Η στατιστική είναι πολυπρισματική επιστήμη υπό την έννοια ότι επιτρέπει πολλές αναγνώσεις. Από την άποψη αυτή είναι κατανοητή η θριαμβολογία της κυβέρνησης για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οποία η ανεργία μειώθηκε κατά 1,5% τον τελευταίο χρόνο. Είναι ακατανόητη, όμως, απ’ όλες τις άλλες απόψεις. Γιατί η πραγματικότητα των μακροχρόνια ανέργων, των νέων που αναζητούν αλλά δεν μπορούν να βρουν εργασία ή εκείνων που υποαμείβονται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης και πλήρους ανασφάλειας δεν επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Είναι απλώς τραγική.
Η πραγματικότητα αυτή δεν επιτρέπει κανενός είδους θριαμβολογίες. Αντίθετα, επιβάλλει τον στοχασμό και την αυτοκριτική. Η κυβέρνηση αυτή, αλλά και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, θα πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσουν ότι το πρώτο θύμα της πόλωσης και του διχαστικού κλίματος που καλλιεργείται τεχνητά προς ίδιον όφελος είναι η οικονομία. Και ότι η οικονομία δεν είναι μια ασαφής και γενική έννοια, αλλά ένα σύνολο δραστηριοτήτων που σε ένα υγιές πολιτικά και κοινωνικά περιβάλλον γεννά αυτό που πρέπει να είναι το ζητούμενο για κάθε σοβαρή πολιτεία: θέσεις εργασίας.
Εχουν επισημανθεί πολλές φορές, και από αυτό εδώ το βήμα, τα πολιτικά αίτια της κρίσης. Η σημερινή κυβέρνηση έχει τις λιγότερες ευθύνες για τη δημιουργία της. Εχει όμως πολλές για την επιμήκυνσή της στον χρόνο και ακόμη περισσότερες για το βάθος της. Η στατιστική ανάγνωση που οφείλει να κάνει επομένως είναι μία και μόνο: ένας άνεργος είναι 100% άνεργος.
Τελευταία Νέα