Στον σύγχρονο ποδοσφαιρικό κόσμο, η βασική θεωρία είναι ότι οι αγοραπωλησίες ποδοσφαιριστών είναι επιβεβλημένες. Υπακούουν στον νόμο της αγοράς και της ζήτησης. Υπό αυτή την έννοια και με δεδομένο ότι ζούμε στη μνημονιακή Ελλάδα, ουδείς μπορεί να ψέξει τους παράγοντες των ΠΑΕ όταν προχωρούν σε πωλήσεις των κύριων… ασημικών τους. Το έκανε ο Βαγγέλης Μαρινάκης με την παραχώρηση του Μανωλά και του Μήτρογλου, του Μιλιβόγεβιτς και του Ιντέγε. Τους αγόρασε φθηνά, τους έδωσε με πολύ περισσότερα και το ταμείο γέμισε με εκατ. ευρώ, ενώ ως επιχειρηματική κίνηση πήρε υψηλό βαθμό. Το έπραξε και τον περασμένο χειμώνα ο Ιβάν Σαββίδης, όταν άφησε με το αζημίωτο να φύγει από τον ΠΑΟΚ ο Ροντρίγκες και να καταλήξει στην Τουρκία. Υπό αυτή την έννοια, γιατί πρέπει να στηθεί στον τοίχο ο Γιάννης Αλαφούζος σε περίπτωση αποχώρησης-πώλησης του Μπεργκ; Αν το έκανε, τότε ο οπαδός-κριτής θα λειτουργούσε, πιθανότατα, έχοντας δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αλλά δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες και καλό θεωρείται να εξετάσουμε τις παραμέτρους στην περίπτωση του σουηδού φορ.
Διαμάντι στη λάσπη
Στη χωματερή του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Μπεργκ αποτελεί κόσμημα σε επίπεδο απόδοσης. Ο καλύτερος όλων σύμφωνα με τη γνώμη πολλών και ασφαλώς ο μακράν κορυφαίος του Παναθηναϊκού. Κοστίζει πολλά, υπέρογκο το συμβόλαιό του και έτσι οι διοικούντες τον αντιμετωπίζουν ως βαρίδι. Γιατί δεν μπορούν να τον πλαισιώσουν με ανάλογης αξίας παίκτες και το αποτέλεσμα είναι ο Παναθηναϊκός να τρεκλίζει χάνοντας συνεχώς έδαφος. Θα αξιοποιηθούν τα χρήματα σε μια πώληση και αν ναι, πώς; Θα κλείσουν τρύπες, γιατί οι καθυστερήσεις πληρωμών είναι πια ένα σύνηθες φαινόμενο στο Κορωπί; Το ζήτημα σχετίζεται με το ενδεχόμενο να πάρουν στο Τριφύλλι λιγότερα από τα χρήματα της ρήτρας που έχει μπει, αλλά και το γεγονός ότι το συμβόλαιο του Σουηδού είναι περίπλοκο, με αποτέλεσμα να μην ελέγχει η ομάδα πλήρως το θέμα και να λαμβάνουν μερίδιο και άλλοι εμπλεκόμενοι, συμπεριλαμβανομένου και του σέντερ φορ. Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός άφησε να υπάρχει μια σύμβαση που δεν του δίνει το απόλυτο των κινήσεων και ουσιαστικά σέρνεται πίσω από τις εξελίξεις και από την όποια επιθυμία-πίεση του παίκτη. Δύσκολα θα βγει κερδισμένος. Ή αν προτιμάτε, χρειάζεται μεγάλη ικανότητα προκειμένου να αξιοποιηθούν τα χρήματα ενδεχόμενης μεταγραφής και να γεμίσει το ρόστερ με παίκτες που αξίζει να βρίσκονται στον Παναθηναϊκό.
Το σίγουρο είναι ένα: η εικόνα της ομάδας που γνωρίσαμε αρκετοί, έχει θολώσει για τα καλά. Οταν αναγκάζεται να διαπραγματεύεται την πώληση του καλύτερου παίκτη, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Γιατί μόνο εξωπραγματικό δεν είναι το νούμερο που ακούγεται.
Αποχωρισμός
Ενα από τα πλέον θετικά του Ολυμπιακού είναι ότι γνωρίζει πώς να χωρίζει. Το είδαμε με αρκετούς στο παρελθόν, το διαπιστώνουμε και τώρα με τον (μεγάλο) Τσόρι Ντομίνγκες. Ο πρόεδρος Βαγγέλης Μαρινάκης έγραψε στο facebook – δεν το συνηθίζει, αν δεν λαθεύουμε – ύμνους για τον αργεντινό μέσο και ο χαφ απάντησε στο ίδιο μήκος κύματος. Μια σχέση δεν τελειώνει πάντα σε ένα διαζύγιο…