Αναζήτηση
Επιτέλους καλοκαιράκι! Ο καιρός υποτάχτηκε στο ημερολόγιο, τα σχολεία έκλεισαν, οι ατέλειωτες ημέρες πλημμύρισαν φως. Ολα φόρεσαν τα καλοκαιρινά τους, αλλά γιατί δεν συνέβη το ίδιο και με τη διάθεσή μας;
Ακούγεται περίεργο, αλλά μερικές φορές ακόμη και το καλοκαίρι μπορεί αντί για χαλάρωση να μας προκαλέσει στρες και ανησυχία.
Μήπως πιάνουμε απορημένοι τον εαυτό μας να νιώθει αποδιοργανωμένος, παροπλισμένος, σφιγμένος ή αδρανής; Υποτίθεται ότι τώρα θα έπρεπε να νιώθουμε καλύτερα. Τι κάνουμε λάθος και μας αγχώνει ακόμη και μια συζήτηση για την παραλία το Σαββατοκύριακο;
Μερικές φορές, η απάντηση είναι απλή: οι έγνοιες δεν πάνε διακοπές. Οταν οι ημέρες ήταν μικρότερες, κάναμε περισσότερα πράγματα σε λιγότερο χρόνο. Τώρα που ο κενός χρόνος ξεχειλώνει, οι ανήσυχες σκέψεις βρίσκουν ευκαιρία να εισβάλουν. Μπορούμε να βρούμε νέα κίνητρα για να μειώσουμε τον χώρο τους;
Καμιά φορά, φταίει η αλλαγή ρουτίνας. Οι μικρότερες νύχτες κόβουν ώρες ύπνου. Οι προτάσεις για εξόδους πληθαίνουν. Η καλοκαιρινή δίαιτα μας πιέζει. Ακόμη και οι βουτιές στην πισίνα μπορεί να προκαλέσουν αναστάτωση όταν αλλάζουν συνήθειες και χρονοπρόγραμμα. Ποιες νέες ρουτίνες να καθιερώσουμε σε ύπνο, φαγητό, ψυχαγωγία ώστε να νιώθουμε και πάλι «ασφαλείς» και σε πρόγραμμα;
Δεν αποκλείεται να νιώθουμε ότι μας πιέζουν ακόμη και ευχάριστες υποχρεώσεις. Είναι πραγματικά αυτό που θέλουμε ή νιώθουμε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε το καλοκαιρινό ξεφάντωμα που κατακλύζει τα social media;
Η καθημερινότητα δεν είναι μόνο βουτιές, εκδρομές και υπαίθριες συναυλίες. Εχουμε δικαίωμα να είμαστε κουρασμένοι ή μπουχτισμένοι, να θέλουμε να κοιμηθούμε νωρίς, να μην πετάμε από τη χαρά μας επειδή απλώς το ημερολόγιο γράφει Ιούνιος.
Είμαστε τα ίδια πρόσωπα που ήμασταν και πριν από έναν μήνα. Μήπως, αντί να νιώθουμε πίεση ότι πρέπει να περάσουμε καλά, να δώσουμε ρεπό στον εαυτό μας;
Για ένα πραγματικά καλό καλοκαίρι, ας προγραμματίσουμε με βάση το ποιοι είμαστε και όχι το ποιοι πιστεύουμε ότι πρέπει να ήμαστε.
