Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από την ανάγκη μου να ψάξω και να βρω μια προσωπική οπτική γλώσσα για να εκφράσω τα συναισθήματά μου και τις ιδέες μου.

Η πρώτη έκθεση που είδα ήταν στην Νέα Υόρκη όπου μόλις είχα εγκατασταθεί φεύγοντας από τη Μεσόγειο. Είδα τα έργα της Georgia O’ Keefe, μία από τις πιο σημαντικές και ενδιαφέρουσες εικαστικούς του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε ένας καινούριος κόσμος στο μυαλό μου από τα αλάνθαστα σχεδόν ζωντανά λουλούδια της, τα δραματικά τοπία πόλεων, τα λαμπερά τοπία αλλά και εικόνες από οστά (images of bones against the blunt desert sky).

Στα εγκαίνια της πρώτης μου έκθεσης ένιωσα περήφανη, συγκινημένη ή μάλλον συγκλονισμένη θα έλεγα.

Αν δεν είχα διαλέξει τη ζωγραφική, μάλλον θα είχα διαλέξει την αρχιτεκτονική. Μου αρέσει πολύ η αίσθηση του να διαμορφώνω ένα χώρο.

Μία συμβουλή από τον μέντορά μου είναι ότι οι αξίες μας είναι ο οδηγός μας στη ζωή. Ο μέντοράς μου είναι η Πολωνή γιαγιά μου, η οποία μου στάθηκε και μου έδειξε ανιδιοτελή αγάπη. Μου δίδαξε αξίες και μου επέτρεψε να μεγαλώσω και να αναπτυχθώ χωρίς κρατήματα και φόβους. Ηταν ο πιο γενναιόδωρος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ μου.

Οταν ζωγραφίζω αισθάνομαι ελεύθερη, καθαρίζει το μυαλό μου, ταξιδεύω μέσα στο μυαλό μου χωρίς όριο, αγγίζοντας τα πιο βαθιά σημεία του μυαλού και της καρδιάς.

Το πιο περίεργο πράγμα που μου συνέβη ήταν όταν έστηνα μία εξωτερική κατασκευή μου καρφώθηκε ένα μεγάλο αγκάθι από κάκτο στο χέρι, μολύνθηκα και ο πόνος ήταν αφόρητος.

Ενας καλλιτέχνης που θαυμάζω βαθιά -στην πραγματικότητα θαυμάζω πολλούς- είναι ο Pablo Picasso. Ξεχωρίζω την ικανότητά του να παράγει τέχνη σε μια εκπληκτική ποικιλία τεχνικών, ξεκινώντας από την Μπλε ή Γαλάζια περίοδο, τη Ροζ ή Ρόδινη Περίοδο, τις αφρικανικές επιρροές του, το νέο εξπρεσιονισμό αλλά και τον κυβισμό που ανέπτυξε ο ίδιος. Αυτή η ελευθερία και ο δυνατός χαρακτήρας να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται σε όλη του τη ζωή.

Η ζωγραφική για μένα είναι μια συνεχής ερώτηση στο ταξίδι της ζωής μου να ανακαλύψω ποια είμαι, γιατί βρίσκομαι εδώ και τι σημαίνουν όλα γύρω μου.

Ονειρεύομαι να συνεχίσω να εξελίσσομαι, να εμπνέω και να εμπνέομαι.

Info

• Η Brigitte Πολέμη γεννήθηκε στη Δαμασκό της Συρίας, από πατέρα Λιβανέζο και μητέρα Πολωνή.

• Στα πρώτα χρόνια της ζωής της έζησε στη Πολωνία κάτω από κομμουνιστικό καθεστώς και στη συνέχεια μετακόμισε στο Λίβανο όπου και διέμεινε μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου. Στην εφηβεία μετακόμισε στην Ελλάδα.

• Στην ηλικία των 17 έφυγε για σπουδές στη Νέα Υόρκη στο Fashion Institute of Technology, προκειμένου να ξεκινήσει την καριέρα της ως σχεδιάστρια μόδας όπου και ανακάλυψε την αγάπη της για την ζωγραφική.

• Το 1992 μετακόμισε στο Λονδίνο για να εξερευνήσει τον κόσμο των Καλών Τεχνών και το 2004 αποφοίτησε από το Chelsea School of Art. Tα τελευταία δέκα χρόνια έχει εγκατασταθεί στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη με Ελληνα και είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών.

• Ξεκίνησε να δουλεύει με καθαρό χρώμα και λάδι σε καμβά. Η δουλειά της παρουσιάστηκε σε εκθέσεις στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη.

• Θέλοντας να εξελίξει τις τεχνικές της, αλλά και να εισάγει τις νέες τεχνολογίες στην τέχνη, ανακάλυψε την ψηφιακή ζωγραφική πάνω σε φωτογραφία, ενώ εφάρμοσε πρώτη στην Ελλάδα την εκτύπωση σε διαφορετικές στρώσεις plexi- glass, προσδίδοντας έτσι στα έργα της μία τρισδιάστατη αίσθηση, βάθος και μοντέρνο αποτέλεσμα.

• Βασική της έμπνευση αποτελεί η επαφή της με τον άνθρωπο, η καθημερινότητα αλλά και η συνεχής προσπάθεια του ανθρώπου να ξεχωρίσει, να βρει τον εαυτό του και την ευτυχία.

• Αυτή την περίοδο παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο «#iFollow» στο Μουσείο Μπουζιάνη (Οδός Γ. Μπουζιάνη 27-31, Δάφνη, τηλ. 210-9028.455). Εως 16 Ιουλίου 2017. Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνομιλία με την Documenta 14 και στο πλαίσιο του ανοίγματος του Μουσείου Μπουζιάνη στη σύγχρονη Τέχνη. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε το website: www.brigittepolemis.com