Πάνε πολλά χρόνια πίσω. Δεκέμβριος του 2003 πρέπει να ήταν. Στο κλειστό γηπεδάκι της Λεωφόρου, πρωί Κυριακής, Παναθηναϊκός- Σπόρτιγκ. Γυναικείο ντέρμπι. Μια κοπελιά ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα από τις υπόλοιπες: η ηλικίας 25 ετών Εβίνα Μάλτση! Στον Τάφο του Ινδού, ο κόσμος του Τριφυλλιού, που πάντα στηρίζει τις ομάδες του Ερασιτέχνη, επευφημούσε την γκαρντ με το απαράμιλλο πάθος. Στο τέλος της σεζόν, ναι μεν ο πάλαι ποτέ κραταιός (στα κορίτσια) Σπόρτιγκ πανηγύρισε τον τίτλο, ωστόσο η Μάλτση είχε δείξει ότι καθιερώνεται στον χώρο. Μήνες μετά, καλοκαίρι του 2004 και τα test events ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων έδιναν κι έπαιρναν. Στο Ελληνικό είχε έδρα η Εθνική Γυναικών στο μπάσκετ. «Πάω να θαυμάσω Αναστασία Κωστάκη» μου είπε ο Σωτήρης Βετάκης. Από την Ηλιούπολη ο συνάδελφος, είχε πάντα αδυναμία στις αθλήτριες που φόρεσαν τη φανέλα της Ακαδημίας. Και η Κωστάκη ήταν ήδη φτασμένη σταρ. «Θα δεις και κάποια άλλη» του αποκρίθηκα. Γνώριζα. Οταν επέστρεψε, δεν κρύφτηκε. «Ρε συ, τι είναι αυτή η Μάλτση; Μου θυμίζει Φάνη Χριστοδούλου»! Εκτοτε, συνωμοτικά στο γραφείο την αναφέραμε πάντα με τον συγκεκριμένο κωδικό για την πλαστικότητα και την πολυπλοκότητα κινήσεων και αστείρευτου ταλέντου. Χθες, στα 39 της, η κοπελιά από τη Γουμένισσα θύμισε τι κλάση είναι. Νίκησε την Τουρκία κι ας τη γνώριζαν καλά στη γειτονική χώρα, καθόσον τα τελευταία χρόνια αγωνίστηκε στο εκεί πρωτάθλημα με θαυμαστές επιδόσεις. Φυσικά, τα σύνορα δεν τη χωρούσαν, από τον Παναθηναϊκό έφυγε και όταν αποφάσισε πέρυσι το καλοκαίρι να επιστρέψει, διέβη τον Ρουβίκωνα με δεδομένο ότι επέλεξε τον Ολυμπιακό. Είναι όμως πανελλαδικής αναγνώρισης.

Ματς-ορόσημο

Το γυναικείο μπάσκετ μπορεί τώρα να μπήκε στη ζωή μας ένεκα των θριάμβων της Εθνικής Γυναικών στο Ευρωμπάσκετ, ωστόσο έχει μακρά ιστορία. Οχι όμως και αντίστοιχη δημοσιότητα. Υπήρξαν φιγούρες εμβληματικές όπως ήταν η Νικολέττα Αρναούτογλου, η Καίτη Βλαντή και τις πιο σύγχρονες ημέρες, η Αννυ Κωνσταντινίδου. Η magic Αννυ ήταν ένας θηλυκός σκαπανέας του μπάσκετ και όλες τους πρόσφεραν στον Σπόρτιγκ. Ποιος όμως τις παρακολουθούσε; Ενα «μπαμ» έψαχνε τόσον καιρό το άθλημα το οποίο έμενε στα αζήτητα την ώρα που το ανδρικό μπάσκετ είχε εκτοξευθεί. Και είναι αλήθεια ότι γνωρίσαμε επιτυχίες σε άλλα γυναικεία αθλήματα όπως στο βόλεϊ και (ειδικά) στο πόλο. Γιατί όχι στο μπάσκετ; Επρεπε να γίνει η έκρηξη. Το πέτυχαν κορίτσια που δεν βρίσκονται ακριβώς στην πρώτη νεότητα, όπως είναι η Μάλτση, η Καλτσίδου, η Κοσμά και η Σωτηρίου. Ολες τους ανήκουν στην ίδια γενιά, κάποιες απέκτησαν παραστάσεις στο εξωτερικό και πάσχισαν να ανεβάσουν τις μετοχές της εθνικής ομάδας. Το κατάφεραν έπειτα από κόπο. Και αν ήταν μαζί τους και η Ολγα Χατζηνικολάου, όλη η παρέα θα γιόρταζε παραπάνω.

Ντούντα

«Η Ελλάδα είναι το δεύτερο σπίτι μου και ο Ολυμπιακός είναι σίγουρα η ομάδα μου. Περιμένω πώς και πώς να βρεθώ ξανά σε ένα γεμάτο ΣΕΦ». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον σπουδαίο Ντούσαν Ιβκοβιτς, για τον οποίο ο Ολυμπιακός διοργανώνει στις 20 Σεπτεμβρίου αγώνα προς τιμήν του στο ΣΕΦ. Για να κλείσει όπως αρμόζει σε αυτόν τον μεγάλο κόουτς μια καριέρα 40 χρόνων.

Θα αγωνιστούν αρκετοί παίκτες από αυτούς που έχει προπονήσει, είτε είναι ακόμη εν ενεργεία, είτε βετεράνοι.

Τελευταία Νέα