Συγκρίσεις

«Σχετικά με τη σύγκρισή μου με τον κ. Βαρουφάκη: Κατ’ αρχάς εγώ δεν κυκλοφορώ με μηχανή και εμένα δεν θα με δείτε με μηχανή και με κάσκα στο χέρι. Δεν προτείνω ένα νέο μέσο χρηματοδότησης. Ο κ. Βαρουφάκης πρότεινε ένα καινούργιο μέσο χρηματοδότησης». Μπρουνό Λεμέρ, υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει, στη συνέντευξη Τύπου μετά το Eurogroup, δημοσιεύματα όπως της «Libération» που τον συγκρίνουν με τον Γιάνη. Μη τυχόν και πει κανείς στον Βαρουφάκη πως υπάρχει άνθρωπος που δεν θέλει να ακολουθήσει τα βήματα του. It will come as a rude shock.

Το πρόγραμμα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΔΝΤ μετά το Eurogroup, αποκαλείται Κατ’ Αρχήν Εγκριση (ΚΑΕ). Και βασικά επιτρέπει στο ΔΣ του Ταμείου να συμμετέχει στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας χωρίς να δώσει χρήματα. Το ωραίο, όμως, είναι αλλού. «Συνολικά», αναφέρει η ανακοίνωση, «χρησιμοποιήθηκε 19 φορές κατά τη διάρκεια της πιστωτικής κρίσης στη δεκαετία του 1980 σαν καταλύτης για τη χρηματοδότηση ή για την ελάφρυνση του χρέους στο πλαίσιο προγραμμάτων που υποστηρίζονταν από το ΔΝΤ στις ακόλουθες χώρες: στο Σουδάν, στον Ισημερινό, στο Ζαΐρ, στη Μαδαγασκάρη, στην Τζαμάικα, στη Ζάμπια, στην Ακτή του Ελεφαντοστού, στην Κένυα, στη Σομαλία, στη Χιλή, στη Δημοκρατία του Κονγκό, στο Μεξικό, στη Νιγηρία, στην Αργεντινή, στη Γιουγκοσλαβία και στη Βραζιλία (στο Σουδάν, στο Ζαΐρ και στην Ακτή του Ελεφαντοστού η διαδικασία της ΚΑΕ χρησιμοποιήθηκε δύο φορές σε καθεμία χώρα)».

Θα μπορούσε, δηλαδή, να εικάσει κάποιος ότι η χώρα έχει περιέλθει σε καθεστώς Τρίτου Κόσμου. Θα μπορούσε, αλλά θα ήταν τουλάχιστον προκατειλημμένος, αν όχι κακός. Αφού ο Νίκος Παππάς πανηγύρισε χθες στον ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο πως πλέον «αυξάνονται οι βαθμοί ελευθερίας άσκησης πολιτικής με την αλλαγή των προτεραιοτήτων».

Θυμάστε τον Γιάννη Μηλιό; Κάποτε, μεταξύ 2012 και 2015, ήταν επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της Κουμουνδούρου. Παραιτήθηκε, όμως, τον Μάρτιο του «σωτήριου» έτους 2015. Αιτία; Διαφώνησε με την πολιτική της πρώτη φορά Αριστεράς –εντάξει, οι κακές γλώσσες λέγανε τότε πως έπαιξε και ρόλο στην απόφασή του η υπουργοποίηση που ποτέ δεν ήρθε. Τον Νοέμβριο του 2016 η κυβέρνηση, ωστόσο, του προσέφερε τη θέση του προέδρου του ΔΣ του Φεστιβάλ Αθηνών κι εκείνος την αποδέχθηκε.

Και μπορεί έκτοτε να μην έχουμε ακούσει τίποτα γι’ αυτόν (ή έστω έναν καλλιτεχνικής φύσης προβληματισμό εκ μέρους του, αφού μόνο για το πώς γράφεται το «Κεφάλαιο» του Μαρξ μέχρι σήμερα μοιάζει να αγωνιά), χθες όμως τουιτάρισε για να σχολιάσει το αποτέλεσμα του Eurogroup. «Mεγάλη επιτυχία: Κλείδωσε η λιτότητα μέχρι το 2060! Και μέχρι το 2023 αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ. #Eurogroup». Πλην της αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων ανησυχεί και για τα κονδύλια του οργανισμού του οποίου προεδρεύει ή μπα; Ρωτάω επειδή ο πολιτισμός στο σύμπαν Μηλιού μπορεί να «αποτελέσει ανάχωμα στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική βαρβαρότητα που μας περιβάλλει». Και πηγές από το Φεστιβάλ μουρμουράνε ότι δεν τον βλέπουν και πολύ συχνά.

Κι ενώ σύσσωμη η ΝΔ επιτίθεται στην κυβέρνηση υποστηρίζοντας πως πήραμε απλά μια δόση και κάτι ευχολόγια, ο Νικήτας Κακλαμάνης βρίσκεται –για να το πούμε κομψά –τελείως εκτός θέματος. Γιατί; Επειδή ο Νικήτας ο αντιμνημονιακός τιτίβισε χθες «σύμφωνα με το ημερολόγιο, σήμερα είναι του Αγίου “Μνημονίου”. Χρόνια πολλά και στον ΓΑΠ, που σήμερα έχει τα γενέθλιά (16-6-1952) του». Σύμφωνα με το ημερολόγιο των υπολοίπων, βέβαια, στις 16 Ιουνίου του 2017 κυβερνούσε ο Αλέξης Τσίπρας. Επίσης, στις 12 Φεβρουαρίου 2012 ψηφιζόταν από ΝΔ – ΠΑΣΟΚ το δεύτερο Μνημόνιο και ο Κακλαμάνης δεν ήταν στη λίστα των 21 γαλάζιων που διεγράφησαν επειδή ψήφισαν «όχι».

Η φωτογραφία της γραβάτας με τα ανδρικά μόρια στο twitter του Πάνου Καμμένου δεν πέρασε απαρατήρητη στη Γερμανία. Η εφημερίδα «Bild», μάλιστα, αναρωτήθηκε: «Το tweet προερχόταν από τον ίδιο τον υπουργό; Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε ανακοινώσει ότι θέλει να φορέσει γραβάτα όταν επιτευχθεί συμφωνία. Ο επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης δεν φορά γραβάτες». Και κατέληξε στο συμπέρασμα πως «ίσως, λοιπόν, το tweet να ήταν μια πρόταση του Καμμένου». Κοινώς, το μήνυμα που θέλησε να στείλει ο υπουργός Εθνικής Αμύνης έχει και την αντίθετη ερμηνεία από αυτή που εκείνος προσδοκούσε να πλασάρει.