Τα ναρκωτικά και πάλι στην επικαιρότητα. Τα πρόσφατα γεγονότα στο Μενίδι και οι τηλεφωνικές επικοινωνίες ισοβίτη εμπόρου ναρκωτικών με υπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (τον κ. Καμμένο), που έγιναν είδηση σε πολλές εφημερίδες και συζητήθηκαν στη Βουλή, δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ολοι συμφωνούν ότι τα ναρκωτικά είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα μας (και για όλο τον κόσμο) και, περιέργως, όλοι συμφωνούν, σιωπηρά, να μην κάνουν τίποτα για την αντιμετώπισή του. Εννοώ, τίποτα αποτελεσματικό. Κι όμως υπάρχουν τρόποι. Πάρτε για παράδειγμα την επιλογή του Ντουέρτε, του προέδρου των Φιλιππινών: εκτέλεση εμπόρων και διακινητών παντί τρόπω. Η μέθοδος Ντουέρτε είναι… αποτελεσματική, αλλά έχει σοβαρά μειονεκτήματα και είναι ανεφάρμοστη στη χώρα μας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο τρόπος καταπολέμησης του κακού των ναρκωτικών, που νομίζω ότι θα είναι ηθικά και νομικά παραδεκτός και ταυτόχρονα αποτελεσματικός είναι η νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Δεν προτείνω, βέβαια, να πωλούνται τα ναρκωτικά στα μαγαζιά όπως ο καφές ή τα τσιγάρα. Αυτό που προτείνω είναι η δυνατότητα αγοράς των ναρκωτικών από τα φαρμακεία με συνταγή γιατρού, με ταυτόχρονη υποχρέωση του γιατρού να ειδοποιεί την οικογένεια του ατόμου. Ετσι, η οικογένεια του εθισμένου-ασθενούς θα μαθαίνει και θα μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η πρόταση αυτή βασίζεται στη λογική υπόθεση ότι τα ναρκωτικά πρέπει να βγουν από την περιοχή του εγκλήματος. Οσο είναι παράνομα και βρίσκονται στα χέρια κακοποιών, θα αποφέρουν τεράστια κέρδη και η προώθησή τους θα επιδιώκεται με κάθε τρόπο. Η νομιμοποίησή τους θα αφαιρέσει τα κέρδη και το εμπόριο δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Αν κάποιος εθισμένος μπορεί να αγοράσει τη δόση του φτηνά στο φαρμακείο, γιατί να την αγοράσει ακριβά και παράνομα από τον έμπορο; Κατά συνέπεια δεν θα υπάρχει λόγος προώθησης των ναρκωτικών από τους σκοτεινούς διαδρόμους των εγκληματιών προς νέους χρήστες, ανυποψίαστους για το τι τους περιμένει.
Οι μέχρι σήμερα διώξεις των εμπόρων ναρκωτικών δεν έχουν δώσει καρπούς. Ο κύριος λόγος είναι ότι τα κέρδη είναι τεράστια για τους ίδιους, και αρκετά για να δωροδοκήσουν αυτούς που υποτίθεται ότι είναι οι διώκτες. Δεν είναι πλέον μυστικό ότι σ’ όλες τις χώρες βρίσκονται αστυνομικοί και άλλοι άνθρωποι της εξουσίας που αδιαφορούν, καλύπτουν ή και προστατεύουν τους εγκληματίες εμπόρους.
Κάθε οικονομική δραστηριότητα, νόμιμη ή παράνομη, αναλαμβάνεται για τα προσδοκώμενα κέρδη που μπορεί να αποφέρει. Αν δεν υπάρχουν κέρδη, η δραστηριότητα διακόπτεται. Νομίζω ότι η νομιμοποίηση των ναρκωτικών θα μηδενίσει τα κέρδη των εμπόρων και θα λύσει σε μεγάλη έκταση το σοβαρό αυτό πρόβλημα. Ασφαλώς, το ζήτημα αυτό απαιτεί μελέτη των λεπτομερειών, αλλά η βασική ιδέα νομίζω πως είναι σωστή.
Αν γίνει μια τέτοια πρόταση από κάποιο μεγάλο φορέα, κυβέρνηση, κόμμα, Εκκλησία, ιατρικό σύλλογο κ.λπ., θα είναι ενδιαφέρον να δούμε ποιοι και πώς θα αντιδράσουν.
Χρήστες ναρκωτικών είναι πιθανόν να υπάρχουν πάντοτε. Ομως, αν τα ναρκωτικά είναι νόμιμα, το πρόβλημα που θα προκύπτει θα είναι του χρήστη και της ασφαλιστικής του εταιρείας. Οχι της κοινωνίας.
Ο Θεόδωρος Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών