Πέρασαν και τα πρόσθετα μέτρα από τους 153 της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Μ’ έναν ακόμη βιασμό του Συντάγματος: Με άσχετες τροπολογίες σε νομοσχέδιο (για την αλιεία, αυτή τη φορά). Πολλοί από την αντιπολίτευση λένε ότι οι 153 είναι «μπετόν», γιατί τους ενώνει η καρέκλα και ο φόβος της απώλειάς της. Λένε επίσης ότι οι 153 δεν θα διστάσουν να ψηφίσουν οτιδήποτε.

Και ύστερα απ’ αυτές τις διαπιστωτικές κρίσεις ακολουθεί σιωπή.

Κάπου κάπου η αντιπολίτευση τους καταγγέλλει για καθεστωτικές λογικές/πρακτικές και ενίοτε αποχωρεί από την κοινοβουλευτική διαδικασία.

Τα χειρότερα τα περιμένουμε καρτερικά. Τα κόμματα που κυβέρνησαν πριν από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διστάζουν να αναλάβουν έμπρακτη δράση κατά των καθεστωτικών πρακτικών τους, επειδή θα κατηγορηθούν ότι έκαναν κι αυτοί τα ίδια. Οι υπόλοιποι δεν αποφασίζουμε να κηρύξουμε ανένδοτο στις αντιδημοκρατικές πρακτικές τους χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που το Σύνταγμα και η νομιμότητα μας παρέχουν. Διστάζουμε να τους καταγγείλουμε στα ευρωπαϊκά όργανα και στους θεσμούς για κατάφωρη και συνεχιζόμενη παραβίαση του κράτους δικαίου επειδή μπορεί να μας πουν «γερμανοτσολιάδες».

Διστάζουμε να υπερασπιστούμε τη νομιμοποιητική βάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το κράτος δικαίου, το οποίο έχει ζωτική σημασία για την περαιτέρω εξέλιξη της κοινής μας στέγης σ’ έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης χωρίς εσωτερικά σύνορα, επειδή η ευρωπαϊκή συνείδηση των Ελλήνων έχει καμφθεί από τα συνεχή ψεύδη και την ακατάσχετη προπαγάνδα της «αντίστασης» των κυβερνώντων απέναντι στα Μνημόνια.

Κι όμως, η κρίση εμπιστοσύνης που διαπερνά κάθε συναλλαγή των εταίρων με την Ελλάδα μπορεί να υποχωρήσει μόνο εάν εμείς οι ίδιοι αναλάβουμε αγώνα για την αποκατάσταση της ευρωστίας των θεσμών μας που έχουν πληγεί από τις επιθέσεις των εθνολαϊκιστών.

Σ’ αυτή την ενδιάμεση κατάσταση, όπου η πλειοψηφία των πολιτών παραμένει σιωπηρή και αμήχανη μπροστά στις επιθέσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, επείγουν η παρουσίαση και πειστική υποστήριξη μιας ατζέντας για την προάσπιση του κράτους δικαίου. Απλή και πρακτική που θα δίνει μια πειστική απάντηση στον πελατειακά χειραγωγούμενο Ελληνα, γιατί η υποστήριξη της αξιοκρατίας, της ισότητας και της ελευθερίας είναι συμφερότερη γι’ αυτόν τον ίδιο (και με όρους «δημόσιας επιλογής»).

Ολοι όσοι θέλουν η αυριανή μέρα για τη χώρα να είναι διαφορετική από τον χθεσινό κοτζαμπασισμό της ελληνικής Δεξιάς και του σοσιαλισμού α λά γκρέκα πρέπει να υπεραμυνθούν του συνταγματικού παριωτισμού: για την υπεράσπιση της νομιμότητας, την ασφάλεια δικαίου, την ανεξαρτησία και αμεροληψία των δικαστηρίων.

Η ελληνική αναγέννηση θα πρέπει να περιορίσει και να τερματίσει εν καιρώ τα πελετειακά δίκτυα, τα οποία με τη βοήθεια τη φαιοκόκκινης προπαγάνδας παρουσιάζονται στους εθισμένους στον πελατειασμό Ελληνες ως φυσική τάξη πραγμάτων.

Για να μπει οριστικό τέλος στον μιθριδατισμό που καλλιεργείται τόσο συστηματικά, ένα μόνο όπλο μπορεί να είναι αποτελεσματικό: Η εγρήγορση, η δημοσιοποίηση κάθε ατοπήματος που αφορά είτε την παραβίαση των κανόνων δικαίου είτε τους θεσμούς υποστήριξής του.

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης είναι εμπειρογνώμων Δημόσιας Διοίκησης και πρώην βουλευτής με Το Ποτάμι

Τελευταία Νέα