Η παρακάτω ιστορία είναι αποκαλυπτική για την αξιακή καταβαράθρωση που επικρατεί στη χώρα μας. Τι εννοώ; Τετρακόσιοι εβδομήντα ένας (471) φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καταγγέλλουν ότι στο campus του ιδρύματος γίνεται σοβαρή διακίνηση ναρκωτικών.
Και ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου απαντά με έναν τρόπο ο οποίος φανερώνει απαράδεκτα μια απίστευτη «ιδεολογική τύφλωση». Κάτι που θυμίζει εμφανώς τα περίφημα λόγια του Σοφοκλή, δηλαδή ότι «είσαι τυφλός και στα αφτιά και στο μυαλό …» («Οιδίπους», στίχος 371)!
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Οσοι καθηγητές διδάσκουμε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ενίοτε βλέπουμε πεταμένες σύριγγες που χρησιμοποιούνται για τις δόσεις ναρκωτικών. Επομένως οι φοιτητές έχουν δίκαιο στην καταγγελία που κάνουν, αλλά κανείς δεν γνωρίζει την ακριβή έκταση του επίμαχου φαινομένου.
Πώς θα αντιδράσουμε; Ο κ. Γαβρόγλου προτείνει κάτι το απίστευτο και παρακμιακό! Ολοι εμείς οι καθηγητές να «διώξουμε» τους χρήστες και διακινητές (με τη βοήθεια των φοιτητών)!
Η πρόταση τούτη του υπουργού Παιδείας διαστρέφει απαράδεκτα τον ρόλο του καθηγητή πανεπιστημίου. Ο καθηγητής δεν βρίσκεται εκεί για να αντιπαρατίθεται με τους κακοποιούς! Αντίθετα, ο καθηγητής πρέπει να εμπνέει στους μαθητές του την libido sciendi, δηλαδή τη λαχτάρα για τη γνώση!
Τι φταίει όμως πράγματι; Φταίει το γεγονός ότι επί πολλές δεκαετίες μετά το 1974 οι κακοποιοί γνώριζαν –λόγω του ασύλου –ότι μπορούσαν να καταφεύγουν στο πανεπιστημιακό campus χωρίς να διατρέχουν τον κίνδυνο σύλληψης από την Αστυνομία. Και το γεγονός ότι το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο βρίσκεται –ατυχώς –στο κέντρο της Θεσσαλονίκης βοήθησε σημαντικά για να γίνει η κατάσταση ανεξέλεγκτη.
Ετσι ήταν επόμενο να ανθήσει το αποκρουστικό φαινόμενο της χρήσης των ναρκωτικών, το οποίο πάντως δεν ακυρώνει το γεγονός ότι το Αριστοτέλειο είναι ένα από τα πιο καλά πανεπιστήμια του τόπου μας!
Τι μπορεί να γίνει; Μόνο αν γίνει «συνείδηση» σε όλους ότι όταν διαπράττονται εγκλήματα στα πανεπιστήμια θα εφαρμόζεται η κοινή ποινική νομοθεσία, τότε και μόνο τότε θα καταπολεμηθεί η διακίνηση των ναρκωτικών!
Ωστόσο η πρόταση του κ. Γαβρόγλου για το άσυλο –στο καινούργιο νομοσχέδιο –αφήνει αδικαιολόγητα έναν ύποπτο ρόλο στο Πρυτανικό Συμβούλιο, ώστε να μην επεμβαίνει ποτέ η δημόσια δύναμη.
Το συμπέρασμα; Φοβάμαι ότι με την «ιδεολογική τύφλωση» του κ. Γαβρόγλου δεν θα αλλάξει τίποτε! Και ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη θα μιλάνε για τις «κοινωνίες των δεξιοτήτων και των γνώσεων», εμείς θα μιλάμε για τα ναρκωτικά και το άσυλο!
Και αυτό συνιστά αληθινή παρακμή (επί της εποχής «της πρώτη φορά Αριστεράς»)!
Νομικής Σχολής του ΑΠΘ