Ντοστογέφσκι και αδιάλειπτο μουρμουρητό!

Μοιάζει με αφιέρωμα στη χρυσή περίοδο των θεατρικών μετακλήσεων, όταν το κοινό του Φεστιβάλ εξοικειωνόταν με το ευρωπαϊκό θέαμα. Κι αυτό επειδή το αφιέρωμα στο βερολινέζικο θέατρο Φολκσμπίνε, που έγινε γνωστό στο ελληνικό κοινό χάρη στην τακτική του παρουσία επί καλλιτεχνικής διεύθυνσης Γιώργου Λούκου, φέρνει μαζί του τρεις μεγάλες παραστάσεις αλλά και μια σειρά από δρώμενα. Ετσι, στην Πειραιώς 260, από τις 17 έως τις 24 Ιουνίου, αναβιώνει η αίσθηση της γερμανικής πρωτοπορίας που εγκαθίδρυσε η Φολκσμπίνε τη δεκαετία του 1990. Επίκεντρο θα είναι αφενός μεν η δραματουργία επί σκηνής με τον γνωστό θίασο. Αλλά και τρία από τα βαγόνια με τα οποία ταξίδευαν οι καλλιτέχνες για να παρουσιάσουν τις παραστάσεις τους σε απομονωμένες περιοχές και γειτονιές, που στήθηκαν στο προαύλιο για να υποδεχτούν τους θεατές, μπλέκοντάς τους σ’ ένα δημιουργικό γαϊτανάκι με περφόρμανς, εγκαταστάσεις, συναυλίες, άφθονη μπίρα και λουκάνικα.

Το αφιέρωμα εγκαινιάζεται με την παράσταση «Σ’ αγαπώ, αλλά επέλεξα την αποδραματοποίηση» του Ρενέ Πόλες που έχει επιμεληθεί και τη σκηνοθεσία (17-18/6). Πρόκειται για ένα ξεκαρδιστικό έργο που θέτει επί τάπητος μείζονα φιλοσοφικά ζητήματα και ανεβαίνει στα βαγόνια της Φολκσμπίνε. Το κείμενο μέσα από το χιούμορ προσεγγίζει θέματα που αφορούν τη σύγχρονη κοινωνία, δίνοντας την πολιτική κριτική με έμμεσο τρόπο. Τη δημιουργική σκυτάλη παίρνει «Ο παίκτης» του Φιόντορ Ντοστογέφσκι σε σκηνοθεσία Φρανκ Κάστορφ (19-20/6). Ο απερχόμενος καλλιτεχνικός διευθυντής της Φολκσμπίνε για το ανέβασμα του έργου χρησιμοποιεί την τεχνική της ζωντανής κινηματογράφησης, που την ενισχύει με το ιδιαίτερο σκηνοθετικό του στυλ και το ισχυρό καστ ηθοποιών.

Το θεατρικό πρόγραμμα ολοκληρώνεται με το «Μουρμουρητό» του Ντίτερ Ροτ (23-24/6) που ανεβαίνει στο θέατρο Ολύμπια. Η παραγωγή αυτή είναι ένα σχέδιο που κυοφορούνταν εδώ και καιρό στο μυαλό του γερμανού σκηνοθέτη Χέρμπερτ Φριτς και ζωντανεύει τώρα επί σκηνής με μια σκοτεινή χιουμοριστική αίσθηση. Δεκατέσσερις ηθοποιοί μουρμουρίζουν αδιαλείπτως τη μοναδική λέξη του ομώνυμου βιβλίου πάνω στην οποία βασίστηκε η παράσταση, το «μουρμουρμουρμουρ» και μεταμορφώνουν το κείμενο σε μια υπνωτιστική, ψυχεδελική εμπειρία.

Οι παραστάσεις πλαισιώνονται από παράλληλες δράσεις με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Από αυτές ξεχωρίζει το masterclass με τον Χανς-Τις Λέμαν (17/6) στη Βιβλιοθήκη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Ο σπουδαίος γερμανός θεωρητικός του θεάτρου, προσκεκλημένος του Φεστιβάλ, θα αναλύσει την έννοια του μεταδραματικού θεάτρου και τις διάφορες παρανοήσεις του όρου. Επίσης, θα μιλήσει για τη συμβολή της Φολκσμπίνε και τους δημιουργούς που έχουν συνδεθεί με το θέατρο. Την ίδια ημέρα θα γίνει και η παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος του Γουίλιαμ Μάινε «No way home».

Το συγκεκριμένο έργο αποτελείται από μια επιλογή από το υλικό που τράβηξε ο φωτογράφος όλα τα χρόνια που συνεργάζεται με το διάσημο θέατρο.

Στις 18 Ιουνίου θα λάβει χώρα μια συζήτηση για τη Φολκσμπίνε, την ιστορία της και τον ρόλο της στην ευρωπαϊκή θεατρική σκηνή. Τον κεντρικό λόγο θα έχουν οι σκηνοθέτες Χανς-Τις Λέρμαν και Ρενέ Πόλες μαζί με τους υπόλοιπους γερμανούς καλλιτέχνες που ταξίδεψαν στην Αθήνα. Λίγο αργότερα θα στηθεί η παράσταση «Σούμαν – Ο έρωτας του ποιητή ή η Επιστροφή των έφιππων πτωμάτων». Διερευνώντας την επιρροή του Ρόμπερτ Σούμαν Ντιχτερλίμπε στην ποπ και αβανγκάρντ ροκ σκηνή της Γερμανίας, οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες θα θίξουν το ευαίσθητο θέμα της σφαγής του Διστόμου από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Την ημέρα θα κλείσει η συναυλία των Goshwak.

Η βιντεοεγκατάσταση του Μάρκους Ερν «Ο Μπέργκμαν στην Ουγκάντα» γυρίστηκε στις φτωχογειτονιές της Καμπάλα, εστιάζοντας την αμίμητη παράδοση της περιοχής: τη ζωντανή μετάφραση ταινιών. Οι ντόπιοι μέσα σε μικρές καλύβες προβάλλουν αμερικανικά μπλοκμπάστερ, τα οποία παρουσιάζουν και σχολιάζουν ζωντανά video jockeys. Ο Ερν τους ζήτησε να προβάλουν την ταινία του Μπέργκμαν «Περσόνα» και κατέγραψε την ιδιότυπη σινεφιλική περιπέτεια, μεταφέροντας έτσι την οπτική των Ουγκαντέζων.