Back to the roots, που θα έλεγαν οι αγγλοσάξονες, επιστροφή στις ρίζες. Ετσι συνοψίζεται η σημερινή στρατηγική του ΚΚΕ σε σχέση με τις εξελίξεις και τον πολιτικό χρόνο. Κι αυτό αφού ο Περισσός και η ηγεσία του ιστορικού κόμματος φαίνεται πως επιλέγουν την παλιά δοκιμασμένη οδό της παρέμβασης και αντίστασης.

Δύο σημεία είναι αυτά που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω: το πρώτο είναι η σημερινή πανελλαδική διαδήλωση στο νατοϊκό στρατηγείο της Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του Διήμερου Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων που οργανώνει σήμερα και αύριο το ΠΑΜΕ. Και έχει τη σημασία του αυτό αφού το ΚΚΕ με συνέπεια επικαιροποιεί τον αντινατοϊκό του λόγο και δεν το κάνει τυχαία: Αφενός για να εκθέσει τη σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που, σύμφωνα με τη δική του ανάγνωση, είναι βαθιά προσδεδεμένη με τον διεθνή οργανισμό παρέχοντάς του όλες τις διευκολύνσεις στα ευρύτερα μέτωπα. Αφετέρου, κάνει μια επίδειξη δύναμης στο πεδίο της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς, ηγεμονεύοντας σε όλο τον χώρο και συσπειρώνοντας όλες τις δυνάμεις πάνω στη δική του λογική. Κάτι που δεν μπορεί να κάνει σε καμία περίπτωση μαζικά η Λαϊκή Ενότητα –που επίσης έχει ή επιχειρεί να έχει αντινατοϊκό λόγο –και βέβαια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το ΚΚΕ έθεσε και στο πρόσφατο συνέδριό του το ενδεχόμενο μιας γενικευμένης πολεμικής εμπλοκής στην περιοχή μας ενώ χωρίς μισόλογα κατέδειξε τις ευθύνες και του ΝΑΤΟ σε αυτή τη συγκυρία. Ας μην ξεχνάμε πως η ανάφλεξη στην πρώην Γιουγκοσλαβία και η επέμβαση του ΝΑΤΟ με τους βομβαρδισμούς το 1999 ήταν η αφορμή για να πρωταγωνιστήσει το ΚΚΕ στις διαδηλώσεις ενώ τροφοδοτήθηκε στελεχικά και οργανωτικά από την πεισματική του και μαχόμενη τότε αντίσταση που συσπείρωνε ευρύτερα τμήματα του λαού. Για πολλούς τότε ακριβώς ανασυγκροτήθηκε επί της ουσίας ο Περισσός, 9 χρόνια μετά το περιπετειώδες 1990. Σήμερα θα μπορούσε «παίζοντας μπάλα μόνο του» να έχει πολιτικά οφέλη.

ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ. Το δεύτερο σημείο αναδεικνύεται και με την πρόσφατη επίσκεψη του γ.γ. της ΚΕ του Κόμματος Δημήτρη Κουτσούμπα στο εργοστάσιο της ΕΒΓΑ. Βεβαίως ποτέ το ΚΚΕ δεν έπαψε να επισκέπτεται εργασιακούς χώρους αλλά η παρέμβαση του Κουτσούμπα στο εν λόγω εργοστάσιο και η ομιλία του, απόλυτα πολιτική, δείχνουν μια προσπάθεια του ΚΚΕ να πολιτικοποιήσει την τακτική πάλη των εργαζομένων και να συνδέσει με ένταση τα προβλήματά που αντιμετωπίζουν με την αναγκαιότητα μιας ριζικής – επαναστατικής αλλαγής σε επίπεδο πολιτικής εξουσίας.

Η περίφημη Κοινωνική Συμμαχία που έχει επεξεργαστεί ως στρατηγική του (όχι ως στόχο, αφού αυτός παραμένει ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός βάσει ντοκουμέντων), θα διαμορφωθεί με τον συνδυασμό πολιτικής και μάχης για τα καθημερινά ζητήματα του κόσμου της εργασίας. Τα παραπάνω αναδεικνύονται στο τετρασέλιδο που κυκλοφόρησε το Κόμμα και που αποτελεί ένα είδος οδικού χάρτη για τις επόμενες μέρες. Εδώ τονίζεται η ανάγκη του καθημερινού αγώνα αλλά με στόχευση στην «εξουσία και στην οικονομία του κεφαλαίου». Το ΚΚΕ ανοιχτά πλέον λέει κάτι ακόμη που έχει σημασία και μοιάζει να επικυρώνει την επιστροφή στις ρίζες: πάει αντίθετα με την υποτιθέμενη εθνική σύγκλιση πάνω στο ζήτημα της διευθέτησης του δημόσιου χρέους της χώρας και σημειώνει πως η όποια ρύθμιση θα έχει ως προίκα τα μνημόνια διαρκείας.

ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΛΙΣΗ. Εχει σημασία να επισημάνουμε πως ο Περισσός σε όλους τους τόνους διευκρινίζει πως η Ευρωπαϊκή Ενωση κυριαρχείται από ένα Μνημόνιο Διαρκείας που δεν είναι άλλο από το Δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας, ενώ συνεχίζει να βλέπει το ευρωοικοδόμημα ως ένα πεδίο αμετάβλητης πολιτικής υπέρ των εργαζομένων –σφυροκοπώντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το επίπεδο. Το ΚΚΕ βέβαια πάει κι ένα βήμα παραπέρα περιγράφοντας ως μόνη διέξοδο από τον 9ο χρόνο κρίσης και από τα Μνημόνια μέχρι το 2060 με λιτότητα και φτώχεια μια επαναστατική τομή και αλλαγή με πρώτη ύλη μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία σε αντικαπιταλιστική και αντιμονοπωλιακή βάση. Ο όρος αντικαπιταλιστική που χρησιμοποιείται πρώτη φορά και μάλιστα σε πολιτικό κείμενο του ΚΚΕ ερμηνεύεται από παράγοντες της Αριστεράς ως αριστερίστικη απόκλιση του Περισσού. Το ΚΚΕ όμως απλώς βλέπει τη συνολική επιστροφή του στις ρίζες –συνδέοντας την ανάταξη των ελπίδων του κόσμου με τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης –με ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με όλες τις δυνάμεις που κινούνται στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και διεκδικούν τον δικό τους ρόλο στον αντικυβερνητισμό και την εργατική πάλη.

Η εργατική εξουσία που προαναγγέλλει το ΚΚΕ θα αποδεσμεύσει τη χώρα από Ευρώπη και ΝΑΤΟ. Μέσα όμως από μακρά διαδικασία και όχι με τον ίδιο τρόπο που το ευαγγελίζονται άλλες δυνάμεις οι οποίες απλώς –σύμφωνα με τον Περισσό –θα οδηγήσουν τη χώρα σε άτακτη χρεοκοπία και φτώχεια με δυσμενείς γεωπολιτικές επιπτώσεις για την Ελλάδα.

Τελευταία Νέα