Αυτός που έζησε παλιότερα και από τον οποίο κατάγεται κάποιος.

Παλιά, στα καταστήματα, τα μπακάλικα, τα χασάπικα, δέσποζε στον τοίχο καδρωμένος, βλοσυρός κι ασπρόμαυρος ο ιδρυτής της επιχείρησης, «ο πατέρας». Από ψηλά, στεφανωμένος από τους μισοπεσμένους σοβάδες, ο άνθρωπος που μεγαλούργησε στη «δουλειά», «φευγάτος» από χρόνια, παρατηρούσε κι επόπτευε ωσάν να ήταν ανάμεσα στους επιγόνους· κι αυτοί πάντα σαν έβρισκαν τα δύσκολα μπροστά τους, γύριζαν στο κάδρο και με μια κλεφτή ματιά έπαιρναν δύναμη για να βρουν τη λύση. Στα γραφεία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός λείπουν οι φωτογραφίες των προέδρων που κάποτε έκαναν την ομάδα μεγάλη. Λάθος. Γιατί αν υπήρχαν θα τις κοιτούσε κάποια στιγμή ο Γιάννης Αλαφούζος και ίσως να έπαιρνε δύναμη για να βγάλει από τη στενωπό τον ΠΑΟ. Ισως πάλι, μια ματιά του προέδρου στα κάδρα των παλιών τον οδηγούσε σε μια κρίση αυτοκριτικής: «Θεέ μου, τι έκανα σ’ αυτή την ομάδα;». Σοφοί οι παλιοί!