Οσο δύσκολο είναι να είσαι πρίγκιπας, άλλο τόσο δύσκολο είναι να αποποιηθείς τα αξιώματά σου. Τη συγκεκριμένη άποψη εκφράζει, με τον δικό του τρόπο, τον τελευταίο καιρό, ο πρίγκιπας Χάρι, 5ος στη σειρά διαδοχής του βρετανικού θρόνου.
Σε μια σειρά από συνεντεύξεις που έχει δώσει, ο βενιαμίν της βασιλικής οικογένειας προσπαθεί να βρει τον προσωπικό του βηματισμό. Στην πιο πρόσφατη, στην «Daily Mail» της περασμένης Κυριακής, εκμυστηρεύθηκε τις αγωνίες του, θέλοντας να εξηγήσει, δημοσίως, τη στάση του.
«Αισθάνθηκα ότι ήθελα να τα παρατήσω, αλλά τελικά αποφάσισα να μείνω και να επιτελέσω τον ρόλο μου», είπε ο 32χρονος εγγονός της βασίλισσας Ελισάβετ. Τις σκέψεις αυτές έκανε όταν ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία και επέστρεψε στη Μεγάλη Βρετανία. Τον βασάνισε η εκδοχή να επιλέξει να ζήσει σαν κοινός θνητός, έξω από υποχρεώσεις και κανόνες, μακριά από την αυστηρότητα και τη διαρκή επιτήρηση. Να έχει μια απλή ζωή.
Κάπου ανάμεσα στην ψυχολογία ενός παιδιού που μεγάλωσε (από τα δώδεκά του χρόνια) χωρίς τη μητέρα του και συγχρόνως κάτω από τους προβολείς μια βαριάς δημοσιότητας, έψαξε να βρει τον δρόμο του. Μέσα από τα λεγόμενά του, πέρασε άσχημα, πολύ άσχημα. Ακόμα και μέσα στα τεράστια παλάτια τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν. Του πήρε χρόνο. Προσπάθησε. Λέει πως τα κατάφερε. Πιο ευάλωτος και πιο ευαίσθητος, από ό,τι ίσως περίμενε και ο ίδιος από τον εαυτό του, διάλεξε να παραμείνει και να βοηθήσει, μέσα από τη δική του εμπειρία, άνδρες που γυρνούν με ψυχολογικά προβλήματα από τον στρατό.
Θα μπορούσε όμως πραγματικά, ακόμα κι αν αποφάσιζε να παραιτηθεί, να ζήσει ελεύθερος;
Τίποτα δεν είναι εύκολο στην περίπτωσή του, όπως και σε κάθε αντίστοιχη. Ωστόσο διαθέτει ένα μεγάλο ατού: τη δυνατότητα επιλογής, μιας επιλογής που, ό,τι και να συμβεί, δεν θα τον βγάλει από τα παλάτια…
