Μερικές φορές, δύο (γάλλοι, εν προκειμένω) διπλωμάτες αρκούν για να τα πούνε όλα. «Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι κατά πάσα πιθανότητα για τους Γάλλους ο πιο μισητός αμερικανός πρόεδρος όλων των εποχών, και εντούτοις τον προσκαλούμε στην εθνική εορτή» σχολίαζε χθες ένας, σύμφωνα με τον ιστότοπο του ραδιοφωνικού σταθμού Europe1. «Μπορεί ο Εμανουέλ Μακρόν να έδειξε και δικαίως, σε ό,τι αφορά το κλίμα, πως η Γαλλία μπορεί να υψώσει τη φωνή, οι ΗΠΑ παραμένουν ωστόσο ο κύριος στρατιωτικός μας σύμμαχος. Τους χρειαζόμαστε λίγο-πολύ για όλα. Δεν μπορούμε να κόψουμε τις γέφυρες» αντέτεινε ένας δεύτερος. Με αφορμή (ή άλλοθι) τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την είσοδο των ΗΠΑ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Εμανουέλ Μακρόν προσκάλεσε και ο Ντόναλντ Τραμπ αποδέχθηκε την πρόσκληση να παραστεί στη στρατιωτική παρέλαση της 14ης Ιουλίου, Ημέρας της Βαστίλλης, στο Παρίσι. «Αμερικανοί στρατιώτες θα συμμετάσχουν στην παρέλαση στο πλευρό των γάλλων συστρατιωτών τους» επεσήμανε μάλιστα το Ελιζέ. Μπορεί η σχέση Μακρόν – Τραμπ να δείχνει μάλλον τεταμένη, αλλά ο γάλλος πρόεδρος έχει ήδη δείξει πως είναι θιασώτης του πολιτικού πραγματισμού, τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών. Και εκτός των τειχών κυριαρχεί το θέμα της Συρίας, όπου οι δυο ηγέτες μοιάζει, αν μη τι άλλο, να μοιράζονται την ίδια κόκκινη γραμμή.
Κατά τη συνάντηση που είχε με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στις Βερσαλλίες, στις 29 Μαΐου, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε διαβεβαιώσει πως η Γαλλία είναι έτοιμη να απαντήσει με αεροπορικές επιδρομές, ακόμα και μόνη της, σε περίπτωση νέας επίθεσης με χημικά όπλα στη Συρία. Επανήλθε στη συνέντευξη που παραχώρησε στις 22 Ιουνίου στη «Figaro» και ακόμη επτά ευρωπαϊκές εφημερίδες. «Οταν καθορίζεις κόκκινες γραμμές, αν δεν ξέρεις πώς να επιβάλλεις τον σεβασμό τους, σημαίνει πως αποφασίζεις να είσαι αδύναμος» δήλωσε. «Εφόσον είναι δυνατό να ανιχνεύσουμε την προέλευσή τους, η Γαλλία θα προχωρήσει σε αεροπορικές επιθέσεις ώστε να καταστρέψει τα αναγνωρισμένα αποθέματα χημικών όπλων» επιβεβαίωσε. Για να θυμίσει κατόπιν το προηγούμενο του Αυγούστου του 2013: Παρίσι και Ουάσιγκτον είχαν δηλώσει τότε πρόθυμα να τιμωρήσουν το καθεστώς του Ασαντ μετά τους βομβαρδισμούς με αέριο σαρίν στην Γκούτα, κοντά στη Δαμασκό, που είχαν κοστίσει 1.500 ζωές. Αλλά στο τέλος η κυβέρνηση Ομπάμα είχε κάνει πίσω.
Το Ελιζέ είχε ανακοινώσει ήδη από προχθές πως ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Ντόναλντ Τραμπ συζήτησαν στη διάρκεια τηλεφωνικής τους επικοινωνίας το ζήτημα της Συρίας, δηλώνοντας έτοιμοι «να διαμορφώσουν μια κοινή απάντηση σε περίπτωση επίθεσης με χημικά όπλα». Συνολικά 88 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους στις 4 Απριλίου στο Χαν-Σεϊχούν της Βορειοδυτικής Συρίας από επίθεση της συριακής αεροπορίας με χημικά όπλα –αέριο σαρίν, σύμφωνα με τους ερευνητές του Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων, το οποίο προερχόταν από τα αποθέματα που η Δαμασκός υποτίθεται πως κατέστρεψε μετά τη συμφωνία που επετεύχθη τον Οκτώβριο του 2013 υπό την αιγίδα της Μόσχας και της Ουάσιγκτον, κατά τις γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών. Δύο ημέρες αργότερα, στις 6 Απριλίου, ο Τραμπ είχε αιφνιδιάσει τους πάντες διατάζοντας επίθεση με 59 πυραύλους στη βάση Αλ Σαϊράτ, κοντά στη Χομς, πρώτη ένοπλη επέμβαση της Ουάσιγκτον ενάντια στο καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ. Η Ουάσιγκτον κατηγόρησε προχθές το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ ότι προετοιμάζεται για νέα επίθεση με χημικά όπλα και διεμήνυσε ότι είναι έτοιμη να αντιδράσει και πάλι. «Φαίνεται πως πήραν την προειδοποίηση στα σοβαρά» διαβεβαίωσε χθες ο αμερικανός υπουργός Αμυνας Τζέιμς Μάτις.
Η Συρία δεν θα είναι πάντως το μοναδικό θέμα συζήτησης ανάμεσα στον Τραμπ και τον Μακρόν τη 14η Ιουλίου στο Παρίσι. Ο γάλλος πρόεδρος, που είχε αντιδράσει έντονα μετά την απόφαση του αμερικανού ομολόγου του να αποχωρήσει από τη Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή, έχει εκφράσει έκτοτε την ελπίδα να «αλλάξει γνώμη» επ’ αυτού ο Τραμπ –σύμφωνα με την «Washington Post», ένας από τους λόγους που πήρε την απόφαση αυτή ο αμερικανός πρόεδρος ήταν η «ενόχλησή» του για εκείνη τη διαβόητη, μακρόσυρτη και σθεναρή χειραψία στην οποία τον είχε υποχρεώσει λίγο-πολύ ο Μακρόν κατά την πρώτη τους συνάντηση, στο περιθώριο της νατοϊκής συνόδου στις Βρυξέλλες, στις 25 Μαΐου.
Η πρόσκληση προς τον Τραμπ να παρευρεθεί στην παρέλαση της 14ης Ιουλίου έκανε σε κάθε περίπτωση αρκετά πολιτικά δόντια να τρίξουν στο Παρίσι, αρχής γενομένης από τον «Ανυπότακτο» Ζαν-Λικ Μελανσόν, που διακήρυξε πως ο αμερικανός πρόεδρος «δεν είναι καλοδεχούμενος». «Η γιορτή της 14ης Ιουλίου είναι η γιορτή της ελευθερίας των Γάλλων. Ο κ. Τραμπ εκπροσωπεί το ΝΑΤΟ και την υποδούλωση του έθνους μας σε μια διεθνή συμμαχία, στην οποία δεν παίζει κανένα ρόλο» επιχειρηματολόγησε ο επικεφαλής της γαλλικής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ούτως ή άλλως πιο μετριοπαθής, ο σοσιαλιστής βουλευτής Στεφάν λε Φολ χαρακτήρισε την πρόσκληση «παράδοξη», για να προσθέσει πως ο Ντόναλντ Τραμπ είναι «καλοδεχούμενος υπό προϋποθέσεις». «Τέλεια, θα αρχίσει τα tweets!» χαριτολόγησε ο δεξιός πρώην υπουργός Ντομινίκ Μπισερό. «Ο,τι μπορεί να ενισχύσει τη διατλαντική συμμαχία, το ΝΑΤΟ, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση» σχολίασε σε σοβαρότερο τόνο. «Το προτιμώ αυτό, παρά τότε που ήμουν υπουργός της κυβέρνησης του κ. Σαρκοζί και αναγκάστηκα να βρεθώ στην εξέδρα της 14ης Ιουλίου μαζί με τον σύρο πρόεδρο» πρόσθεσε, θυμίζοντας την παρέλαση του 2008…
