Από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης ξεκίνησε μια νέα περίοδος στην Ευρώπη, υπό τον τίτλο «κλίνατε επί Δεξιά». Την ακολουθεί κατά πόδας και ο ΣΥΡΙΖΑ με τη γνωστή και επαναλαμβανόμενη κουτοπονηριά «άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε». Η τακτική ονομάζεται «παίρνουμε τη δουλειά» από τη ΝΔ! Ωστε κάποιοι να ανακράξουν, «αφού τα κάνει ο Τσίπρας, τι τον θέλουμε τον Μητσοτάκη;».
Οι Ευρωπαίοι με τον τρόπο τους το λένε ήδη. Και τα προαπαιτούμενα ψηφίζονται και οι αξιολογήσεις κουτσά στραβά κλείνουν και τα capital controls θα περιοριστούν. Κυρίως όμως «κλείσαμε» ως χώρα μέχρι το 2060!
Η κυβέρνηση κομπάζει: « Τέλος κρίσης – βγαίνουμε από τα Μνημόνια – κουρεύεται το χρέος». Αυτά ακούμε. Τι βλέπουμε; Κάτω στην κοινωνία «άρματα δρεπανηφόρα» θερίζουν ό,τι απέμεινε από τις οικονομίες των Ελλήνων!
Η μετάλλαξη της Αριστεράς δεν κρύβεται, όση προσπάθεια και να καταβάλλεται από τα στενοχωρημένα ή και χαρούμενα στελέχη της. Το φύλλο συκής δεν φτάνει για να καλύψει τη γυμνή αλήθεια. Ο Καμμένος δεν έγινε αριστερός, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε Καμμένος!
Στην επικαιρότητα είναι πάλι τα σκουπίδια, το πιο εύγλωττο δείγμα καθυστερημένης χώρας. Ολοι αναγνώρισαν –στα λόγια –τον νόμο ΑΣΕΠ του μακαρίτη Πεπονή και όλοι προσπάθησαν να τον φέρουν στα χαμηλά μέτρα τους, ακόμα και οι πιο ψηλά ιστάμενοι, σήμερα!
Να ‘ταν μόνο αυτό. Το ίδιο συνέβη με τον νόμο Διαμαντοπούλου. Ολοι υπερθεμάτισαν. Μετά τον κουρέλιασαν! Τώρα τα πανεπιστήμια καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις και παράγουν στρατιές ανέργων, δηλαδή μεταναστών! Ο,τι καλό έγινε από το ΠΑΣΟΚ ξηλώνεται και καθυβρίζεται!
Οσον αφορά τα Ευρωπαϊκά, να δούμε τι θα έχουν την ευχαρίστηση να παραχωρήσουν οι Γερμανοί στη φρεσκάδα του Μακρόν. Ελάχιστα νομίζω. Οποιος κατακτά την κορυφή, δύσκολα παραχωρεί.
Ας φέρουμε στη μνήμη μας τι έλεγε ο Ανδρέας στη Βουλή το μακρινό 1992, τώρα που συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από τον θάνατό του.
«Για μένα είναι σαφέστατο. Ηδη προβλέπονται, έστω κι αν δεν ομολογούνται, δύο ταχύτητες στην ΕΕ. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη το τεράστιο κοινωνικό κόστος και τις εκρηκτικές καταστάσεις, τις οποίες θα αντιμετωπίσουμε σε αυτή την πορεία τουλάχιστον οι χώρες του Νότου. Παραμένει πάντα το ερώτημα αν πορευόμαστε σε μια “ευρωπαϊκή Γερμανία” ή σε μια “γερμανική Ευρώπη”».
Αυτά από έναν διορατικό πολιτικό όταν προσπαθούσε να διαχωρίσει το κοινό ευρωπαϊκό όραμα από το όραμα των τραπεζιτών, που με την ενθουσιώδη προσχώρηση των νέων ευρωπαίων πολιτικών επικράτησε πλήρως! Τώρα τα πληρώνουμε!
Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός
Τελευταία Νέα