Στα Εξάρχεια, στον πεζόδρομο της Τσαμαδού («πρεζόδρομο» κατά τους περίοικους), υπάρχει μνημείο για κάποιον δολοφονημένο –παγκοσμίως άγνωστο, αν εξαιρέσουμε τους φίλους του που έστησαν το αυθαίρετο ιδιωτικό μνημείο, όπως συμβαίνει και με τα «εκκλησάκια» στους επαρχιακούς δρόμους για τα θύματα τροχαίων. Σε αστικό χώρο, ήταν το μοναδικό ώς χθες, όταν ανήγειρε το προσωπικό του μνημείο ο πρόεδρος της ΕΡΤ Διονύσης Τσακνής στο ραδιομέγαρο, φοβούμενος ίσως ότι μετά τον θάνατό του δεν θα βρεθούν φίλοι να τον τιμήσουν.

Ο αυτομνημόνευτος κ. Τσακνής ισχυρίζεται ότι το εμπνευσμένο μνημείο, με τις ευθυγραμμισμένες τέλεια, σαν κεραμικά πλακάκια ουρητηρίου, πέτρες –σαν αυτές που επικολλούν όλοι οι νεόπλουτοι πάνω από το μπετόν στα «πέτρινα» αρχοντικά τους στη Μύκονο –ανεγέρθηκε προς τιμήν «των 23 εργαζομένων και αλληλέγγυων που έχασαν τη ζωή τους τη διετία 2013-2015». Ομως ονόματα δεν υπάρχουν, γιατί θα γελάγαμε αντί να πενθούμε τους τεθνεώτες. Αντιθέτως, στο μπρούντζινο ανάγλυφο ανάμεσα στα πλακάκια, διακρίνουμε μορφή που με τα χέρια μισανοίγει την ΕΡΤ –ανδρική μορφή μάς υποδεικνύει το μεγαλειώδους εμπνεύσεως επίγραμμα που τη συνοδεύει: «ΟΙΑ ΗΩ ΑΕΙ Ω ΥΙΕ ΜΟΥ». Ποιος άλλος από τον μετριόφρονα κ. Τσακνή μπορεί να είναι αυτός ο υιός που, πράγματι, κρατά κομματικά μισάνοιχτη την ΕΡΤ;

Πολιτικά και οικονομικά θα δυσκολευτεί να μας κάνει «Σοβιετία» ο κ. Πολάκης, αλλά ο κ. Τσακνής στα πολιτιστικά τα καταφέρνει –μόνο εκεί έστηναν μνημεία για ζώντες ήρωες. Ομως ακόμα και εκεί, δεν το έκανε ο ήρωας μόνος του: η πρωτοβουλία ανήκε σε ανώτατα κομματικά ή κρατικά όργανα διότι υπήρχε «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός». Εδώ είμαστε ακόμα στη φάση της «πρωτοβουλίας των ηρώων», κατάλοιπο της εποχής της «πρωτοβουλίας των αγανακτισμένων μαζών», τότε που οι κυρίες Κωνσταντοπούλου και Μακρή ανέβαιναν στα κάγκελα για να μαζέψουν τα ψηφουλάκια που τις έκαναν βουλευτές και εντέλει τον κ. Τσακνή πρόεδρο της ΕΡΤ –άρα, είναι αχαριστία να λέει στην ευεργέτιδά του Ραχήλ Μακρή «να βγάλει τον σκασμό». Αγένεια δεν είναι διότι οι ανυπότακτοι/οργισμένοι καλλιτέχνες και πολιτικοί παραμένουν δημιουργικά αυθόρμητοι ακόμα και όταν αναρριχηθούν στις ανώτατες θέσεις της κρατικής νομενκλατούρας.

ΟΙΑ ΗΩ ΑΕΙ Ω ΥΙΕ ΤΣΑΚΝΗ, λοιπόν. Δύσκολο να καταλάβεις πώς ο υιός μπορεί να είναι «οία» και σαν την αυγή –εκτός και αν υπονοεί transgender –αλλά οι αγράμματοι ελληνόψυχοι που διακινούν την ασύντακτη ψευδοαρχαία επιγραφή, που έχει μόνο φωνήεντα, επιμένουν πως αποδεικνύει την ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας και σκέψης. Ταιριαστό μνημείο για τον κ. Τσακνή και όλη την αφρόκρεμα της ελληνικής νοημοσύνης που συμμετείχε στην τελετή, ευλογούμενη υπό ελληνοχριστιανού ιερέως.

Τελευταία Νέα