Αλλωστε, με την εφαρμογή οι πολίτες μπορούν «να ανακαλύψουν πράσινες οάσεις, να βρουν νέα μέρη για να βγουν βόλτα με τα παιδιά ή τον σκύλο τους, να αθληθούν, να χαλαρώσουν και να συναντηθούν με φίλους. Ωστόσο το κυριότερο πλεονέκτημά της είναι η δυνατότητα που δίνει στους πολίτες να καταγράψουν και να αξιολογήσουν τους χώρους πρασίνου σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας» όπως τονίζουν οι άνθρωποι της οργάνωσης.
Το αποτέλεσμα της αξιολόγησης αποδεικνύει περίτρανα πως όσον αφορά τους χώρους πρασίνου στην Ελλάδα, χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά. Ο μέσος όρος βαθμολογίας που έδωσαν οι έλληνες χρήστες ίσα που ξεπερνάει τη βάση, αγγίζοντας το 6,1 με άριστα το 10. Αυτό το δεδομένο δηλώνει ότι γενικώς οι πολίτες δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε με την ποιότητα ούτε με την κατάσταση των χώρων πρασίνου στις ελληνικές πόλεις.
Καλούμε λοιπόν τις δημοτικές Αρχές να μελετήσουν εποικοδομητικά την άποψη των πολιτών και να προβούν άμεσα σε πρωτοβουλίες για περισσότερο και καλύτερο πράσινο» λέει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων ευαισθητοποίησης του WWF Ελλάς.
Στον αντίποδα βρίσκονται 261 χώροι που βαθμολογήθηκαν με άριστα, ανάμεσά τους το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ στην Καλλιθέα, το Πάρκο Οινόης Ορεστιάδας, το πάρκο Ασυρμάτου στον Αγιο Δημήτριο Αττικής και το Παυσίλυπο στην Καρδίτσα.
Μάλιστα, βάσει της αξιολόγησης σε επίπεδο δήμων η Καλαμάτα με μέσο όρο 7,8 στα 10 στέφεται «πρωταθλήτρια» του πρασίνου, μιας και τα πάρκα της έλαβαν την υψηλότερη βαθμολογία. Ακολουθούν ο Δήμος Πετρούπολης (μ.ό. 7,7), ο Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης (μ.ό. 7,5) και η Τρίπολη. Υπάρχουν όμως και δήμοι που κατρακύλησαν στην πράσινη λίστα. Ετσι, ο χαμηλότερος μέσος όρος βαθμολογίας σε χώρους πρασίνου εντοπίζεται στους δήμους Κασσάνδρας, Θέρμης, Ρεθύμνου, Λάρισας και Ζωγράφου.
«Αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, δημοτικές Αρχές και πολιτεία, ότι το πράσινο δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναπόσπαστο στοιχείο της ποιότητας ζωής στις πόλεις. Χρειάζεται επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι οι χώροι πρασίνου δεν πρέπει να είναι μαυσωλεία αλλά χώροι ζωντανοί για τους πολίτες» καταλήγει ο Αχιλλέας Πληθάρας.