Δύσκολοι καιροί για αριστερούς, κυρίως γι’ αυτούς που συναντήθηκαν χθες στις Βρυξέλλες. Ο πρώτος εξ αυτών, ο Αλέξης Τσίπρας βλέπει το κόμμα του να υποφέρει στις δημοσκοπήσεις και στις πλατείες. Ο δεύτερος, ο υποψήφιος από πλευράς Σοσιαλιστών στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία Μπενουά Αμόν το είδε ήδη να καταρρέει. Ο τρίτος, ο Βέλγος Σοσιαλδημοκράτης Τζον Κρομπέζ το βλέπει να βουλιάζει σε έναν βούρκο από οικονομικά σκάνδαλα και να κινδυνεύει να βρεθεί, πρώτη φορά ύστερα από 40 χρόνια, εκτός κυβέρνησης ως αφερέγγυο. Η τέταρτη, η γερμανίδα Πράσινη Σκα Κέλερ βλέπει το κόμμα της να πασχίζει να ανακάμψει, χωρίς ωστόσο να δείχνει ικανό να πλησιάσει στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές την πολιτική ισχύ που είχε επί Γιόσκα Φίσερ.

Και οι τέσσερις συναντήθηκαν χθες στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο μιας συζήτησης για το μέλλον της Αριστεράς, για το μέλλον της Ευρώπης. Μια συζήτηση που είχε όλα τα χαρακτηριστικά αριστερής συνέλευσης, δηλαδή την απεραντολογία αλλά και την κρυφή ελπίδα ότι κάποια στιγμή «έτσι κι αλλιώς, η Γη θα γίνει κόκκινη». Τα καλά λόγια περίσσεψαν, ως είθισται άλλωστε σε αυτού του είδους τις συναντήσεις, για τον έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος εξακολουθεί να διατηρεί κάτι από τη γοητεία που πάντα έχει ο Δαβίδ όταν μάχεται κατά του Γολιάθ. Μοναδική παραφωνία ο Μπενουά Αμόν που δεν δίστασε να πει απευθυνόμενος προς το κοινό ότι γνωρίζει πως τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Βέλγος Πολ Μανιέτ, που αγωνίστηκε κατά της εμπορικής συμφωνίας της ΕΕ με τον Καναδά, ουσιαστικά είναι μόνοι τους αφού δεν έχουν συμμάχους στην Ευρώπη.

Αλλωστε οι συμμαχίες ουδέποτε υπήρξαν εύκολη υπόθεση για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Ακόμα και στη χθεσινή εκδήλωση που από τη φύση της αποσκοπούσε στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών αριστερών κομμάτων ηχηρά απόντες ήταν οι Πορτογάλοι, η κυβέρνηση των οποίων αποτελείται ως γνωστόν από Σοσιαλιστές, ριζοσπάστες Αριστερούς και Κομμουνιστές.