Δόθηκε το 1970 στη Μάλτα, έπειτα από πρόσκληση του τοπικού συνδέσμου βιβλιοθηκών, ενώπιον περίπου χιλίων κληρικών και κυβερνητικών αξιωματούχων. Αντικείμενο της διάλεξης ήταν η πορνογραφία στη λογοτεχνία και οι κίνδυνοι της λογοκρισίας. Μικρή, επομένως, εντύπωση θα προκαλούσε μια τυπική αντίδραση των Αρχών. Στην περίπτωση βέβαια του άγγλου συγγραφέα και συνθέτη Αντονι Μπέρτζες, η «αντίδραση των Αρχών» ήταν η δήμευση του σπιτιού του στη Μάλτα, όπου παρεπιδημούσε από το 1968. Ο Μπέρτζες είχε εγκαταλείψει την Αγγλία λόγω της βαριάς φορολογίας που είχε επιβληθεί από την τότε κυβέρνηση στα υψηλά εισοδήματα, τελικά όμως έφυγε και από το νησί της Μεσογείου ενσωματώνοντας κατόπιν την εκεί εμπειρία του σε μυθιστορήματα όπως «M/F» και «Eathly Powers».
Η εκδοτική δικαίωση θα αργούσε μέχρι τη φετινή επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή του: εκείνη η διάλεξη, επαυξημένη από ένα «αντισταθμιστικό» κείμενο της φεμινίστριας Ζερμέν Γκριρ, αναμένεται να κυκλοφορήσει από τον ανεξάρτητο εκδοτικό Pariah Press, σε συνεργασία με το διεθνές ίδρυμα Αντονι Μπέρτζες, υπό τον τίτλο «Obscenity and the Arts».
ΟΛΙΣΘΗΡΟ ΕΔΑΦΟΣ. Τι υποστήριζε λοιπόν ο συγγραφέας στη διάλεξη; Οτι «(…) η απαγόρευση βιβλίων είναι ολισθηρό έδαφος: αν ξεκινήσουμε με τον Μαρκήσιο ντε Σαντ, θα καταλήξουμε να απαγορεύσουμε τον Σολ Μπέλοου και τον Ζαν-Πολ Σαρτρ» έλεγε ο Αντριου Μπίσγουελ, καθηγητής αγγλικής φιλολογίας και διευθυντής του ιδρύματος. Σύμφωνα με τον Μπίσγουελ, ο συγγραφέας είχε πάρει ήδη πρόγευση από τις διαθέσεις των μαλτέζικων Αρχών. Με το που έφτασε στο νησί το 1968, το τελωνείο κατέσχεσε πολλά βιβλία από τις αποσκευές του, μεταξύ των οποίων το «Ματωμένη κάμαρα» της Αντζελας Κάρτερ (Χατζηνικολή) και τα άπαντα του Ντ. Χ. Λόρενς. Δεν αποκλείεται η κίνηση να θεωρήθηκε προκλητική από τον άνθρωπο που έγραψε το «Κουρδιστό πορτοκάλι» και η απάντησή του να δόθηκε εσκεμμένα μπροστά σε ένα τέτοιο κοινό.
Η ειρωνεία πάντως είναι ότι ο Μπέρτζες, που αυτοπροσδιοριζόταν «συντηρητικός ελευθεριακός», δεν έβαζε στο απυρόβλητο οποιοδήποτε λογοτέχνημα περιείχε τολμηρή γλώσσα. «Υπάρχει ένα πορνογραφικό μυθιστόρημα που είχε κληθεί να αξιολογήσει σε δοκίμιό του και το είχε χαρακτηρίσει υπερβολικό» είπε ο Μπίσγουελ. Επρόκειτο για το «The Nightclerk» του Στέφεν Σνεκ.