Τα άλλα κορίτσια της γειτονιάς είχαν στο δωμάτιό τους αφίσες της Κριστίνα Αγκιλέρα και των Ντέστινις Τσάιλντ, έκαναν συλλογή από κούκλες Barbie και δοκίμαζαν ένα νέο κόλπο στο σχοινάκι. Η Στέλλα Καλτσίδου, πρώτη σκόρερ (μ.ό. 16,8 π.) και δεύτερη ριμπάουντερ (μ.ό. 5,5 ρ.) της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ της Πράγας, είχε από μικρή ψύχωση με τον Μάικλ Τζόρνταν, ήταν αγκαλιά με την πορτοκαλί μπάλα και ανυπομονούσε να τελειώσει τα μαθήματά της για να βρει καταφύγιο στο ανοιχτό γηπεδάκι απέναντι από το σπίτι της.
Η έλξη ήταν πανίσχυρη. Το ένα σουτ έφερνε το άλλο και δεν άργησε να πραγματοποιηθεί η εγγραφή της στον Γαλαξία Θεσσαλονίκης, από όπου ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της καταξίωσης για μια από τις πληρέστερες αθλήτριες στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Ενα ταξίδι που επιφύλασσε δάφνες και επιβράβευση όπως η μετακίνηση στη γαλλική Μπουρζ το 2009, αλλά και αγκάθια που κόντεψαν να πληγώσουν τα όνειρά της, τερματίζοντας την καριέρα της. Αυτά που έχουν συμβεί στην Καλτσίδου, η οποία από το καλοκαίρι του 2016 αγωνίζεται στον Ολυμπιακό όπως οι περισσότερες διεθνείς, δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν ούτε στην πιο αρρωστημένη φαντασία.
Με διαφορά ενός έτους υπέστη ρήξη χιαστού, πρώτα στο δεξιό και μετά στο αριστερό γόνατο, ενώ έχει περάσει άλλες δύο φορές το κατώφλι του χειρουργείου για να υποβληθεί σε επεμβάσεις στον αγκώνα και στη μέση. Παρ’ όλα αυτά, όπως εξηγούσε χθες στα «ΝΕΑ» από το δωμάτιο του ξενοδοχείου της Εθνικής στη Χρυσή Πόλη, «στην καριέρα μου έχω υπάρξει τυχερή και ευλογημένη έχοντας ζήσει αμέτρητες εμπειρίες, αγωνιστεί στα σπουδαιότερα ευρωπαϊκά παρκέ και σε τελική ανάλυση ισχύει αυτό που λέω πάντα στις συζητήσεις με τον εαυτό μου ότι κάθε εμπόδιο για καλό». Δηλώνει τυχερή και ευλογημένη μολονότι οι διαδοχικοί τραυματισμοί την κράτησαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια μακριά από την Εθνική (2011-14), τη μία και αδιαπραγμάτευτη αγάπη της.
«Δεν με σκότωσαν όμως!» μας λέει πειστικά και από την ψυχή της αναβλύζει η δύναμη που την έχει βοηθήσει να σκαρφαλώσει στην πιο δύσβατη βουνοκορφή. Και αμέσως φέρνει στη μνήμη της το γραπτό μήνυμα που δέχτηκε από μια νεότερη παίκτρια, που αγωνίζεται σε χαμηλότερη κατηγορία. «Ηταν ίσως ό,τι ωραιότερο διάβασα τις τελευταίες ημέρες. Αποστολέας ήταν μια μικρή κοπέλα, που κάνει όνειρα όπως έκανα κι εγώ. Μου έγραψε ότι αποτελώ για εκείνη έμπνευση και να συνεχίσω να παίζω με το ίδιο πάθος. Πώς λοιπόν να μην τα δώσουμε όλα και στον προημιτελικό με την Τουρκία (16.00, ΕΡΤ1), η οποία είναι το φαβορί; Αλλά και η Ρωσία ήταν, καταφέραμε όμως να την αποκλείσουμε γράφοντας ιστορία».
Πλέον, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στο Ευρωμπάσκετ της Πράγας, η ευχή της Καλτσίδου είναι αυτή τη φορά ο αντίκτυπος της επιτυχίας να μην είναι παροδικός. Μέσα της γνωρίζει φυσικά ότι το γυναικείο μπάσκετ δύσκολα θα γίνει θεσμός στην Ελλάδα. Ωστόσο ευελπιστεί ότι η συγκλονιστική προσπάθεια της Εθνικής θα αποτελέσει την αφετηρία για περισσότερη οργάνωση και θα δημιουργήσει όραμα στις νέες αθλήτριες, που θα κοιτάζουν τον ουρανό με μεγαλύτερη πίστη και αποφασιστικότητα.
