Να το εξομολογηθώ, μπας και συχωρεθώ. Ειλικρινά αγνοούσα πως τόσα χρόνια που τραγουδούσα τη «Συννεφούλα» αμάρταινα.
Να μην πω για την κόρη μου που εκτός από τη «Συννεφούλα» τραγουδούσε και Ριάνα –άντε τώρα να τη γλιτώσω από την Κόλαση.
Ως εκ τούτου, συντάσσομαι απολύτως με τον Τζανακόπουλο: φταίει η ΝΔ. Οχι μόνο για τα σκουπίδια. Οχι μόνο για τον Καμμένο. Οχι μόνο για τα Εξάρχεια.
Φταίει επειδή επί δεξιών κυβερνήσεων (και επί ΠΑΣΟΚ που τώρα το παίζουν μουλωχτοί) κάτι «Συννεφούλες» και κάτι Ριάνες κυκλοφορούσαν ελεύθερες στα μαθητικά αναγνωστικά και εκμαύλιζαν τη νεολαία.
Ευτυχώς ήλθε η «πρώτη φορά Αριστερά» και για πρώτη φορά σε συνεργασία με την Ιερά Σύνοδο μας επανέφερε στον δρόμο της ηθικής ορθότητας. Πέσ’ τα ρε Τζανακόπουλε, που λέει κι ο Αλέφαντος.
Μπράβο λοιπόν της Αριστεράς. Δεν φτάνει που μας έβγαλε από την κρίση με την ελάφρυνση του χρέους που πέτυχε στο Eurogroup, αλλά είναι ένα βήμα πριν μας βάλει και στον Παράδεισο.
Τι άλλο θέλετε ρε, που θα έλεγε κι ο Αλέφαντος.
Βεβαίως τα συστημικά μέσα της διαπλοκής δεν αφήνουν τον λαό να μάθει την αλήθεια –για τον Παράδεισο.
Αλλά, για να εξομολογηθώ άλλη μία αμαρτία, ούτε η Αριστερά βοηθάει. Τα λέει μπερδεμένα.
Απαγορεύει, ας πούμε, τη συγκέντρωση των αστυνομικών στα Εξάρχεια. Γιατί την απαγορεύει; Η απόφαση λέει για λόγους «χωροταξικής ιδιαιτερότητας».
Δηλαδή; Είναι στενοί οι δρόμοι; Δεν χωρούν τα πεζοδρόμια;
Υποθέτω πως όχι. Την απαγορεύει διότι, όπως είπε πολύ σωστά ο Τζανακόπουλος, δεν είναι δουλειά της αστυνομίας «να δημιουργεί βεντέτες» με «πολιτικούς χώρους».
Ακόμη κι αν οι «πολιτικοί χώροι» έχουν ήδη ανοιχτή βεντέτα με την αστυνομία, το κράτος, την κοινωνία, τους περαστικούς και ό,τι άλλο βάλει το μυαλό τους.
Με αυτή τη λογική, από τη μια μεριά είναι η αστυνομία της Ελληνικής Δημοκρατίας, από την άλλη ο «πολιτικός χώρος αντιεξουσιαστές» και η κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας στη μέση παρακαλάει «παιδιά, μην τσακώνεστε!».
Κάτι ανάμεσα σε διαιτητή και κυανόκρανο.
Εκτός αν η κυβέρνηση είχε βάσιμες πληροφορίες πως οι αστυνομικοί όχι μόνο θα πήγαιναν στα Εξάρχεια, αλλά θα τραγουδούσαν και τη «Συννεφούλα».
Τότε το πράγμα αλλάζει. Δεν μπορείς να αφήσεις νέα παιδιά να βουτηχτούν στην αμαρτία!
Και γι’ αυτό, όταν ύστερα από πολλά χρόνια (ελπίζω) σταθώ μπροστά στον Δημιουργό μου περιμένοντας τη δίκαιη κρίση του, κομμένος ο Σαββόπουλος.
Το πολύ να τραγουδήσω ένα «Ιστορία μου, αμαρτία μου».
Που το χόρευε κι ο Ανδρέας. Ανήμερα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σήμερα, αιωνία του η μνήμη.
