Ο μεταγραφικός σχεδιασμός του καλοκαιριού έχει υψηλότερο δείκτη δυσκολίας από την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας μεσούσης της σεζόν. Διότι στην πρώτη περίπτωση ο εκάστοτε προπονητής φέρει εξ ολοκλήρου την ευθύνη και συγκεντρώνει τα βέλη της κριτικής για τυχόν αστοχίες, ενώ στη δεύτερη περίπτωση τον συντροφεύει μονίμως το άλλοθι ότι κλήθηκε να διαχειριστεί ένα ρόστερ που επέλεξε άλλος. Ο Τσάβι Πασκουάλ, πάντως, μετά την κατάκτηση του εγχώριου νταμπλ με «εργαλεία» που έβαλε να παίξουν μαζί ο Αργύρης Πεδουλάκης, αποδεικνύει ότι είναι ένας άνθρωπος που μαθαίνει από τα λάθη τα δικά του (Τζεντίλε) και του προκατόχου του (έλλειψη δεύτερου πόιντ γκαρντ).
Ο Λούκας Λεκαβίτσιους δεν αποτελεί μεταγραφή αεροδρομίου, αλλά η προσθήκη του θα δώσει ανάσες στον βασικό πόιντ γκαρντ Νικ Καλάθη, ενώ ο ομογενής σέντερ Ζακ Ογκαστ αποκτήθηκε για να ενισχύσει τον ελληνικό κορμό και πλέον τα μεγάλα ερωτηματικά για τον Παναθηναϊκό είναι: 1) τι είδους παίκτη θα αποκτήσει στη θέση του φευγάτου για το ΝΒΑ Τζέιμς, 2α) πώς θα αντιδράσει σε περίπτωση που δεχθεί δελεαστική πρόταση (1 εκατ. δολ.) για την παραχώρηση του Κρις Σίνγκλετον και 2β) ποιον θα επιλέξει για αντικαταστάτη του, δεδομένου ότι ο Κένι Γκέιμπριελ, που ανανέωσε, δεν λογίζεται ως βασικός, 3) πώς θα διαχειριστεί ενδεχόμενη αποχώρηση του Γιάννη Μπουρούση, εάν όντως ισχύει ότι ο διεθνής σέντερ κοιτάζει διακριτικά την αγορά της Ασίας και 4) ποιος θα είναι ο αντι-Γκιστ σε περίπτωση που δεν βρεθεί η χρυσή τομή για την επέκταση της συνεργασίας με τον αμερικανό πάουερ φόργουορντ.
