Φόβος, αγωνία, αίσθημα απειλής,απορία, ανησυχία, αίσθημα απώλειας ελέγχου, νοσταλγία είναι μερικά συναισθήματα που μπορεί να νιώσουν οι γονείς όταν ο έφηβος ζητήσει για πρώτη φορά να πάει μόνος διακοπές.
Η κατανόηση της επιθυμίας του να αυτονομηθεί και να νιώσει έστω προσωρινά ελεύθερος είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα που θα οδηγήσει σταδιακά στο χτίσιμο της προσωπικής του ταυτότητας.
Προτείνω τα εξής στους γονείς προκειμένου να μην βουλιάξουν στα συναισθήματά τους και να μπορέσουν να ανταποκριθούν επαρκώς στην κατά τα άλλα φυσιολογική αυτή πρόκληση της εφηβείας:
* Ακούστε τι ζητάει το παιδί σας καθώς και τους λόγους που το οδηγούν στην ανάγκη αυτή.
* Προσπαθήσετε να σεβαστείτε την επιθυμία του, ακόμη κι αν αυτό σας δημιουργεί δική σας δυσαρμονία. Το να είσαι γονιός σημαίνει να μπορείς να μπαίνεις στη θέση του άλλου και όχι πάντα να εμμένεις στις δικές σου ανάγκες, που ενίοτε μπορεί να σχετίζονται με το αίσθημα φόβου και την έλλειψη εμπιστοσύνης στο παιδί.
* Διαχειριστείτε εσωτερικά τα συναισθήματα και τις συγκρούσεις που σας μπλοκάρουν και επεξεργαστείτε τα με τον/τη σύζυγό σας προσπαθώντας να μην ταπροβάλλετε πάνω στο παιδί σας.
* Ενημερώστε το παιδί για ζητήματα ασφάλειας (σωματικής, σεξουαλικής, ψυχικής κ.λπ.)
* Δείτε την απουσία του παιδιούσαν μία μοναδική ευκαιρία να «διαβάσετε» τη σχέση με τον σύντροφό σας και να την αναθερμάνετε.
* Προσπαθήστε να δείξετε στο παιδί σας ότι είναι άξιο εμπιστοσύνης και ότι θα τα βγάλει πέρα μόνο του.
Ως γονείς δεν πρέπει ούτε να ελαχιστοποιήσετε ούτε να δραματοποιήσετε ενδεχόμενα προβλήματα που φοβάστε ή που μπορεί να συμβούν. Η ισορροπία ανάμεσα στην εξάλειψη κάθε έγνοιας και την υπερβολική ανησυχία αποτελεί και την καταλληλότερη γονεϊκή στάση.
