Στην εσωτερική σκηνή η ανυπαρξία ουσιαστικού διαλόγου δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα. Στη διεθνή σκηνή όμως το κόστος είναι πολλαπλάσιο: η έλλειψη διαλόγου μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε χρονίζουσες αρνητικές καταστάσεις, αλλά ακόμη και σε επικίνδυνες περιπέτειες. Τα παραδείγματα στην παγκόσμια Ιστορία είναι πολλά. Και ασφαλώς είναι πολλά και σε μια χώρα, τη δική μας, το ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον της οποίας γίνεται ανά τακτά διαστήματα εξαιρετικά ασταθές.

Αυτή η βιωμένη πραγματικότητα και μόνο καθιστά τον διάλογο για τη χώρα μας κάτι παραπάνω από αναγκαίο. Κι αυτός πρέπει να είναι συνεχής, επίμονος, αδογμάτιστος και πολύπλευρος. Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για παράδειγμα, υπάρχουν ακανθώδη ζητήματα. Δεν υπάρχουν όμως ζητήματα που δεν μπορούν να συζητηθούν. Το ίδιο ισχύει και για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, γύρω από την οποία η κινητικότητα του τελευταίου διαστήματος μπορεί να είναι μόνο καλοδεχούμενη.

Σε συνθήκες γεωπολιτικής αστάθειας ο πειρασμός των λεονταρισμών είναι μεγάλος. Εξίσου μεγάλος είναι και ο πειρασμός των εθνικιστικών κορονών για εσωτερική κατανάλωση ή της εξαγωγής των εσωτερικών προβλημάτων. Η χώρα μας έχει γίνει συχνά αποδέκτης τέτοιων συμπεριφορών από τους γείτονές της. Αλλά δεν έχει κανέναν λόγο να μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές. Ο διάλογος είναι ένα δημοκρατικό ιδεώδες, μια οικουμενική αξία. Και η αφοσίωση σε αυτόν χαρακτηρίζει μόνο μια χώρα που ξέρει να λειτουργεί ως ήρεμη δύναμη.

Τελευταία Νέα