Τα εν οίκω…

Ενα αγοράκι, θα ‘ναι δεν θα ‘ναι έντεκα – δώδεκα ετών, δεσπόζει στη σελίδα στο facebook του ευτυχισμένου πατέρα, κρατώντας φαρδιά – πλατιά το αριστείο του. Για την ακρίβεια ήταν μια διάκριση από τη Mαθηματική Eταιρεία. Σαν καρτ ποστάλ μιας άλλης εποχής, ο μικρός χαμογελά με σφιγμένα τα δόντια, με μια κάποια αμηχανία. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, ο γονιός συγχαίρει μέσω facebook τον γιο του, ζητώντας, ως αναμενόμενο, να τον συγχαρούν και όλοι οι υπόλοιποι άγνωστοι ή γνωστοί φίλοι του… Και ξεκινά να μετρά likes…

Ούτε το πρώτο ούτε το μοναδικό περιστατικό είναι το προαναφερθέν. Σε καθημερινή βάση, ο γονιός δυσκολεύεται να κρύψει την υπερηφάνειά του για την επιτυχία του παιδιού του. Ενα βραβείο, ένας έπαινος, ένα μετάλλιο, ένα αριστείο που φέρνει χαρά στο σπίτι και πόντους στην οικογένεια, πρέπει, για ορισμένους, πάραυτα να «μοιραστεί» στα social media… Με την κρυφή ελπίδα να γίνει viral!

Με ειλικρινή έκπληξη, την περασμένη εβδομάδα είδα ως ανάρτηση, τον έλεγχο, ναι, τον έλεγχο του δεύτερου τετραμήνου και μαζί το απολυτήριο ενός μαθητή. Για να δούμε τα 19 και τα 20 που είχε αποσπάσει το παιδί –και μπράβο του.

Ωστόσο παραμένουν απορίας άξια όλα αυτά τα περιστατικά, κι ας έχουν γίνει τρόπος ζωής για πολλούς: πώς την, καλόπιστη προφανώς, ανάγκη του ο γονιός να μοιραστεί τη χαρά του, τη μετατρέπει σε συλλογή like, σχολίων και κοινοποιήσεων.

Κι όμως, αποτελεί εξαιρετικά συνήθη τακτική στις σύγχρονες οικογένειες η δημοσιοποίηση του προσωπικού, του συγγενικού, του φιλικού στο facebook, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη, σχεδόν σαν υποχρέωση.

Το περί «τα εν οίκω μη εν δήμω» ακόμα κι όταν πρόκειται για κάτι καλό και θετικό, μοιάζει να το έχει ξεχάσει συλλήβδην η οικογένεια, ελληνική και διεθνής. Και τελικά μοιάζει να έχει μεγαλύτερη σημασία η ανταπόκριση στα social media, παρά η ουσία. Και κάπως έτσι περνά το λάθος μήνυμα στα παιδιά, με πολλά like όμως…