Τη νέα ενωτική πορεία επιχειρείται να σηματοδοτήσει και το νέο σύμβολο, το οποίο παρουσιάστηκε χθες λίγο πριν από το κλείσιμο των εργασιών του Συνεδρίου και έχει εμφανείς επιρροές από τον Γιώργο Γαΐτη, καθώς απεικονίζει πέντε πρόσωπα σε διαφορετικά χρώματα που κοιτούν προς την ίδια κατεύθυνση και συμβολίζουν τα πέντε σχήματα που απαρτίζουν τη ΔΗΣΥ. Κατά την ειδική παρουσίαση, κάτω από το νέο σύμβολο εμφανίστηκαν και τα σήματα των κομμάτων που συγκροτούν τον νέο φορέα, ικανοποιώντας έτσι και τους λάτρεις του πράσινου ήλιου, οι οποίοι βέβαια από εδώ και πέρα θα τον βλέπουν μικρότερο.
Η καλή διάθεση μεταξύ των εταίρων της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είχε διαφανεί από την έναρξη της Παρασκευής και την πρώτη ομιλία της Γεννηματά, η οποία, αν και πρότεινε πρώτα εκλογή αρχηγού από τη βάση και μετά ιδρυτικό συνέδριο, έκανε αποδεκτή την άποψη του κοινού μετώπου ΔΗΜΑΡ – Κινήσεων Πολιτών για πιο σφιχτό χρονοδιάγραμμα, τοποθετώντας την εκλογή ηγεσίας τον Οκτώβριο και το συνέδριο ίδρυσης του νέου φορέα τον προσεχή Δεκέμβριο.
Το κλίμα ενότητας, που μεταφράστηκε σε ένα «κάτι πάει να γίνει» από τους 3.000 συνέδρους, δεν επηρεάστηκε ούτε από τους περίπου 30 «κλακαδόρους» του Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίοι –προφανώς εν αγνοία του –έκαναν το δικό τους σόου όταν βρέθηκε στο βήμα ο πρώην πρωθυπουργός. Στην ομιλία του, εξάλλου, ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ εμφανίστηκε ενωτικός και φάνηκε να υπηρετεί τον στόχο της αυτόνομης πορείας του χώρου, έστω κι αν για αρκετούς συνέδρους η παρέμβασή του υπήρξε διφορούμενη και οι δικές του διαχωριστικές γραμμές δεν ήταν το ίδιο ευκρινείς με εκείνες της Γεννηματά. «Εχουμε περάσει πάρα πολλά για να γίνουμε κομπάρσοι στον δεξιό νεοφιλελευθερισμό ή στους αριστερούς ψάλτες του καραμανλισμού της χρεοκοπίας» ανέφερε στην παρέμβασή του –κατά την οποία ήταν εμφανής και η αναζήτηση μιας «προσωπικής δικαίωσης».
Η πρόταση της Γεννηματά μαζί με την πολιτική εισήγηση, το Σχέδιο Ελλάδα και τις λοιπές προτάσεις που κατατέθηκαν, θα εξεταστούν από την Επιτροπή Δεοντολογίας, η οποία θα συγκροτηθεί τις επόμενες εβδομάδες με επικεφαλής τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο. Αυτή η «πολιτική ντρίμπλα» αποσκοπεί στο να διατηρήσει ανοιχτές τις πόρτες σε άλλες δυνάμεις του χώρου, όπως Το Ποτάμι και η Ωρα Αποφάσεων, σε περίπτωση που επιλέξουν να συμμετάσχουν ενεργά στην προσπάθεια δημιουργίας του νέου, ενιαίου φορέα. Αλλωστε, όλες οι αποφάσεις του προγραμματικού Συνεδρίου, αν χρειαστεί, μπορούν να τεθούν ξανά προς συζήτηση. Πάνω σ’ αυτήν τη βάση κινήθηκαν οι ομιλίες των περισσότερων στελεχών της ΔΗΣΥ. «Χρειάζεται ένα νέο συμβόλαιο με τον λαό και σήμερα που δεν φαίνονται στον ορίζοντα χαρισματικοί ηγέτες μπορεί να το συνάψει ένα συλλογικό σχήμα και ο μόνος δρόμος είναι η αναγέννηση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης» ανέφερε ο Κώστας Σκανδαλίδης. Για διπλασιασμό των ποσοστών της ΔΗΣΥ έκανε λόγο ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος δήλωσε πως θα στηρίξει δυναμικά την πρόταση της Φώφης Γεννηματά και πρόσθεσε πως «είναι η ώρα να δούμε ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι είναι οι πολιτικοί μας αντίπαλοι». «Η Ελλάδα του μέλλοντος εξαρτάται από τις κοινές μας αναζητήσεις για όλα αυτά τα ζητήματα και τις αποφάσεις μας στο Συνέδριο αυτό», ήταν το συμπέρασμα του πρώην υπουργού Φίλιππου Σαχινίδη, ενώ ο Δημήτρης Χατζησωκράτης (ΔΗΜΑΡ), απαντώντας στον χαιρετισμό του Δημήτρη Τζανακόπουλου, διερωτήθηκε «τι σχέση έχουν ο Κόρμπιν στη Βρετανία και οι Σοσιαλιστές στην Πορτογαλία με την κυβέρνηση που έχει σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον εθνικολαϊκιστή Καμμένο;».
Από εδώ και πέρα, το κύριο ζήτημα στο εσωτερικό μέτωπο έχει να κάνει με τις προετοιμασίες για την ανοικτή εκλογή του επικεφαλής και τη φύση του νέου φορέα –αν αυτός, δηλαδή, θα είναι ενιαίος, πολυτασικός ή πολυκομματικός, ομοσπονδιακού τύπου. Για να αποφευχθεί μια διελκυστίνδα, από πλευράς ΔΗΜΑΡ κατατέθηκε πρόταση για «διπλή κάλπη» τον Οκτώβριο, δηλαδή ανάδειξη ηγεσίας και επιλογή της μορφής του νέου φορέα από τη βάση την ίδια μέρα. Ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, πάντως, δήλωσε ότι «διαφωνεί κάθετα η εκλογή στη βάση να προηγηθεί του νέου κόμματος», προσθέτοντας πως «δεν πρέπει αυτή η προσπάθεια να εξελιχθεί σε ένα σωσίβιο διάσωσης ενός παλιού συστήματος εξουσίας».