Ηταν το πρωί του Σαββάτου όταν άρχισε να διακινείται η πληροφορία στα δημοσιογραφικά γραφεία ότι οι εργαζόμενοι στο Ελληνικό Φεστιβάλ θα προχωρούσαν σε στάση εργασίας εξαιρουμένων των παραστάσεων που θα ανέβαιναν στα δύο θέατρα της Επιδαύρου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το Σωματείο τους, το βασικό αίτημα συνδεόταν με την πληρωμή εργασίας όλων των τμημάτων σε νυχτερινές ώρες, Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, καθώς και με την καταβολή των δεδουλευμένων. Οι ίδιοι επικαλούνται την επέκταση των παραστάσεων ειδικά φέτος που το πρόγραμμα του Φεστιβάλ απλώνεται σε διαφορετικά σημεία μέσα στην Αθήνα και τον Πειραιά («Ανοιγμα στην πόλη») με μικρές ή «μικρομεσαίες» παραστάσεις. «Από το 2016 το Σωματείο των εργαζομένων έχει θίξει το ζήτημα της υπερωριακής απασχόλησης στη Διοίκηση με αλλεπάλληλα ερωτήματα πριν από την έναρξη του Φεστιβάλ, ενώ παράλληλα έχει ζητήσει τη συνδρομή του υπουργείου Πολιτισμού και του υπουργείου Εργασίας» σημειωνόταν στην ανακοίνωση. «Το Φεστιβάλ Αθηνών φαίνεται να δουλεύει… 9.00 με 17.00 για 5 μέρες την εβδομάδα, ενάντια σε κάθε λογική και νομιμότητα, και ενάντια στις καλλιτεχνικές και πρακτικές ανάγκες του, εφόσον πολλές παραστάσεις τελειώνουν ακόμα και μετά τα μεσάνυχτα, η δε προετοιμασία τους στους ανοικτούς χώρους πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της νύχτας μέχρι το πρωινές ώρες…».
Είχε προηγηθεί στις 29/6 συνάντηση με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εργασίας Ανδρέα Νεφελούδη, εκπροσώπου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος και Ακροάματος, εκπροσώπων του Σωματείου Εργαζομένων, του καλλιτεχνικού διευθυντή Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και του αντιπροέδρου του Φεστιβάλ Πέτρου Σταυριανού η οποία κατέληξε στην υπογραφή κοινού πρακτικού. Σύμφωνα με αυτό, η διοίκηση του Φεστιβάλ φερόταν αποφασισμένη να εισηγηθεί νομοθετική ρύθμιση για την επίλυση του ζητήματος. Αντίστοιχη συνάντηση πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα και στο υπουργείο Πολιτισμού, η ηγεσία του οποίου εμφανίστηκε επίσης θετική σε ενδεχόμενη ρύθμιση.
Οπως δηλώνουν εκπρόσωποι του Σωματείου, η στάση εργασίας επιλέχθηκε τελικά ως «ήπια μορφή αντίδρασης» με δεδομένο ότι εξαιρέθηκαν οι παραστάσεις της Επιδαύρου ενώ ορισμένοι καλλιτέχνες που εμφανίζονταν στην Πειραιώς 260 συμπαραστάθηκαν στην κίνησή τους. Ο λόγος για τους συντελεστές των παραστάσεων «Ινστιτούτο της παγκόσμιας μοναξιάς» της ομάδας Blitz, «69 στάσεις» της Μέτε Ινγκβαρτσεν και «Κόρες» του Γιάννη Σκουρλέτη, οι οποίες ακυρώθηκαν.
ΤΟ ΚΟΙΝΟ. Από την πλευρά τους οι θεατές κατήγγειλαν ότι δεν υπήρξε επίσημη ενημέρωση, ακόμη και όταν το χρονικό όριο της έναρξης είχε παρέλθει. Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, παιδοψυχολόγο στο επάγγελμα (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας), «μέχρι τις 21.00 κανείς δεν είχε ενημερώσει για το αν θα γίνει η όχι η παράσταση των Blitz, για την οποία είχαν κοπεί κανονικά εισιτήρια ακόμη και το πρωί του Σαββάτου». Σύμφωνα με άλλες πηγές, υπάλληλος του Φεστιβάλ ενημέρωσε τελικά τους παρευρισκομένους, όσους είχαν μείνει δηλαδή στο χώρο, περίπου στις 21.30. Γίνεται λόγος, λοιπόν, για μια ολιγωρία στη διαχείριση εσωτερικής κρίσης του Φεστιβάλ, που επιβάρυνε το φεστιβαλικό κοινό.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ. Το «Νσυν» αναζήτησε τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου Γιάννη Μηλιό, ενώ αργά χθες το βράδυ δημοσιοποιήθηκε νεότερη ανακοίνωση της διοίκησης (ύστερα από την προχθεσινή). Σε αυτήν γινόταν λόγος για τις δύο συναντήσεις στα υπουργεία. «Θεωρούσαμε ότι το ΔΣ του σωματείου των εργαζομένων δεν θα ενέμενε στην απόφασή του για στάση εργασίας, δεδομένου ότι δεν απέμεινε κάτι που θα όφειλε να πραγματοποιήσει η διοίκηση του Φεστιβάλ… Η διοίκηση του Φεστιβάλ επαναλαμβάνει τη δέσμευσή της στην ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων». Σήμερα αναμένεται ότι οι εργαζόμενοι θα επαναξιολογήσουν όλα τα δεδομένα για να αποφασίσουν εάν θα προχωρήσουν σε νέα στάση εργασίας στις 5/7.
Πηγές της διοίκησης αντιτείνουν ότι το αίτημα για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, που επίσης αναφέρεται στην ανακοίνωση του Σωματείου, εξομοιώνει τους εργαζόμενους με τους διεκδικητές άλλων οργανισμών (π.χ. ΠΟΕ-ΟΤΑ) που ακολουθούν μαξιμαλιστική πολιτική εν μέσω μνημονιακών υποχρεώσεων.Σε αυτό εκπρόσωπος του Σωματείου αντιτείνει ότι σε ενδεχόμενη προκήρυξη θέσεων προφανώς και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η προηγούμενη θητεία των εργαζομένων του Φεστιβάλ (πολλοί εκ των οποίων δουλεύουν άνω των 10 ετών) και η καλή γνώση του πόστου. Τονίζει, επίσης, ότι κλειδί στο ζήτημα που έχει ανακύψει είναι ο μνημονιακός νόμος του 2016, ο οποίος εξαιρεί τους τεχνικούς από τις καλλιτεχνικές συμβάσεις και τους εντάσσει στο ενιαίο μισθολόγιο.