Αρχές Οκτωβρίου αναμένεται να ξεκινήσει ο νέος, τρίτος, γύρος αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Εάν δεν υπάρξουν ανατροπές και το ΔΝΤ δεν ζητήσει νέα μέτρα, σε πρώτο πλάνο θα βρίσκονται βαθιές μεταρρυθμίσεις και αποκρατικοποιήσεις. Το εναλλακτικό σενάριο μάλλον δεν θέλει να το σκέφτεται κανείς.
Εννέα μήνες μετά την έναρξη των διαπραγματεύσεων για τη δεύτερη αξιολόγηση το δράμα αναμένεται να ολοκληρωθεί στο διάστημα 6-7 Ιουλίου όταν σχεδιάζεται να γίνει η εκταμίευση της δόσης των 6,9 δισ. ευρώ την οποία ενέκρινε το Eurogroup.

Από τα κεφάλαια που αναμένονται ποσό 6,1 δισ. θα διατεθεί για την κάλυψη υποχρεώσεων του ελληνικού Δημοσίου σε λήξεις ομολόγων και τόκους το διάστημα 17-20 Ιουλίου συνολικού ύψους 7,4 δισ. Για τη διαφορά ανάμεσα στις υποχρεώσεις και τα δανεικά το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους θα πρέπει να τσοντάρει από το πρωτογενές πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού. Τα υπόλοιπα 800 εκατ. από τη δόση αναμένεται ότι θα διατεθούν για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς ιδιώτες, οι οποίες προσεγγίζουν τα 5 δισ. ευρώ.

Η επόμενη εκταμίευση των 800 εκατ., σύμφωνα με τις αποφάσεις, αναμένεται μετά το καλοκαίρι και τα δανεικά θα φτάσουν στην Αθήνα μόνο υπό την προϋπόθεση ότι στο μεταξύ θα έχουν μειωθεί τα ληξιπρόθεσμα με ίδιους πόρους.
Εως το τέλος του έτους δεν αναμένεται νέα εκταμίευση κεφαλαίων από το τρίτο πρόγραμμα του ESM όπως ανακοίνωσε τις προηγούμενες ημέρες ο επικεφαλής Κλάους Ρέγκλινγκ, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αξιοσημείωτες υποχρεώσεις σε ομόλογα και τόκους μετά τον σκόπελο του Ιουλίου.

ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ. Χωρίς την πίεση που συνηθίζουν να ασκούν οι λήξεις ομολόγων για το πέρας των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς από τώρα ότι η ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης έχει όλες τις προϋποθέσεις να διαρκέσει μήνες.
Οι πιέσεις για ταχεία ολοκλήρωση δεν θα παιχτούν στο στίβο μιας ακόμα δόσης, αλλά στην ανάγκη δραστικής ενίσχυσης του μεταρρυθμιστικού προφίλ και της αξιοπιστίας της κυβέρνησης. Μετά το φιάσκο στο στόρι με το QE –«δεν είναι πάνω στο τραπέζι» αναφέρουν αρμόδιες πηγές –αν η ελληνική κυβέρνηση θελήσει να δοκιμάσει μια έξοδο στις αγορές προς τα τέλη του έτους ή στις αρχές του 2018 θα πρέπει να δώσει ισχυρά μηνύματα μεταρρυθμίσεων και αξιοπιστίας.

«Η επιστροφή βασίζεται στην εμπιστοσύνη των αγορών» τονίζουν εγχώριες τραπεζικές πηγές αναδεικνύοντας παράλληλα την περίπτωση της Κύπρου όπου «χωρίς QE η οικονομία λειτουργεί».
Στην τρίτη αξιολόγηση, στο επίκεντρο αναμένεται να βρεθούν βαθιές διαρθρωτικές τομές και αποκρατικοποιήσεις . Μετά την ψήφιση του πακέτου μέτρων των 5,5 δισ. ευρώ θεωρητικά τα δημοσιονομικά μέτρα έχουν τελειώσει έως το 2020 και το μόνο που μένει να διευθετηθεί είναι ο ακριβής χρόνος εφαρμογής τους από το 2019 και μετά.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΝΤ. Στο σενάριο αυτό υπάρχει ένας αστερίσκος. Το ΔΝΤ μέχρι σήμερα δεν έχει μεταβάλει τις προβλέψεις του και εκτιμά ότι το επόμενο έτος το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι 2% του ΑΕΠ έναντι 3,5% που ορίζει το πρόγραμμα. Μέχρι σήμερα παραμένει στο τραπέζι ένας άτυπος συμβιβασμός με φόντο τον περίφημο κόφτη. Αν κρίνει κανείς όμως από τον τρόπο που λειτουργεί τα τελευταία χρόνια το Ταμείο, τίποτα δεν αποκλείει τον Οκτώβριο όταν ο υπουργός Οικονομικών θα προετοιμάζεται για την κατάθεση του προϋπολογισμού 2018, η κυρία Βελκουλέσκου να έρθει στην Αθήνα και να ζητήσει πρόσθετα μέτρα.