Για δεύτερη φορά στον Σεμπάστιαν Μπάρι το Βραβείο Γουόλτερ Σκοτ

Η πρώτη ήταν το 2012 για το «Εις γην Χαναάν» (εκδ. Καστανιώτης). Η αφήγηση της ηρωίδας του, αποκαλυπτική της πολύπαθης πορείας της Ιρλανδίας προς την ανεξαρτησία, ταίριαζε γάντι σε ένα θεσμό που από το 2010 τιμά το καλύτερο, τοποθετημένο τουλάχιστον 60 χρόνια πριν, βρετανικό, ιρλανδικό ή κοινοπολιτειακό μυθιστόρημα – η Χίλαρι Μάντελ και ο Ρόμπερτ Χάρις είναι μερικοί από τους προηγούμενους νικητές. Κάποιο ρόλο πάντως θα είχε παίξει και η καλοδουλεμένη, ψυχογραφική γλώσσα του Ιρλανδού Σεμπάστιαν Μπάρι στη διάκριση με το λογοτεχνικό Βραβείο Γουόλτερ Σκοτ. Τόσο που και φέτος, το βραβείο με το όνομα του «πατέρα του ιστορικού μυθιστορήματος», αλλά και οι 25.000 στερλίνες που το συνοδεύουν στον Μπάρι δόθηκαν: το νικητήριο μυθιστόρημά του λέγεται «Days without end», παρακολουθεί έναν ιρλανδό μετανάστη με το οικείο όνομα Τόμας Μακνάλτι που πολεμά στον Αμερικανικό Εμφύλιο και σύμφωνα με την κριτική επιτροπή ξεχώρισε για την «άψογη ιστορική έρευνα» ή για την «αταλάντευτη δύναμη και την αυθεντικότητα της αφηγηματικής του φωνής». Αντιμετώπισε φιναλίστ όπως τη Ρόουζ Τριμέιν και τον Γκράχαμ Σουίφτ, είχε όμως δείξει από νωρίς τα δόντια του: τον Ιανουάριο τιμήθηκε με το Βραβείο Costa.