Ενα γλυπτό από νερό και ζάχαρη, η μήτρα γλυπτού από το κεφάλι μιας Αφρικανής που είχε φτιάξει ως πρόπλασμα ο δάσκαλος του Ογκίστ Ροντέν και ένα μουσικό ραπ δρώμενο συνδυασμένο με την προβολή μιας ταινίας στην οροφή του Σφαγείου της Υδρας ήταν το αποτύπωμα που άφησε η Κάρα Γουόκερ στο καλοκαιρινό πρόγραμμα του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ.
Το 2017 η σύγχρονη τέχνη δεσμεύτηκε να αποκτήσει πολιτικό χαρακτήρα. Και οι καλλιτέχνες έβαλαν στα έργα τους αναφορές από το προσφυγικό ζήτημα με επίκεντρο τη Συρία, σε μια ανάγκη να υποβάλουν τα σέβη τους σε εκείνους που υποφέρουν το σύγχρονο μαζικό μαρτύριο. Επειδή όμως οι προθέσεις των καλλιτεχνών δεν είναι μόνο αγνές εκφράσεις ουμανισμού, αλλά σκόπιμες ενέργειες διατήρησης της οικονομικής αξίας τους, η «προσφυγομανία» της τέχνης εμφανίζεται παντού, προκαλώντας τους στοχαστικούς και περίεργους ταξιδιώτες των μεγάλων διοργανώσεων.
Ολοι τους συναντήθηκαν στην Υδρα την περασμένη Δευτέρα. Διευθυντές πολιτιστικών οργανισμών, συλλέκτες και κριτικοί τέχνης από την Αμερική και την Ευρώπη. Ολοι –μαζί με πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες –είχαν παρακολουθήσει την ιδιότυπη φετινή συναστρία τέχνης που άρχισε η «δι-πολική» μεταξύ Αθήνας – Κάσελ documenta 14 και συνέχισαν η Μπιενάλε της Βενετίας, η έκθεση σύγχρονης τέχνης της Βασιλείας και η έκθεση γλυπτικής σε δημόσιους χώρους που συμβαίνει ανά δεκαετία στο Μίνστερ της Γερμανίας.
Οι επίσημοι καλεσμένοι του συλλέκτη Δάκη Ιωάννου, όπως ο Μαουρίτσιο Κατελάν και η σταρ αρχιτέκτονας Λιζ Ντίλερ, αλλά και φίλοι της ατμόσφαιρας που προκαλεί η τελετή στο Σφαγείο της Υδρας τα τελευταία χρόνια σχημάτισαν εκεί μια ουρά αναμονής πολλών ωρών και μέτρων. Μετά την περσινή περφόρμανς κεραμικών γλυπτών του Ιταλού Ρομπέρτο Κουόγκι, η παρουσία της Αμερικανίδας Κάρα Γουόκερ, πρέσβειρας της πολιτικής τέχνης με αφετηρία την ιστορία της δουλείας στην Αμερική, συγκέντρωσε τη ζωηρόχρωμη ποικιλία ενδυματολογικών προτάσεων, ηλικιών και κοινωνικών διαφορών.
ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΗ. Στην αρχή ήταν το ίδιο το έργο «Figa» της Κάρα Γουόκερ: ένα αριστερό χέρι, υπόλοιπο από το προηγούμενο γιγάντιο έργο της που είχε δείξει το 2014 σε ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο επεξεργασίας ζαχαροκάλαμου στο Μπρούκλιν. Εκείνο το γλυπτό ήταν φτιαγμένο από αφρό πολυουρεθάνης, επικαλυμμένο με ζάχαρη, νερό και ρητίνη. Είχε το σχήμα γυναίκας-σφίγγας και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της θύμιζαν αφρικανή σκλάβα του αμερικανικού Νότου με μαντίλι δεμένο στο κεφάλι. Η ζαχαρένια σφίγγα 40 τόνων της Κάρα Γουόκερ ήταν αφιερωμένη στην ιστορία της δουλείας και στην εκμετάλλευση των μαύρων εργατών σε φυτείες ζαχαροκάλαμου και συγκέντρωσε περισσότερους από 130.000 θεατές στη Νέα Υόρκη. Γι’ αυτό και θεωρήθηκε επιτυχημένο έργο τέχνης σε δημόσιο χώρο με πολιτικό χαρακτήρα.
INFO
«Figa», στο Σφαγείο της Υδρας, έως 30/9