«Υπάρχει μια σαφής, καθαρή πλειοψηφία, η οποία θέλουμε να αποδειχθεί και αποτελεσματική. Και τώρα, δουλειά»: το σύνθημα το έδωσε χθες το πρωί ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης Κριστόφ Καστανέρ. Της κυβέρνησης που παραιτήθηκε χθες, όπως είθισται μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές, προκειμένου να γίνει αυτή τη φορά ένας μίνι, «τεχνικός ανασχηματισμός» –πάντα υπό τον Εντουάρ Φιλίπ, που έλαβε από χθες εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης. Η πρώτη αλλαγή έγινε ήδη γνωστή: ο Ρισάρ Φεράν, ο υπουργός Εδαφικής Συνοχής που κατάφερε να επανεκλεγεί την Κυριακή βουλευτής, παρά την προκαταρκτική έρευνα που έχει αρχίσει εις βάρος του μετά τις καταγγελίες του Τύπου ότι «προίκισε» πολλούς οικείους του με συμβάσεις την περίοδο που ήταν γενικός διευθυντής του Ταμείου Αλληλασφάλισης της Βρετάνης, από το 1998 έως το 2012, αλλά και μετά την εκλογή του ως βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος, το 2012, εγκαταλείπει το πόστο του. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Monde», ο Εμανουέλ Μακρόν τού ζήτησε να αναλάβει επικεφαλής των 308 βουλευτών που εξέλεξε το La République en Marche από μόνο του, πέραν των 42 βουλευτών που εξέλεξε ο κεντρώος σύμμαχός του, το MoDem.

Χρειαζόταν μια ισχυρή προσωπικότητα προκειμένου να αναλάβει ρόλο «προπονητή» μιας ομάδας βουλευτών, στην πλειοψηφία τους αρχάριων, στην Εθνοσυνέλευση. Και –θα μπορούσε να προσθέσει κανείς –ο Εμανουέλ Μακρόν «χρειαζόταν» τον Φεράν εκτός κυβέρνησης.

Μια Εθνοσυνέλευση κατά 75% ανανεωμένη, με μέσο όρο ηλικίας τα 48 έτη και 240 ημέρες, έναντι 53 ετών και 195 ημερών για το απερχόμενο Σώμα, με 223 βουλευτίνες στα 577 έδρανά της, 68 περισσότερες από ό,τι στην προηγούμενη Εθνοσυνέλευση, θα συνέλθει για πρώτη φορά την ερχόμενη Τρίτη, μία εβδομάδα πριν από τις προγραμματικές δηλώσεις του Εντουάρ Φιλίπ και την ψήφο εμπιστοσύνης που θα δείξει πόσοι ακριβώς βουλευτές εγγράφουν εαυτόν στην «προεδρική πλειοψηφία» –τόσο στη Δεξιά όσο και μεταξύ των Σοσιαλιστών, κάποιοι όπως ο Τιερί Σολέρ και ο Μανουέλ Βαλς αντίστοιχα (ο τελευταίος επανεξελέγη οριακά με διαφορά 139 ψήφων στην Εσόν και έχει να αντιμετωπίσει τον πόλεμο της «Ανυπότακτης» αντιπάλου του, που καταγγέλλει παρατυπίες και σκοπεύει να προσφύγει στο γαλλικό Συνταγματικό Συμβούλιο), το έχουν κάνει ήδη σαφές.

Βέβαια, το Σοσιαλιστικό Κόμμα που επανίδρυσε ο Μιτεράν το 1971 και κυβέρνησε τη Γαλλία για 20 χρόνια μεταξύ 1981 και 2017 είναι, όπως σχολίαζε χθες στη «Monde» ο Ζεράρ Κουρτουά, «νεκρό». Απέσπασε μόλις 29 έδρες (32 μαζί με τους συμμάχους του), δέκα φορές λιγότερες από ό,τι το 2012, δεν έχει καν επικεφαλής (ο Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς παραιτήθηκε το βράδυ της Κυριακής προαναγγέλλοντας μια συλλογική ηγεσία) και οι βουλευτές του θα συνεχίσουν να υπόκεινται σε φυγόκεντρες πιέσεις από τη μία πλευρά προς τον Ζαν-Λικ Μελανσόν, από την άλλη πλευρά προς τον Μακρόν. Ο κίνδυνος μιας διάσπασης ελλοχεύει και για τη Δεξιά, που «κατάφερε» μεν να εκλέξει 137 βουλευτές (113 μόνο οι Ρεπουμπλικανοί), καταγράφει όμως τη χειρότερη εκλογική της επίδοση από το 1958.

Η αντιπολίτευση θα είναι, πάντως, παρούσα στη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Το «τσουνάμι» των 400-455 εδρών που είχαν προβλέψει οι δημοσκόποι μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου δεν πραγματοποιήθηκε. Οπως παραδέχθηκε και ο ίδιος ο Καστανέρ, «υπήρξε ίσως ένα πρόβλημα κινητοποίησης του στρατοπέδου μας» και από την άλλη πλευρά, υπήρξε σχετική επανακινητοποίηση των ψηφοφόρων της Δεξιάς, της Ακροαριστεράς και της Ακροδεξιάς, λόγω των συνεχών προειδοποιήσεων των ηγετών τους για τον κίνδυνο μιας «μονοκομματικής» Εθνοσυνέλευσης. Η σχετική επιτυχία της Ανυπότακτης Γαλλίας ωστόσο (που εξέλεξε 17 βουλευτές και θέλει τώρα να συγκροτήσει ανεξάρτητη κοινοβουλευτική ομάδα με επικεφαλής τον Ζαν-Λικ Μελανσόν, χωρίς τους 10 βουλευτές των άσπονδων φίλων της Κομμουνιστών) και η περιορισμένη αποτυχία του Εθνικού Μετώπου (η Μαρίν Λεπέν δήλωνε χθες αισιόδοξη πως θα καταφέρει να συγκροτήσει κοινοβουλευτική ομάδα «τους επόμενους μήνες», αλλά με ακόμη επτά βουλευτές του FN δίπλα της και άλλους δύο μόνο ακροδεξιούς εντός της Εθνοσυνέλευσης, θεωρείται σχεδόν αδύνατο να φτάσει στον απαιτούμενο αριθμό των 15) στερούν, όπως σημείωνε χθες ο Ζερόμ Φενολιό, ο διευθυντής της «Monde», από τα δύο αυτά κόμματα τη δυνατότητα «να συνεχίσουν τη δίκη νομιμότητας που είχαν ξεκινήσει εις βάρος της προεδρικής πλειοψηφίας».

Για τον Ζερόμ Φενολιό, πάντως, το ποσοστό-ρεκόρ της αποχής στον δεύτερο κοινοβουλευτικό γύρο, 57,4%, υπογραμμίζει τη μεγαλύτερη των κρίσεων που καλούνται να διευθετήσουν ο γάλλος πρόεδρος, η κυβέρνηση και οι βουλευτές του: «Την κρίση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και το πολιτικό προσωπικό. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εντυπωσιακής διαδρομής του προς το Ελιζέ, ο Εμανουέλ Μακρόν κατάφερε να επωφεληθεί της καχυποψίας απέναντι στις υφιστάμενες δομές. Οι κοινοβουλευτικές εκλογές όμως κατέδειξαν πως ούτε ο ίδιος ούτε οι υποψήφιοί του δεν έχουν ακόμα αρχίσει να ανοικοδομούν αυτή την εμπιστοσύνη, που θα του επιτρέψει να εξασφαλίσει μια αποδοχή πέραν του κύκλου των ενθουσιωδών υποστηρικτών του».

Τελευταία Νέα