Δεκαέξι στάσεις: ξεκινώντας από τις ουασιγκτόνιες στην είσοδο επί της Λεωφόρου Αμαλίας, ο «Περίπατος μαθητείας και αλητείας» που πρότεινε ο Θοδωρής Γκόνης στον Εθνικό Κήπο αποτέλεσε μια διαφορετική εμπειρία. Οχι καθαρά θεατρική, αλλά με στοιχεία θεατρικότητας, μέσα από τα οποία ο σκηνοθέτης θέλησε να ρίξει μια διαφορετική ματιά στον κήπο…
Ο άλλοτε Βασιλικός και νυν Εθνικός Κήπος, που φτιάχθηκε επί βασιλείας του Οθωνα και αποτέλεσε βασικό αντικείμενο ενασχόλησης της βασίλισσας Αμαλίας, βρίσκεται στο επίκεντρο. Ως βασικό στοιχείο της πόλης, που ταυτίστηκε με την ένταση αλλά κυρίως με την ιστορία της. Και είναι αυτή η ιστορία και η μνήμη που κουβαλά μαζί της, τις οποίες θέλησε να ζωντανέψει ο σκηνοθέτης, παρέα με συνεργάτες από τον χώρο του θεάτρου, μέσα σε λιγότερο από δύο ώρες.
Ανάμεσα στα 500 είδη φυτών που ήρθαν από όλο τον κόσμο με πρωτοβουλία και εν συνεχεία φροντίδα της βασίλισσας Αμαλίας και των κηπουρών – βοτανολόγων τότε και τώρα, ο θεατρικός αυτός περίπατος διασχίζει τον κήπο και κάνει στάσεις. Από αυτές τις δεκαέξι στάσεις, ορισμένες αποτελούν «συναντήσεις» με μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας και Ιστορίας, όπως ο Διονύσιος Σολωμός, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ο Ζαν Μορεάς, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο μέγας ευεργέτης Ιωάννης Εϋνάρδος, ο Σπύρος Σαμάρας. Είτε ως αγάλματα είτε ως προτομές βρίσκονται εκεί και υπενθυμίζουν το παρελθόν, ένα παρελθόν που επέδρασε και διαμόρφωσε το παρόν. Ενδιαμέσως, κάποιες ακόμα στάσεις στην Πέργκολα της Αμαλίας, στο Κυπαρίσσι του Μπαρό (ο γάλλος κηποτεχνίτης του κήπου, που μαζί με τον πρώσο αρχικηπουρό Σμιτ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο), στο Θέατρο, στον Λαβύρινθο, στο αρχαίο αεροφρέαρ, στον Βράχο της Αμαλίας, στο Βοτανικό Μουσείο και τέλος στα σκαλάκια προς τη σημερινή Βουλή ολοκλήρωσαν το οδοιπορικό.
Παράσταση εν κινήσει. Με οδηγούς τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και την Ελένη Κοκκίδου και μαζί μια ομάδα φοιτητών της Θεατρολογίας, η πρωτότυπη αυτή βόλτα στον κήπο στήθηκε σαν «θεατρική, εκπαιδευτική εκδρομή». Μπροστά οι δύο ηθοποιοί και η παρέα τους, πίσω το κοινό, οι «θεατές – περιπατητές». Με κείμενα και ποιήματα, ντοκουμέντα, σημειώσεις και ημερολόγια αυτών των «μόνιμων κατοίκων» του κήπου. Συμπρωταγωνιστές ήταν οι πολιτικοί, οι γεωπόνοι, οι ποιητές, οι λογοτέχνες, οι μηχανικοί και κυρίως η βασίλισσα Αμαλία, που τον ονειρεύτηκε και τον «γέννησε».
Με τρόπο γλαφυρό, με τη συνοδεία μουσικής ή και τραγουδιών, με μικρά θεατροποιημένα ενσταντανέ, ο Θοδωρής Γκόνης έφτιαξε αυτή την παράσταση εν κινήσει συνδυάζοντας γνωστικές πληροφορίες με τη φύση και τον περίπατο. Ωστόσο έλειψαν μερικά επιπλέον «ανάλαφρα» στοιχεία: λίγο περισσότερη μουσική, λίγο περισσότερο τραγούδι θα έδιναν μια επιπλέον πνοή στον περίπατο ανάμεσα στα δέντρα και τα φυτά, που πραγματικά ήταν/είναι, και δικαίως, οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Με την αμεσότητα και την παικτική ειλικρίνεια που τους χαρακτηρίζει, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης και η Ελένη Κοκκίδου ηγήθηκαν αυτού του ιδιόμορφου μπουλουκιού που έτρεχε πίσω τους.

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Δραματουργία: Θοδωρής Γκόνης – Ελένη Στρούλια

Ερευνα:

Μάρα Ψάλτη

Κοστούμια:

Ματίνα Μέγκλα

Σκηνογραφική επιμέλεια: Ελένη Στρούλια – Ζαΐρα Φαληρέα

Φιλολογικόςσύμβουλος:

Νάσος Βαγενάς

Ηθοποιοί: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Ελένη Κοκκίδου, Κατερίνα Πατσιάνη, Μυρτώ Γκόνη

Kαι οι μουσικοί: Μιχάλης Καλογεράκης, Παντελής Καλογεράκης

Συμμετέχουν φοιτητές του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Τελευταία Νέα