Αναζήτηση
Είναι μεγάλο επίτευγμα η αντικατάσταση μιας κατεστραμμένης βαλβίδας της καρδιάς με μία τεχνητή, χωρίς εγχείρηση με εξωσωματική κυκλοφορία, κατά την ώρα ενός καρδιακού καθετηριασμού, χωρίς νάρκωση και χωρίς πόνο.
Σήμερα, αντικαταστάσεις βαλβίδων χωρίς εγχείρηση γίνονται κυρίως στη βαλβίδα της αορτικής και της πνευμονικής αρτηρίας. Ομως, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εστιάζεται στην αορτική βαλβίδα λόγω του μεγάλου αριθμού αρρώστων με στένωση της αορτικής βαλβίδας από εναπόθεση ασβεστίου.
Η προσπάθεια άρχισε το 2002 από τον γάλλο καθηγητή Gribier και συνεχίζεται με επιτυχία. Σήμερα, αποτελεί μέθοδο εκλογής για τους αρρώστους με στένωση της αορτικής βαλβίδας που χαρακτηρίζονται ως άτομα υψηλού κινδύνου για ανοικτή εγχείρηση καρδιάς.
Οι ασθενείς αυτοί είναι συνήθως υπερήλικες με δυσλειτουργία άλλων οργάνων (π.χ. ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια), οι οποίοι εάν χειρουργηθούν κλασικά αντιμετωπίζουν μεγάλο κίνδυνο για τη ζωή τους.
Μια μεγάλη πολυκεντρική μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επίσημο επιστημονικό περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας (JACC) έδειξε ότι με μία νέα βαλβίδα τρίτης γενιάς φαίνεται ότι βελτιώνεται ακόμα περισσότερο η επιτυχία της μεθόδου.
Με τη νέα βαλβίδα ξεπερνιούνται οι αδυναμίες της κλασικής τεχνητής βαλβίδας για τους αρρώστους που διαθέτουν φυσική δίπτυχη αορτική βαλβίδα και οι οποίοι με τη βοήθειά της φαίνεται ότι αντιμετωπίζονται εξίσου επιτυχημένα με όσους έχουν φυσική τρίπτυχη βαλβίδα.
Η φυσιολογική βαλβίδα της αορτής είναι τρίπτυχη. Η δίπτυχη αορτική βαλβίδα κατατάσσεται στις συγγενείς καρδιοπάθειες και υπολογίζεται ότι αφορά περίπου το 2% του πληθυσμού. Οι ασθενείς αυτοί εμφανίζουν συχνότερα σημαντική στένωση της βαλβίδας, λόγω εναπόθεσης ασβεστίου πάνω στις πτυχές της και κάποια στιγμή της ζωής τους χρειάζονται χειρουργική επέμβαση. Οι ιδιαιτερότητές τους, όμως, όσον αφορά το γεωμετρικό σχήμα της βαλβίδας και τις συνυπάρχουσες αορτοπάθειες, καθιστούσαν έως σήμερα προβληματική την εμφύτευση της τεχνητής βαλβίδας.
Παρ’ όλα αυτά και παρά τη συντελεσθείσα τεράστια πρόοδο, εξακολουθούν να υπάρχουν επιφυλάξεις για την εμφύτευση της βαλβίδας σε όλους ανεξαιρέτως τους αρρώστους που πάσχουν από στένωση της αορτής. Οι ενδείξεις για την εμφύτευσή της παραμένουν αυστηρές. Σημειωτέον ότι, όταν στην Καρδιολογία αναφερόμαστε στον όρο «στένωση της αορτής» εννοούμε «στένωση της αορτικής βαλβίδας».
Ομως, όπως φαίνεται, σύντομα η εμφύτευση της τεχνητής αορτικής βαλβίδας χωρίς χειρουργική επέμβαση για όλους τους ασθενείς με στένωση της αορτής θα καταστεί πραγματικότητα.
