Πού βρισκόμασταν άραγε στις αρχές του φθινοπώρου; Η κυβέρνηση υποσχόταν μια γρήγορη δεύτερη αξιολόγηση, ένα σκούπισμα των μεταρρυθμίσεων, μια ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα που θα ξεκλείδωνε τη συμφωνία για το χρέος. Η Ελλάδα θα έμπαινε στο 2017 με αναπτυξιακή ορμή, η οικονομία θα επανέκαμπτε εντυπωσιακά και βέβαια οι κεφαλαιακοί έλεγχοι θα είχαν αρθεί. Αν σας φαίνονται αστεία, διαβάστε μια ομιλία του Πρωθυπουργού τον προηγούμενο Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Ή αναζητήστε τις φράσεις του οικονομικού επιτελείου. «Καήκαμε» αν φτάσουμε Μάιο για την αξιολόγηση, έλεγαν ο Τσακαλώτος κι ο Σταθάκης, «μια κακή συμφωνία που θα κλείσει γρήγορα είναι καλύτερη από μια καλή συμφωνία που θα κλείσει αργότερα», έλεγε ο Χουλιαράκης.
Πού είμαστε πάνω-κάτω σήμερα; Στο σημείο όπου κανείς στο εσωτερικό δεν δείχνει ευχαριστημένος από τη συμφωνία που έκλεισε. Και στην έναρξη ενός καλοκαιρινού μορατόριουμ που θα έχει ημερομηνία λήξης τις αρχές του επόμενου φθινοπώρου. Εκεί η κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά από ανοιχτά μέτωπα. Πρώτα από όλα το διεθνές: μόλις τελειώσουν οι γερμανικές εκλογές, θα τρέξει η τρίτη αξιολόγηση και θα μπουν οι βάσεις για τη νέα μορφή χρηματοδοτικής υποστήριξης της χώρας μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Οι σχετικές επισημάνσεις από τους ξένους παράγοντες που ασχολούνται με το ελληνικό ζήτημα στο Συνέδριο του Economist έδειξαν ότι η χώρα έχει ακόμη μπόλικο μεταρρυθμιστικό δρόμο να διανύσει. Ενα δεύτερο μέτωπο που αργά ή γρήγορα θα ανοίξει στο κυβερνητικό ιερατείο είναι οι σχέσεις με το οικονομικό επιτελείο. Η παραδοχή Χουλιαράκη, στα μέσα της εβδομάδας, πως η κυβέρνηση γνώριζε εξαρχής πως δεν θα κέρδιζε άμεσα τα μέτρα για το χρέος, ήταν ένα ευθύ άδειασμα στο Μέγαρο Μαξίμου και στις πρωθυπουργικές πρόβες γραβάτας. Την κόντρα Μαξίμου – ΥΠΟΙΚ είχε αναδείξει χλιαρά και κάπως ύπουλα και ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, όταν έλεγε ότι ο Τσίπρας πρέπει να ακούει τον Τσακαλώτο περισσότερο. Στo εσωκομματικό πεδίο υπάρχει και η γκρίνια των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για μια σειρά από θέματα, όπως οι παρεμβάσεις της Εκκλησίας στα θέματα της Παιδείας, που πληγώνουν το υποτιθέμενο προοδευτικό γόητρο μιας αριστερής κυβέρνησης. Κυρίως όμως υπάρχει μια υπόκωφη δυσαρέσκεια για την κυβερνητική συνύπαρξη με τους ΑΝΕΛ στο τρενάκι της εξουσίας, που μπορεί να μην εκδηλώνεται δημοσίως, αλλά εκφράζεται από μεμονωμένους βουλευτές που γνωρίζουν ότι η σχέση αυτή έχει ημερομηνία λήξης και φοβούνται τον απρόβλεπτο χαρακτήρα του υπουργού Αμυνας, που μπορεί να φέρει σε αμηχανία το Μαξίμου και τους κυβερνητικούς βουλευτές.
Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να τα σκεπάσει όλα αυτά με μια προσπάθεια δοκιμαστικής εξόδου στις αγορές το φθινόπωρο, για να ντύσει με θριαμβολογίες τις νέες απαιτήσεις που θα συνδέονται με τη συμφωνία ή την προετοιμασία ενός νέου προγράμματος που πιθανότατα η χώρα θα κληθεί να συνομολογήσει για να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες μετά το 2018. Καμία σχέση, δηλαδή, με όσα σχεδίαζε το περσινό φθινόπωρο.
Τελευταία Νέα