Για έξι ημέρες ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Αθήνας ξανασυστήνεται ως χώρος συνύπαρξης και συνεργασίας από την ομάδα Οχι Παίζουμε/UrbanDig, που δημιουργεί την παράσταση«Στάση Ομόνοια»στο πλαίσιο της δράσης Ανοιγμα στην Πόλη του Φεστιβάλ Αθηνών. Πρόκειται για μια παράσταση περιπατητική με στοιχεία από το θέατρο, τον χορό, τη μουσική και την εικαστική παρέμβαση στον δημόσιο χώρο. Στο «σενάριο», έξι διαφορετικοί χαρακτήρες φτάνουν στην Ομόνοια για να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους. Εξι παράλληλες ιστορίες με κοινή κατάληξη στο κέντρο της πλατείας. «Μας έδωσε αέρα η προηγούμενη δράση στο Δουργούτι, αλλά τώρα από μια γειτονιά πηγαίνουμε σε έναν κόμβο, όπου τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά» λέει η Ειρήνη Αλεξίου, που υπογράφει τη χορογραφία και σκηνοθετεί μαζί με τον Γιώργο Σαχίνη. «Μιλάμε για μια περιοχή πολύβουη, με φρενήρεις ρυθμούς και ταυτόχρονα μια πλατεία που φαίνεται ερειπωμένη. Οι περισσότεροι κυκλοφορούν υπογείως ή περιμετρικά της πλατείας, πολλοί λίγοι τη διασχίζουν και έτσι οι βασικοί θαμώνες της είναι πρόσφυγες και μετανάστες. Αυτό που μας προξένησε περισσότερο το ενδιαφέρον είναι κατά πόσον αυτός ο χώρος μπορεί να είναι πλατεία. Μιλάμε για έναν δημόσιο χώρο που έχει αρχίσει και συρρικνώνεται καθώς έχει αρχίσει και να καταπατείται όσο αυξάνονται τα τραπέζια και οι καρέκλες από τα γειτονικά μαγαζιά».
Η πλατεία συνδέεται αναπόφευκτα με βαθιά στερεότυπα όπως εκείνα του φόβου και της ανασφάλειας. «Ενώ στο Δουργούτι ασχοληθήκαμε περισσότερο με το πλούσιο παρελθόν του, στην Ομόνοια, για την οποία υπάρχει συλλογική μνήμη, ασχοληθήκαμε με το τι συμβαίνει σήμερα. Οι θεατές θα δουν έξι χαρακτήρες σε έξι διαδρομές. Ξεκινούν από διαφορετικά σημεία περιμετρικά της πλατείας. Ο καθένας υποδέχεται τους θεατές και σιγά σιγά τους φανερώνει τι ακριβώς ονειρεύεται να κάνει καθώς θα φτάσει πάνω στην πλατεία. Οι έξι αυτοί χαρακτήρες ολοκληρώνουν τη διαδρομή τους, φτάνουν κάποια στιγμή όλοι μαζί και συναντιούνται για πρώτη φορά. Δεν γνωρίζονται και ανακαλύπτουν ότι έχουν όλοι τους διαφορετικά “θέλω”, αλλά για έναν σκοπό που μοιάζει –τον οποίο δεν θέλω να αποκαλύψω. Οπότε μέσα από αυτή τη διαδρομή και τη συνάντηση μετασχηματίζεται το όνειρό τους και ο τόπος αποκτά μια άλλη αξία».
Μάζα και ταχύτητα. «Είναι ένα μότο που υπάρχει στη διαδρομή ενός από τους χαρακτήρες, του Ατχαμ. Στη Φυσική, η ορμή είναι το γινόμενο μάζας επί ταχύτητας. Στον τρόπο που ζούμε στην καθημερινότητά μας χρειάζεται μια συλλογική ορμή προς την ίδια κατεύθυνση για να φέρει τις αλλαγές. Μεμονωμένα κάποιοι από όσους γνωρίσαμε έχουν αναλάβει κατά καιρούς οι ίδιοι να κάνουν τον καθαρισμό και τον φωτισμό γύρω από τα μαγαζιά τους στην Ομόνοια, αλλά επειδή δεν υπήρχε από τον διπλανό ενίσχυση ή συμπόρευση αυτό οδήγησε σε μια κούραση και τελικά σε παραίτηση. Νομίζω ότι τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν σαφώς με τη συνεργασία των ανθρώπων αλλά και του δήμου. Το γεγονός ότι γίνονται καλλιτεχνικές παρεμβάσεις είτε είναι εφήμερες είτε διαρκούν αρκετές ημέρες διαμορφώνει μια δυναμική, που θέλει όμως επανάληψη. Αν έρθουν περισσότεροι καλλιτέχνες εκεί, αρχίζει και αλλάζει η πρόσληψη της πλατείας και σπάνε όλο και περισσότερο τα στερεότυπα της προσβασιμότητάς της. Ωστόσο, οποιαδήποτε αλλαγή θα πρέπει να συμβεί με έναν τρόπο που θα εμπεριέχει τον κόσμο, ο οποίος έχει στηρίξει την πλατεία μέχρι τώρα. Αυτό που προσπαθούμε κι εμείς είναι αυτός ο κόσμος να ξεδιπλώσει τα όνειρά του μέσα από την παράσταση και μέσα από την επικοινωνία».
INFO
«Στάση Ομόνοια» 20-25 Ιουνίου στις 19.00. Σημείο συνάντησης/Εκκίνηση: Rex (Πανεπιστημίου 48). Ελεύθερη είσοδος με δελτία εισόδου. Το κοινό μπορεί να προμηθευτεί τα δελτία από τα ταμεία του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Απαραίτητη η κράτηση (για μία ή περισσότερες διαδρομές) λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων. Σκηνοθεσία: Γιώργος Σαχίνης, Ειρήνη Αλεξίου. Χορογραφία: Ειρήνη Αλεξίου
