Σύμφωνοι, μια Ιδρυτική Διακήρυξη δεν είναι ακριβώς Συνέδριο. Είναι όμως η αρχή. Λίγους μόλις μήνες μετά την πτώση της δικτατορίας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, γιος του ιδρυτή της Ενωσης Κέντρου, αποφασίζει να μη συνδεθεί με το κόμμα του πατέρα του αντιλαμβανόμενος την ανάγκη των πολιτών για κάτι καινούργιο και με τη βεβαιότητα πως θα χρειαστεί ένας νέος προοδευτικός πόλος με κύριο σκοπό να αναδειχθεί σε κυβερνητική δύναμη και αντίβαρο στον ιδρυτή της ΝΔ Κωνσταντίνο Καραμανλή. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1974, ο Παπανδρέου συνήψε μια νέα πολιτική συμφωνία με τον λαό η οποία επιδίωκε την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τον σεβασμό στις δημοκρατικές διαδικασίες. Η επιτυχία του ΠΑΣΟΚ δεν φάνηκε από την αρχή. Στις εκλογές που έγιναν δύο μήνες αργότερα το Κίνημα κατέλαβε ποσοστό 13,5%. Ομως η χαρισματικότητα του Παπανδρέου οδήγησε το κόμμα σε διπλάσια ποσοστά το 1977 και στη μεγάλη κυβερνητική αλλαγή τον Οκτώβριο του 1981 με 48%.

Οσοι ήταν παρόντες την 3η του Σεπτέμβρη αναδείχθηκαν στο πολιτικό προσκήνιο και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη Μεταπολίτευση. Το σύνθημα της «Αλλαγής», όπως ακριβώς και η πολιτική του Ανδρέα, μεταλλάχτηκε με τα χρόνια αλλά δεν ξεχάστηκε από τον σκληρό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ που ακόμη μνημονεύει την πολιτική επιδεξιότητα του Παπανδρέου και την εποχή της σοσιαλδημοκρατικής κυριαρχίας.