεύτερο γύρο, οι προβλέψεις δίνουν στο Εθνικό Μέτωπο 1-5 έδρες, απείρως λιγότερες από τις 50-100 που του έδιναν τον Απρίλιο, τότε που το φάσμα μιας Λεπέν προέδρου της Γαλλίας ήταν ακόμα ζωντανό.

Στον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών ο Ζαν-Λικ Μελανσόν είχε έρθει τέταρτος με 19,58 των ψήφων, σε ελάχιστη απόσταση από τον τρίτο, τον Φρανσουά Φιγιόν και έτη φωτός πιο πάνω από τους Σοσιαλιστές (6,36%). Εναν μήνα αργότερα, η Ανυπότακτη Γαλλία έλαβε προχθές το 11,2% των ψήφων. Θα είναι βέβαια παρούσα, από κοινού με το ΚΚ Γαλλίας, σε 69 περιφέρειες στον δεύτερο γύρο και μπορεί να ελπίζει σε 8 – 18 έδρες. Ο ίδιος ο Μελανσόν φάνηκε μάλλον ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα: ήρθε πρώτος στην περιφέρεια της Μασσαλίας όπου είναι υποψήφιος και για δεύτερη συνεχόμενη φορά κατορθώνει να ξεπεράσει σε εθνικές εκλογές το PS. Τα όνειρά του ωστόσο να γίνει η Ανυπότακτη Γαλλία αξιωματική αντιπολίτευση δεν ευοδώθηκαν, το κεφάλαιο που είχε συγκεντρώσει στις προεδρικές εκλογές, σημειώνοντας εντυπωσιακή άνοδο μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, κάπου σπαταλήθηκε. Αναλαμβάνει μεν τα ηνία της Αριστεράς απέναντι στους Σοσιαλιστές, θριαμβεύει ωστόσο σε έναν ερειπωμένο τόπο, με μια Αριστερά που σχεδόν εξαφανίζεται από την Εθνοσυνέλευση.

Είναι και αυτό ένα από τα διδάγματα του πρώτου κοινοβουλευτικού γύρου στη Γαλλία, μαζί με τη σαρωτική νίκη του Εμανουέλ Μακρόν, την υποχώρηση της Δεξιάς (21,5% των ψήφων) και την πιστοποίηση του προαναγγελθέντος θανάτου των Σοσιαλιστών (9,51% των ψήφων): οι λαϊκισμοί υποχωρούν. Η αποχή ήταν τόσο μεγάλη σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση (51,29%, ποσοστό – ρεκόρ) που θα ήταν άστοχο να συγκρίνουμε τις ψήφους που συγκέντρωσαν η Ακροδεξιά και η ριζοσπαστική Αριστερά με προηγούμενες εκλογές. Οι αναλυτές ωστόσο επισημαίνουν πως η αποχή ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των ψηφοφόρων των δύο αυτών κομμάτων –έχει και αυτό τη σημασία του.

Κατά τα λοιπά, η μάχη για τον δεύτερο γύρο ήδη άρχισε με όλα τα κόμματα πλην του La République en Marche (LRM) και του MoDem, (που απέσπασαν από κοινού 32,32% των ψήφων) να κραδαίνουν την απειλή μιας υπερβολικά μεγάλης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για αυτά τα τελευταία, προειδοποιώντας πως η απουσία ενός αντίβαρου της εξουσίας είναι δυσοίωνη για τη Δημοκρατία. «Φυσικά», σημείωνε η «Monde», «τα κόμματα αυτά έλεγαν άλλα όταν βρίσκονταν σε θέση ισχύος». Το σίγουρο, με βάση τουλάχιστον τις εκτιμήσεις, είναι πως η επόμενη Εθνοσυνέλευση θα είναι η πλέον «μονοχρωματική» μετά τις εκλογές του 1993 –τότε κυριαρχούσε η Δεξιά. Και πως το χρώμα της θα είναι καινοφανές, κίτρινο, το χρώμα του LRM. Μόνο το ένα τρίτο του ήμισυ των Γάλλων, βέβαια, ψήφισε την Κυριακή το κόμμα του Μακρόν και τον κεντρώο σύμμαχό του. Που σημαίνει πως η επόμενη Εθνοσυνέλευση δεν θα αντικατοπτρίζει παρά ιδιαίτερα ελλιπώς την πραγματικότητα των πολιτικών ισορροπιών στη Γαλλία. Η «κινδυνολογία» έχει ήδη ξεκινήσει: «η πλειοψηφία του Μακρόν θα είναι υπερβολικά μεγάλη για να την ελέγξει», «μπορεί να κυριαρχήσει στην Εθνοσυνέλευση, αλλά θα έχει ισχυρή αντιπολίτευση στους δρόμους»… Η συνέχεια θα δείξει.

Τελευταία Νέα