Αν δεχτούμε ότι αρκεί ένα παιδί με μια μπάλα στην αλάνα για να φτιαχθεί ολόκληρη ενδεκάδα.
Αν δεχτούμε ότι το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές άθλημα σε όλο τον κόσμο, με τους περισσότερους οπαδούς, από τη μια άκρη της γης ώς την άλλη…
Αν συμφωνήσουμε ότι οι ομάδες αποτελούν μικρογραφίες του κόσμου, συνδυάζοντας όλα τα στοιχεία της κοινωνίας και παράλληλα έθνη, φυλές, θρησκείες, γλώσσες και χρώματα…
Τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι η ιδέα της FIFA να καταπολεμήσει με σειρά μέτρων, κανόνων και ποινών τις ρατσιστικές διακρίσεις έχει αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας…
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας που λαμβάνεται μια τέτοια απόφαση και αφορά συμπεριφορές οπαδών προς παίκτες. Κι είναι η πρώτη φορά που το ποδόσφαιρο μπαίνει άμεσα στην υπηρεσία της κοινωνίας. Επιτρέποντας ουσιαστικά στους διαιτητές, μόλις διαπιστώσουν μια παραβατική πράξη ή συμπεριφορά εντός γηπέδου, να διακόψουν τον αγώνα μέχρις ότου επέλθει η τάξη. Κι αν όχι, να τον διακόψουν εντελώς.
Η μπάλα έχει μεγάλη δύναμη και πολύ καλά έκαναν οι επικεφαλής στη FIFA και το κατάλαβαν, ώστε να διοχετεύσουν όλη αυτή την ενέργεια για καλό σκοπό. Ισως γιατί οι ομάδες είναι το ιδανικό αντιπροσωπευτικό δείγμα των multi ethnics κοινωνιών στις οποίες ζούμε. Ωστε να αποτελέσουν σημείο εκκίνησης και εφαλτήριο για να δούμε τα πράγματα αλλιώς, χωρίς παρωπίδες, χωρίς ταμπού.
Αρκεί να κοιτάξει κανείς τη σύνθεση της ενδεκάδας για να καταλάβει ότι είτε σε εθνικό επίπεδο είτε σε επίπεδο συλλόγων, εκεί μέσα, πράγματι, διακρίσεις δεν χωράνε. Παίκτες, προπονητής, παράγοντες συγκλίνουν στην πίστη τους στην ομάδα και την μπάλα, που για τους απανταχού οπαδούς είναι «θρησκεία». Ας απλώσει λοιπόν την επιρροή της η «στρογγυλή θεά», πηδώντας έξω από τον πράσινο τάπητα. Για να ενώσει οπαδούς από κάθε γωνιά της γης και να υπερασπιστεί το διαφορετικό, το άλλο, αυτό που με την ενδεκάδα έχει αποδείξει ότι μπορεί.
